อาจจะอ่านงงๆนะคะ เพิ่งเขียนครั้งแรก
สวัสดีค่ะ เราย้ายมาอยู่กับแฟนได้พักใหญ่ๆแล้วค่ะ ที่บ้านเขา ก่อนหน้านี้เราอยู่กันเอง2คน พอแฟนย้ายกลับมาทำงานแถวบ้านเราก็เลยย้ายกันมาอยู่ค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ
เรามีปัญหากับทางแม่แฟน เนื่องจากเราท้อง กำลังจะทำเรื่องแต่งงานให้เป็นเรื่องเป็นราวค่ะ (ท้องก่อนแต่ง)
และเราได้ให้แนไปบอกพ่อแม่เขา เพื่อที่เราจะได้ทำเรื่องต่งให้จบๆ แต่จุดเริ่มต้นเกิดขึ้นคือ ตั้งแต่แฟนเราบอกพ่อเขาไป เขาเงียบ ไม่บอกไม่พูดถึงเลยเราเลยบอกทางบ้านให้เป็นคนจัดการให้ แล้ววันพรุ่งนี้คือวันผูกข้อมือเราแล้ว เราเลยให้แฟนไปบอกพ่อแม่เขาว่า พรุ่งนี้ผูกข้อมือขอให้เขาไปสักคน แต่เขากลับไม่ยอมไป ไม่อยากไป (แฟนเรามีปัญหากับแม่เขานิดหน่อยไม่คุยกัน) พ่อเขาเลยบอกมให้ไปคุยกับแม่ เพื่อแม่จะไป พอแฟนเราเข้าไปคุย ขอโทษ เขาด่าเราผ่านแฟนสารพัดเลยค่ะ ว่าเราขี้เกียจไม่ทำอะไรเลยสักอย่าง วันๆอยู่แต่ในห้อง
จริงค่ะ วันๆเราอยู่แต่ในห้อง แต่ก่อนที่เราจะเป็นแบบนี้ เราทำมาทุกอย่างเลยค่ะ ช่วยเขาทุกอย่าง กวาดบ้าน ถูบ้านล้างจาน เราหุงข้าว ทำทุกอย่างที่เราคิดว่าเราน่าจะช่วยแบ่งเบาภาระเขาได้. จนวันที่เขามีปัญหากับแฟนเรา เขาบอกเราไม่ต้องไปช่วยเขาขายของแล้ว เราก็อยู่บ้านถูบ้านค่ะ แต่เราทำตอนเขาไม่อยู่นะคะ มีช่วงนึงแม่เขาไม่อยู่บ้าน เราก็หุงข้าว ให้พ่อเขากิน เราเตรียมตัวจะไปส่งน้องเขาไปเรียน พ่อเขาพูดมาว่าเดี๋ยวไปส่งเอง เราก็ไม่อะไรเขาบอกแบบนั้น เราเก็บผ้า ทำหน้าที่ทั่วไปอย่างเต็มที่ค่ะ. เราจะไปส่งน้องสาวเขาไปเรียนพิเศษน้องสาวเขาก็บอกรอแม่ต้องไปบ้านเพื่อนไม่เป็นไร หลังจากนั้นเราก็เริ่มไม่ค่อยเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเรา เพราะเรารู้สึกได้เลยว่าเราเป็นส่วนเกินของครอบครัวเขา เราตัดสินใจไม่คิดอะไร อยู่แต่ในห้อง ไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับเขาเลย ไม่อยากให้เขารู้สึกแย่กับเราไปกว่านี้ แต่ป่าวเลย กับเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาเอาการกระทำแบบนี้เรามาว่า และไม่ยอมไปงานผูกข้อมือเรา ไม่ยอมช่วยเราเรื่องงานแต่ง
เขาว่าเราไม่ทำงานบ้าน เราถูบ้านกวาดบ้าน ตอนเขาไม่อยู่เพื่อเลี่ยงการที่เขาจะได้ไม่ลำคานเร่
เราไม่ไปส่งน้อง เราเคยเสนอตัวแล้วกลายครั้ง แต่ทั้งพ่อทั้งน้องเขาไม่ต้องการแล้วเราผิดหรอค่ะที่เราไม่ได้ไปส่ง
เราไม่หุงข้าว เราหุงแล้ว 3-4 รอบ ไม่มีใครกินข้าวที่เราหุงเลยสักคนแล้วเราควรหุงต่อไปไหมค่ะ
เราไม่อาบน้ำเช้า ตอนแรกเราอาบทุกวันค่ะ แต่พอเขาอยู่บ้านเราก็ไม่อยากออกไปให้เกะกะเขาเราก็ไม่ได้อาบ เขาไม่อยู่เราก็ไปอาบปกติ
ตั้งแต่ที่เขามีปัญหา แม่แลัน้องเขา ก็ไม่คุยกับเราเลยค่ะ เขาไปไหนมาไหนไม่เคยชวนเราเลย เขาว่าเราอยู่แต่ในห้องก่อนหน้าที่เราจะเป็นแบบนี้ เราเหมือนผีค่ะ ไม่มีใครเห็นหัวเลย เราเสียใจนะคะที่มันเป็นแบบนี้ เราอึดอัดมาก เราอยากย้ายไปอยู่กันเอง แต่แฟนเราก็ไม่ยอม เราเครียดมากค่ะ งานแต่งเราจะเป็นยังไง แล้วชีวิตต่อไปเราจะเป็นยังไง เราควรทำยังไง เขาบอกให้เราปรับปรุงตัว แล้วเราควรปรับปรุงยังไง ในเมื่อก่อนที่เราจะเป็นแบบนี้เราทำมาทุกอย่างแล้ว แต่เขาเองที่ไม่มอง
