สวัสดีครับ หลังจากที่คิดอยู่นานว่าจะตั้งกระทู้ดีไหม และได้ลองเข้าไปอ่านของใครหลายๆคน ก็เลยอยากแชร์ประสบการณ์ของตัวเองดูบ้าง ในเรื่องที่จะเล่านี้ก็แล้วแต่คนจะเชื่อนะครับ ในส่วนตัว ณ ตอนนี้ ก็เชื่อแต่ก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรมาก ถึงแม้จะเกิดขึ้นกับตัวก็ตาม ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ 
    ผมเกิด จังหวัดนึงใกล้กรุงเทพ ตอนสมัยเด็กจำได้ดีว่า ที่บ้านค่อนข้างมีฐานะ แต่เนื่องจากคุณพ่อ ได้มีการเซ็นค้ำเงินกู้ของญาติโดยไม่ได้บอกให้ครอบครัวทราบคนที่กู้ก็หนีไป คนรับกรรมก็ต้องเป็นคนค้ำ ดังนั้นพ่อผมเลยโดนเต็มๆ ยึดบ้าน  จนต้องออกไปหาเช่าบ้าน แต่เนื่องจากครอบครัวค่อนข้างคนเยอะเลยเช่าบ้านที่หลังใหญ่ เป็นอาคารพาณิชย์ 3 ชั้น มีดาดฟ้า ยุชั้น 3 โดยชั้น 3 จะมีห้องนอนแม่กับพ่อ ส่วนชั้น 2 จะเป็นห้องนอน ยายนอนกับพี่สาวและก็ผม  ส่วนอีกห้องก็เป็นห้องป้า ชั้น 1 เป็นที่โล่ง ไว้นั่งดูทีวี กินข้าว และกั้นห้องสำหรับ น้าชายไว้ด้านล่างหน้าห้องน้ำ พออยู่สักพักป้าก็ย้ายมาทำงานและพักที่กรุงเทพห้องเลยเปลี่ยนเป็นห้องพระ จนวันนึง น้าชายป่วยหนักมากเนื่องจากปอดติดเชื้อ จึงทำให้ไปรักษาในโรงพยาบาลได้เพียง 3 วัน ก็เสียชีวิตลงในที่สุด ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะครับ โดยปกติ น้าจะมีนิสัย ขี้ขโมยเงิน โดยเฉพาะของแม่ผมเพื่อเอาไปซื้ออะไรไม่ทราบได้ตอนนั้นยังเด็กพอน้าเสียชีวิตได้ 7 วัน ตามความเชื่อ แต่ปรากฎว่าวันนั้นทุกคนไม่มีใครยุบ้าน ไปนอนบ้านป้าที่กรุงเทพกันหมด เหลือเพียง แม่ พ่อก็ออกไปทำงานตอนมืด แม่เล่าว่าในขณะที่นอนอยู่ เหมือนมีอะไรมาดึงผ้าห่มหลายรอบมากๆ จนไม่ไหวเลยลืมตาดูปรากฎว่าเห็นเป็นร่างผู้ชายแล้วอยู่ไฟก็เปิดเอง ปรากฎตรงหน้าคือน้าชาย สภาพปกติเหมือนก่อนตายและยื่นแบมือขอตังค์แม่ จึงวิ่งลงมาชั้น ล่างแล้วปรากฎว่าได้ยินเสียงไอ พอหันไปดูก็เจอน้าชายกำลังนั่งยองกับพื้นหน้าห้องน้ำ แล้วเหมือนจะอาเจียน แม่เลยวิ่งออกจขากบ้านขับรถแล้วโทรหาป้าและมากรุงเทพทันที ก่อนจะโทรไปบอกพ่อ พ่อก็ตามไปทีหลัง และหลังจากที่พวกเรากลับบ้านกัน