เรากับเขาเป็นเพื่อนกันค่ะ เราเคยบอกเขาไปว่าชอบเเต่ว่าตอนนั้นเราไม่ได้ถามเขาไปว่าคิดยังกับเรา เวลาผ่านมาเรื่อยๆรู้สึกว่าได้คุยกับเขามากขึ้นกว่าตอนที่เขายังไม่รู้ว่าเราชอบ มีช่วงหนึ่งเขาทักมาคุยกับเราทุกวัน(เเถมพูดอ่อยเราอีก??)ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเราทักไปนานๆทีเขาจะอ่านหรืออ่านเเล้วก็ไม่ตอบ เราคิดว่าเขาคงเหงาล่ะมั้งที่ทักมา เเละก็คงเป็นเเบบนั้นเพราะคุยได้ประมาณสามอาทิตย์เขาก็หายไป หายไปตอนที่เรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะทักมาทุกเช้า เเล้วเราก็เริ่มมาคิดว่าที่ผ่านมาที่เขาทำดี เป็นห่วง เขาคงคิดกับเราเเค่เพื่อน เราพยายามคิดเเบบนี้เเต่มันก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาอาจจะคิดเหมือนกัน เราเลยตัดสินใจถามเขาไปค่ะว่าคิดยังไงกับเรา เเต่เขาไม่ตอบเรา เราบอกกับเขาไปว่า "อยากรู้จริงๆถ้าไม่ได้คิดอะไรบอกมาได้เราไม่เป็นอะไรทำใจไว้เเล้ว"  เขาถามเราว่า "อยากให้ตอบเเบบไหน?" "รู้เเล้วจะมีอะไรเปลี่ยนไป?ถ้าสมมุติบอกว่าคิดเหมือนกันจะเกิดอะไรขึ้น?" เราบอกไปว่า "ถ้าคิดเหมือนกันเราจะดีใจมาก" เขาตอบว่า "มันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเเล้วจะรู้ไปทำไม" เราก็บอกเขาไปว่า "ที่อยากรู้เพราะว่าถ้าเกิดว่าไม่ได้คิดอะไรเวลาที่เอ็งทำอะไรให้จะได้ไม่คิดไปเอง" เขาตอบว่า "ถึงรู้ไปก็คิดอยู่ดี" "คำตอบมันชัดเจนอยู่เเล้ว" .......อะไรอ่ะเราเเค่อยากได้ยินจากปากว่าคิดยังไงกันเเน่ เราไม่อยากตีความจากการกระทำหรือคำพูดที่ไม่ชัดเจนของเขาเพราะกลัวว่าเราจะเข้าข้างตัวเอง เราอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่พูดกับเราตรงๆกับเราล่ะคะ 
ขอบคุณค่ะ