ปวดหัวกับครอบครัวแฟนมากคะ
สวัสดีค่ะ เราย้ายมาอยู่กับแฟนได้พักใหญ่ๆแล้วค่ะ ที่บ้านเขา ก่อนหน้านี้เราอยู่กันเอง2คน พอแฟนย้ายกลับมาทำงานแถวบ้านเราก็เลยย้ายกันมาอยู่ค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ
เรามีปัญหากับทางแม่แฟน เนื่องจากเราท้อง กำลังจะทำเรื่องแต่งงานให้เป็นเรื่องเป็นราวค่ะ (ท้องก่อนแต่ง)
และเราได้ให้แนไปบอกพ่อแม่เขา เพื่อที่เราจะได้ทำเรื่องต่งให้จบๆ แต่จุดเริ่มต้นเกิดขึ้นคือ ตั้งแต่แฟนเราบอกพ่อเขาไป เขาเงียบ ไม่บอกไม่พูดถึงเลยเราเลยบอกทางบ้านให้เป็นคนจัดการให้ แล้ววันพรุ่งนี้คือวันผูกข้อมือเราแล้ว เราเลยให้แฟนไปบอกพ่อแม่เขาว่า พรุ่งนี้ผูกข้อมือขอให้เขาไปสักคน แต่เขากลับไม่ยอมไป ไม่อยากไป (แฟนเรามีปัญหากับแม่เขานิดหน่อยไม่คุยกัน) พ่อเขาเลยบอกมให้ไปคุยกับแม่ เพื่อแม่จะไป พอแฟนเราเข้าไปคุย ขอโทษ เขาด่าเราผ่านแฟนสารพัดเลยค่ะ ว่าเราขี้เกียจไม่ทำอะไรเลยสักอย่าง วันๆอยู่แต่ในห้อง
จริงค่ะ วันๆเราอยู่แต่ในห้อง แต่ก่อนที่เราจะเป็นแบบนี้ เราทำมาทุกอย่างเลยค่ะ ช่วยเขาทุกอย่าง กวาดบ้าน ถูบ้านล้างจาน เราหุงข้าว ทำทุกอย่างที่เราคิดว่าเราน่าจะช่วยแบ่งเบาภาระเขาได้. จนวันที่เขามีปัญหากับแฟนเรา เขาบอกเราไม่ต้องไปช่วยเขาขายของแล้ว เราก็อยู่บ้านถูบ้านค่ะ แต่เราทำตอนเขาไม่อยู่นะคะ มีช่วงนึงแม่เขาไม่อยู่บ้าน เราก็หุงข้าว ให้พ่อเขากิน เราเตรียมตัวจะไปส่งน้องเขาไปเรียน พ่อเขาพูดมาว่าเดี๋ยวไปส่งเอง เราก็ไม่อะไรเขาบอกแบบนั้น เราเก็บผ้า ทำหน้าที่ทั่วไปอย่างเต็มที่ค่ะ. เราจะไปส่งน้องสาวเขาไปเรียนพิเศษน้องสาวเขาก็บอกรอแม่ต้องไปบ้านเพื่อนไม่เป็นไร หลังจากนั้นเราก็เริ่มไม่ค่อยเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเรา เพราะเรารู้สึกได้เลยว่าเราเป็นส่วนเกินของครอบครัวเขา เราตัดสินใจไม่คิดอะไร อยู่แต่ในห้อง ไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับเขาเลย ไม่อยากให้เขารู้สึกแย่กับเราไปกว่านี้ แต่ป่าวเลย กับเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาเอาการกระทำแบบนี้เรามาว่า และไม่ยอมไปงานผูกข้อมือเรา ไม่ยอมช่วยเราเรื่องงานแต่ง
เขาว่าเราไม่ทำงานบ้าน เราถูบ้านกวาดบ้าน ตอนเขาไม่อยู่เพื่อเลี่ยงการที่เขาจะได้ไม่ลำคานเร่
เราไม่ไปส่งน้อง เราเคยเสนอตัวแล้วกลายครั้ง แต่ทั้งพ่อทั้งน้องเขาไม่ต้องการแล้วเราผิดหรอค่ะที่เราไม่ได้ไปส่ง
เราไม่หุงข้าว เราหุงแล้ว 3-4 รอบ ไม่มีใครกินข้าวที่เราหุงเลยสักคนแล้วเราควรหุงต่อไปไหมค่ะ
เราไม่อาบน้ำเช้า ตอนแรกเราอาบทุกวันค่ะ แต่พอเขาอยู่บ้านเราก็ไม่อยากออกไปให้เกะกะเขาเราก็ไม่ได้อาบ เขาไม่อยู่เราก็ไปอาบปกติ
ตั้งแต่ที่เขามีปัญหา แม่แลัน้องเขา ก็ไม่คุยกับเราเลยค่ะ เขาไปไหนมาไหนไม่เคยชวนเราเลย เขาว่าเราอยู่แต่ในห้องก่อนหน้าที่เราจะเป็นแบบนี้ เราเหมือนผีค่ะ ไม่มีใครเห็นหัวเลย เราเสียใจนะคะที่มันเป็นแบบนี้ เราอึดอัดมาก เราอยากย้ายไปอยู่กันเอง แต่แฟนเราก็ไม่ยอม เราเครียดมากค่ะ งานแต่งเราจะเป็นยังไง แล้วชีวิตต่อไปเราจะเป็นยังไง เราควรทำยังไง เขาบอกให้เราปรับปรุงตัว แล้วเราควรปรับปรุงยังไง ในเมื่อก่อนที่เราจะเป็นแบบนี้เราทำมาทุกอย่างแล้ว แต่เขาเองที่ไม่มอง