สืบเนื่องจาก ตอนที่ 5 นะครับ ** ไม่เสียสละ ชัยชนะก็ไม่เกิด ** คำๆ ฟังดูแล้วยิ่งใหญ่นะครับ
แต่มันจะมีซักกี่คนหล่ะที่ทำได้ มันมีครับ แต่น้อย น้อยมากๆ เรื่องราวนี้ต่อไปนี้ มันอาจจะเป็นเหตุการณ์
ที่บางคนอ่านแล้วอาจจะแบบว่า เฮ้ย!! มันเรื่องแค่นี้เอง จริงครับ เรื่องแค่นี้เอง แต่ถ้าคุณทั้งหลาย
ได้ไปอยู่ในจุดๆนั่น คุณจะรู้ว่า การเสียสละของเพื่อน 1 คน มันมีค่ากับคนที่เหลืออย่างไร
        การเป็นทหาร ความเร็วเป็นของปีศาจ คำๆนี้พวกผมจะได้ยินกันบ่อยๆ เวลาอาบน้ำก็ต้องวิ่งไป และวิ่งกลับ
แต่ตัวทุกอย่างต้องเร็ว ใส่ไม่ทันก็หอบมาใส่ในแถวเอา ทำยังไงก็ได้ คุณห้ามเป็นคนสุดท้าย 3 คนสุดท้าย 
5 คนสุดท้าย หรือ 10 คนสุดท้าย แต่ต้องหาวิธีว่า ทำยังไง เราจะได้เป็น 1 ใน 10 คนแรก ที่เข้ามาอยู่ในแถว
ได้เร็วที่สุด...
  
        เหตุการณ์นี้มีครั้งหนึ่ง ที่หมวดพวกผมเข้าไปอาบน้ำ พอเสร็จวิ่งกลับมา แล้วเข้าไปแต่งตัวในโรงนอน
อันนี้เค้าจะทำทีหล่ะหมวดครับ เริ่มจากหมวด 1 มา หมวด 2 และหมวด 3 หมวดของผม โดยวันนั่นครูฝึก
ก็นึกอะไรสนุกก็ไม่รู้ จับ 5 คนสุดท้ายของแต่ล่ะหมวด ใครช้า โดนตีครับ การตีก้นของทหารไม่ได้ให้ยืนกอดอก
เหมือนครูตีก้นนักเรียนนะครับ วิธีการคือ ให้ก้มลงมาจับข้อเท้า แล้วเอาไม้ตีครับ คิดดู ขนาดว่ายืนกอดอกยังว่าเจ็บหนักแล้ว
นี่ก้มลงแล้วเอาไม้ตี เสียวยิ่งกว่าโดน...ซะอีก 5555 เวลาใครโดนนี่ เพื่อนในแถวก็จะยิ้มๆกัน แบบว่าชอบใจ
ก็ไม่ได้เป็นคนสุดท้ายนิ ก็ไม่โดนหล่ะสิ 
       
        เอาหล่ะ พอมาถึงหมวดผม หมวด 3 ตามพิธีการ เพื่อนข้างนอกตะโกนเข้ามา หมวด 3 หมดเวลา!!! แบบนี้ 3 ครั้ง
จับคนช้า 5 นาย!!! แบบนี้อีก 3 ครั้ง เป็นการทวนคำสั่งของครูฝึก แล้วทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งออกมา 
แต่ของเจ้นี่ แต่ตัวเสร็จแล้ว แล้วก็วิ่งออกมากทันแถวด้วย ไม่ได้เป็นคนช้าสุดนะ แล้วเราก็มายืนดูเพื่อนว่า
ใครจะออกมาเป็นคนช้าสุด 5 คน อันนี้ต้องขอบอกก่อนว่า ไม่ว่าทำอะไรก็แล้วแต่ เค้าจับ 5 คน 10 คนสุดท้าย
เจ้ไม่เคยเป็น 1 ในนั่น ถึงเราจะไม่ใช่ชายแบบเต็ม 100 แต่เราต้องทำให้พวกมันอายเราให้ได้ 5555 รู้สึกสะใจ

