ละครไม่ว่าจะยุคสมัยไหน ก็ต้องการแก่นเรื่องที่น่าสนใจ ให้อะไรกับสังคม ละครมีแก่นสารไม่ใช่ละครตกยุค!!

กระทู้คำถาม
ตลกมาก แสดงความคิดเห็นให้เลือกเรื่องที่มีแก่นสาร ก็จะต้องมีคนมาบอกว่าละครประเภทนี้มันเชย มันล้าสมัย
คือไม่ว่าจะยุคสมัยไหน ก็ต้องทำละครที่มีแก่นสารปะ

ยกตัวอย่าง เกิดแต่ตม ละครเกี่ยวกับการศึกษา แต่งมาแล้วเป็น 30 ปี
แต่ถามว่าทุกวันนี้ประเทศเรายังต้องขับเคลื่อนด้วยการศึกษาไหม เราต้องปั้นคนรุ่นใหม่ให้สนใจการศึกษาไหม
มันไม่เคยเชยเลย ไม่ว่าจะยุคไหน มนุษย์ก็ต้องขับเคลื่อนชีวิตตัวเองด้วยการศึกษา

หรือละคร ลอดลายมังกร แม้บทจะแต่งมาหลายสิบปี แต่ทุกวันนี้เรายังต้องปลูกฝังให้มนุษย์มีคุณธรรมอยู่ปะ
รู้จักที่จะซื่อสัตย์กับอาชีพอยู่ปะ ทุกอย่างไม่เคยล้าสมัยไปจากสังคมไทย

ต่อให้ผ่านไปกี่ร้อยปี แก่นสารพวกนี้มันก็ยังต้องขับเคลื่อนสังคมอยู่ดี
ต่อให้ละครไม่ใช่เป้าหมายแรกที่จะเปลี่ยนสังคม แต่อย่างน้อยก็ให้มันมีคุณค่าที่จะนำสังคม พัฒนาสังคม ให้คนได้ไม่มากก็ยังดี
ไม่งั้นเขาจะรณรงค์ให้เป็นทีวีสีขาวเหรอ

ขำกับพวกที่ร้อนรนทนไม่ได้ ต้องออกมากดสยอง มาแย้งคนอื่น หาว่าเชย ว่าตกยุค 
ละครที่เชยตกยุคจริงๆ คือพวกละครตบตี ร้ายๆแรงๆทั้งหลาย โลกเปลี่ยนผ่านมากี่ยุค ก็ยังตบตีฆ่าฟันกันเหมือนเดิม

ถ้าชีวิตเขาคิดได้แค่นี้ ก็คงไม่พัฒนาเหมือนกับตัวละครในละครน้ำเน่าพวกนั้นแหละ ที่สุดท้ายชีวิตก็จบลงตรงที่เป็นขยะสังคมเท่านั้นเอง!!
เพราะคนที่รู้จักคุณค่าของชีวิต เขาพัฒนาตัวเองไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ไม่ใช่ยังย่ำอยู่ที่เดิม!!

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่