ทุกคืนก็จะได้ยินเสียงหมาที่เลี้ยงไว้หอนทุกคืน รวมถึงได้กลิ่นเหม็นสาบตลอด ยกเว้นตอนอยู่กับยาย เพราะตอนเป้นคนน้ากลัวยายมาก ยายผมเป็นคนดุและโหดมาก พอน้าตาย ยายไม่เคยเจอหรือสัมผัสได้เลย จนกระทั่งวันนึงพ่อเรามาบอกว่า เงินเช่าบ้านมันแพงเกินเนื่องจากบ้านค่อนข้างใหญ่ ค่าเช่าค่อนข้างแพง เราจึงหาที่พักใหม่ เป็นแถวๆวัดๆนึง ที่ขึ้นชื่อเรื่องลอดช่อง ก็เป็นห้องพักธรรมดามีห้องน้ำในตัว เช่า 2 ห้องห้อง ล่ะ 1500 แต่ซอยนั้นส่วนใหญ่เป็นมอญ กับ พม่าค่อนข้างเยอะ และติดวัดมาก จนวันนึงในขณะที่ผมกับพี่สาวหิวมากเลยบอกให้พ่อพาขับมอไซต์ไปซื้อของกินที่เซเว่นหน้าปากซอย แต่ตอนกลับ เราได้เจอพระกำลังเดินอยู่ซึ่งทางตรงนั้นเป็นป่าแต่ก็ไม่ไกลวัดมากเลยคิดว่าพระคงเดินออกมาเฉยและทางก็ไม่มืด แต่พระรูปนี้ใส่จีวรเต็มยศมากพอขับมาใกล้ๆ ทุกคนก็หันไปมอง ปรากฎว่า พระที่เราเห็น ไม่มีลูกกระตา ไม่มีปาก ไม่มีจมูกคือไม่มีอะไรเลย!!! พ่อก็รีบขับพอถึงบ้าน พี่สาวก็พูดว่าเมื่อกี้เห็นอะไรไหม ผมกับพ่อก็บอกเห็นสิหลังจากนั้นเราไม่เคยออกปซื้อของกินตอนกลางคืนอีกเลย จนวันนึง พ่อกับแม่เราทะเลาะกันหนักมาก เพราะพ่อเราแอบมีบ้านน้อย ก็เลยเลิกกัน และแม่ก็พาทุกคนมาอยู่กรุงเทพกับป้า เราใช้เวลายุห้องเช่าเล็กในกรุงเทพ ประมาณ 5 ปี แม่ก็เริ่มมีลู่ทาง เริ่มขยับขยายการงานมีรายได้มากขึ้น ก็ย้ายมาอยู่บ้านเช่าที่ใหญ่ขึ้นแถวสุขุมวิท แปลกตรงยุย่านสุขุมวิท แต่บ้านใหญ่ 2 ชั้น กับราคาเช่าไม่แพงมาก แถมมีของแถมมาอีกต่างหาก 
        บ้านที่เช่าใหญ่เป็นบ้าน 3 หลังติดกัน หลังแรกเป็นของเจ้าของบ้านหลังที่2หลังกลางเป็นบ้านของผม และหลังที่ 3 เป็นร้านทำผม ก่อนอื่นต้องบอกก่อนบ้านหลังที่ 3 สนิทกับบ้านเรามาก แต่เขาเลี้ยงกุมารไว้เป็นลูกเลย และก็แปลกที่ กุมารเข้ามาบ้านเราได้ เราไม่เคยเห็นนะแต่คนที่เห็นคือ พ่อใหม่กับแม่ อ่อเราลืมบอกไป แม่เจอรักใหม่กับพ่อเลี้ยงซึ่งพ่อเลี้ยงเป็นคนใจดีมาก และรักพวกลูกๆมากและพ่อเลี้ยงกับแม่ก็มีลูกสาวอีก 1 คน แต่เรากลับรักน้องมาก แต่พ่อเลี้ยงเราชอบเมานะแต่ยิ่งเมายิ่งใจดีขออะไรได้หมด 5555 แต่เวลาเมาเนี้ยเขาจะมีข้อเสียคือชอบด่าใครไม่รู้ แล้วบอกแม่ว่าผีเต็มเลยไม่เห็นหรอ พอเช้ามาก็ไม่รู้เรื่องว่าทำอะไร ที่นี้บ้านเรามี 2 ชั้น แต่มันเหมือนมัน3 หลังนี้เป็นบ้านหลังเดียว เพราะ เหมือนกับกันห้องเองอะไรเองหมด ชั้นล่างที่อยู่ ก็เป็นที่โล่งๆ ห้องน้ำยุติดกับคราวข้างล่าง ยาย พี่สาว น้องสาว ติดยายมากเพราะเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ก็เลยนอนกับยายข้างล่างก็จะมีเตียง 6 ฟุตตั้งด้านล่างแล้วทำประตูกั้นหน้าบ้านไว้เลย ส่วนข้างบน ถ้าขึ้นบันไดมา จะเจอที่โล่งๆหันซ้ายจะเป็นระเบียงไว้ตากผ้าต้องเปิดประตูออกไป แต่ถ้าหันซ้ายจะเป็นห้องนอนเราถ้าเปิดประตูเข้าไป จะเรียกห้องก็ไม่ถนัดเพราะเวลาแม่กับพ่อเลี้ยงจะเข้าห้อง ต้องเข้าประตูเดินผ่านห้องเราไปก่อน แล้วเปิดประตูห้องแม่เข้าไปอีกที ดังนั้นประตูทั้ง 3 จะยุตรงกันหมด ถ้าเราเปิดประตูไว้หมดแล้วไปยื่นตรงประตูระเบียงแล้วหันมาก็จะเห็นทั้งห้องเราและห้องแม่ ตามลำดับ ซึ่งโบราณบอกว่าทางผีผ่านไม่รู้จริงไหม จนพี่สาวเรา เรียนในระดับ ปวช และก็พาเพื่อนมาทำรายงานที่บ้าน หนึ่งในนั้นก็พาแฟนหนุ่มมาด้วย ในขณะที่ทำงานกันยุ แฟนหนุ่มของเพื่อนในกลุ่มก็จะเข้าห้องน้ำเลยเดินไปทางหลังบ้านแต่ในขณะกำลังเดินผ่านห้องครัว เขาก็หันไปยกมือไหว้บันไดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป พอออกมาทุกคนก็ถาม ไหว้ใครอ่ะ เขาก็บอกอ่าวก็ป้าผู้หญิงไง นั่งยุน่ะ แล้วก็ชี้นิ้วไป ทุกคนก็หันไปมองแต่ก็ไม่มีแต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร จนวันนึง พี่ส่วเราก็เริ่มมีคุยกับเพื่อน ผู้ชายที่เข้ามาจีบ แต่ขึ้นมาคุยบนห้องนอนเรา เราเป็นคนกลับบ้านช้ามาก จากโรงเรียน ไม่ก็ไปช่วยยายขายของหน้าโรงเรียน พี่สาวเราเล่าว่า ในขณะที่นอนอยู่ในยินเสียงคนวิ่งอยู่ข้างบนก็เลยไปเปิดประตูห้องแม่ดูก็ไม่มีอะไร พอสักพักก็ได้ยิน ก็ไม่สนใจคิดว่าข้างบ้านคงเดินแล้วพื้นไม้มันก็ดัง แต่พอสักพักพี่สาวก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อ แต่เพราะคุยโทรศัพท์ยุจึงแค่หันไปมองตามเสียง สิ่งที่เจอตรงหน้าคือ ผู้หญิงหน้าสวยมาก ยืนอยู่ตรงระเบียงแล้วมองเข้ามาในห้อง แล้วยิ้มให้พี่สาวเรา