       เข้าเรื่องๆ พอวิ่งออกมาเสร็จ ทุกคนก็จัดแถว แล้วเงียบ ครูฝึกก็เดินมาที่หน้าแถว มันเป็นวินาทีที่บีบครั้นหัวใจแบบสุดๆ
เพราะอะไรก็ไม่รู้นะ แต่เรารู้ตัวแล้วหล่ะ ว่าเราไม่ได้เป็น 5 คนสุดท้าย แล้วครูฝึกก็ถามว่า ** ใคร!! 5 คนมื่อกี้ออกมาหน้าแถว!! **3
แล้วในแถวก็มีแบบว่ามองหน้ากัน แล้วมีเสียงเบาๆถามว่า ใครวะ ใครวะ ใครช้าก็ออกไปดิวะ เป็นแบบเสียงเบาๆ แต่หลายคน
ผมอยู่คนที่ 2 หน้าแถว ได้ยินข้างหลังมันคุยกัน ครูฝึกก็ถามอีกรอบ แล้วก็ไม่ได้คำตอบ แล้วครูฝึกก็ถามอีกว่า 
** 5 คนสุดท้าย ออกมา!!! ** พร้อมกับมีอารมณ์หน่อยๆ แล้วครูก็บอกว่า ถ้าไม่มีใครยอมรับ คืนนี้หมวด 3 ไม่ต้องนอน!!!
ในใจผมก็คิดว่า ครูฝึกอาจจะพูดจริง หรือถ้าทำโทษจริงๆ ก็น่าจะได้พุ่งหลังอย่างน้อยก็ประมาณ 300 ยก
(ไปหาดูท่าพุ่งหลังครับ) มันเป็นอะไรที่เหนื่อยมากๆ แค่ 50 ยกก็จะตายแระ แล้วในหัวผมก็แว๊บขึ้นมา เพาะอะไรก็ไม่รู้
ผมว่าตอนนั่นผมดูโง่ๆยังไงก็ไม่รู้ ผมก็ลองชั่งน้ำหนักดูว่า *** ระหว่างเราโดนทำโทษคนเดียว เจ็บคนเดียว
กับ เราแล้วเพื่อนทั้ง 35 คนเหนื่อย *** หมายถึงผมโดนคนเดียวก็เหนื่อยคนเดียว แต่เพื่อนสบาย และโดนทั้งหมด
ผมก็เหนื่อยอยู่ดี 
  
        เสียงครูฝึกก็มาอีก ถามแบบเดิม เจ้นี่ยกมือเลย ** ผมครับ!!! ** ผมว่าครูฝึกก็รู้นะ ว่าผมไม่ได้เป็นคนสุดท้าย เพราะครูก็ยืนอยู่
หน้าแถว เห็นผมวิ่งมาอยู่ แทนทีจะโดนตีแค่ครั้งเดียว แต่ต้องมารับแทนคนอื่นอีก 4 คน รวมแล้ว โดนตีไป 5 ครั้ง
ไม่อยากจะบอก เวลานอนนี่ ได้นอนคว่ำเอา ปวดสุดๆ แต่ตอนที่ผมยกมือแล้วกำลังจะเดินออกไปหน้าแถวนั่น 
มันมีเพื่อนผมอยู่ข้างหลัง ผมจำได้ว่า มีคนหนึ่งจับมือผมไว้ แล้วอีกคนดึงเสื้อข้างหลังผมไว้ แล้วมันก็พูดออกมาว่า
** อีเจ้ มึ_ไม่ต้องออกไป ถ้าจะโดน ก็โดนกันหมดนี่หล่ะ ** แล้วผมก็หันหลังไปมองหน้ามัน ผมก็ตอบมันไปว่า
** ไม่เป็นไร โดนคนเดียว ดีกว่าโดนกันหมด ** 
แล้วผมก็ออกไปหน้าแถว รับโทษตามนั่นครับ
อื่อหือออออออ... อย่างสวยเล๊ยยยยยย ออกไปรับโทษแทนเพื่อนเนี่ย

         แต่เพื่อนผมมันก็ดีนะ เวลานั่งพักในแถว หรือนั่งเล่นอย่างเนี่ย มันจะไม่ให้ผมนั่งกับพื้น มันก็คงเห็นหล่ะว่าผมเจ็บตูดอยู่
แต่มันจะให้ผมนั่งที่ตักแทน เวลานั่งมันก็จะบอกว่า มาๆ นั่งตักๆ เวลาจะนอนก็นอนหลับคาอกมันอย่างนั่นหล่ะ
แต่ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปมากกว่าคำว่าเพื่อนนะ เรายังแบบซึ่งใจมันเลย ไม่นึกว่าเค้าจะทำเพื่อเราด้วย
บางทีก็มาคิดๆดู เออว่ะ ถึงเราจะเป็นแบบนี้ แต่เพื่อนก็รักเรานะ อะไรเป็นมาณนี้ มันก็ขึ้นอยู่กับว่า จะอยู่ยังไงให้เค้ารัก
อยู่ยังไงให้เค้าไว้ใจเราได้

         หลังจากเหตุการณ์ในวันนั่น สิ่งที่ผมได้รับกลับมา มันมากกว่านั่นซะอีกครับ คือ หลังจากนั่นมา
ผมก็มารู้ว่า เพื่อนผมรักผมแค่ไหน เค้าเสียสละอะไรเพื่อเราได้บ้าง แต่มันก็ใช้ไม่ได้กับทุกคนนะ
เพราะต่างคนก็ต่างนิสัย ต่างคนก็ต่างที่มาอยู่แล้ว 

        หลังจากเหตุการณ์นั่นมา ผมก็คิดอยู่ในใจว่า ต่อไป ใครจะเป็นยังไงไม่รู้หล่ะ เจ็บตูดก็เจ็บ ปัญหาเราก็ไม่ได้สร้าง
ต่อไปจะไม่ออกตัวรับโทษแทนใครแระ ตอนนั่นทั้งคิดเยอะ ทั้งโมโห ตูดก็เจ็บ คือไม่เอาอะไรแล้ว ณ ตอนนั่น
แล้วเราก็ไม่คิดว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้อีก จนกระทั้ง วันรับธงของรุ่น....