พี่สาวเราเลยวิ่งลงมาข้างล่างและไม่เคยขึ้นไปคุยโทรศัพท์ข้างบนอีกเลย และมาวันนึง พ่อเลี้ยงก็เมาเหมือนทุกวัน อยู่ๆก็ด่าอะไรไม่รู้ตลอด แม่ถามก็บอกด่าผีไง จะมาหลอกพวกกูหรอท้าทายทุกสิ่งอย่าง พอสักพัก ฝ้าข้างบนห้องแม่ หล่นไส่แม่กับพ่อเลี้ยงเลยจร้า  แต่ไม่มีใครเป็นอะไร ก็เก็บกวาดห้องแล้วก็นอนต่อแต่พอมองไปต้องที่ไม่มีฝ้าแล้ว แม่ก็ต้องช็อคเพราะสิ่งที่เห็นคือ ใบหน้าผู้ชาย ที่ตาขาวแดงกล้ำ มองมาที่แม่กับป๊า ทันใดนั้นปาก็บอกนี่ไงมันยุข้างบน เห็นไหมล่ะ แม่เราป่วยเลยหลังจากวันนั้น และพ็ก็มีรอยกัดแดงๆเต็มขา และหลังจากนั้น แม่เราก็หายป่วยแต่รอยกัดของพ่อเราก็เต็มที่ขาเลย เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่แปลกมากที่อยู่บ้านนี้แม่กับมีรายได้เพิ่มขึ้นการงานดีขึ้น โชคลาภก็มาเต็มๆ แต่แล้ววันหนึ่ง ในขณะที่เรานอน ปกติผมไม่เคยเห็นหรือสัมผัสได้เลยแปลกมากๆ แต่อยู่ๆก็โดนโดนผีอำสะงั้น ประมาณช่วงวันเสาร์ ตี2-3 ในขณะนอนอยู่ เราฝันว่า มีผู้หญิงคนนึงยื่นร้องไห้ยุมุมห้องนอนพอเดินเขาไปหันมา เลือดก็ไหลที่ตา แล้วกรี๊ดออกมาความที่ตกใจปนงง ก็เลยตื่นแต่พอตื่น กลับขยับตัวไม่ได้เลย พูดไม่ได้แต่ลืมตาได้ เราก็มองไปรอบๆห้อง ปรากฎว่าเจอ ผู้หญิงคนนี้ยื่นตรงมุมที่ฝันแต่เขากับหัวเราะ เราคิดในใจว่าใช่แน่ๆแต่ความรุสึกตอนนั้นไม่อึดอัดนะแค่รำคาณที่ขยับตัวไม่ได้เราเลยฝืนจนหลุดออกมา แอบเหนื่อยเหมือนกัน และสุดท้ายคนที่เจอคนสุดท้ายคือน้องสาว ในขณะที่ขึ้นมาเก็บผ้า แล้วพอกำลังหันกลับมา จะเดินออกจากระเบียง ได้ยินประตูเปิดซึ่งเป็นประตูห้องนอนผม ก็หันไปมอง จนประตูเปิดสุดก็เห็นประตูแม่ปิดอยู่แล้วค่อยๆเปิด ประกฎเห็น ผู้หญิง ยืนอยู่หลังประตูห้องแม่ที่กำลังเปิดออกอย่างช้าๆ แล้วพอประตูเปิดสุด ผู้หญิงคนนี้ยิ้มแล้ววิ่งมาทางน้องสาว ก่อนที่น้องสาวจะหันและวิ่งลงบันไดไป เราอยู่บ้านหลังนั้นได้ 4 ปี สุดท้าย ยายก็บอกว่า เห็นตั้งแต่มาอยู่แล้ว แต่ไม่บอกเป็นผู้หญิงกับผู้ชาย เลยไหว้ให้กินทุกวันโกรน เค้าเลยมาให้โชคลาภเพราะยายเราไหว้นี่เอง และไปถามกับเจ้าของบ้านเจ้าของบ้านบอกก็ซื้อต่ออีกคนนึง ตอนซื้อก็เป็นแบบนี้แล้วแต่ มีพยาบาล กับ ตำรวจ เป็นผัวเมียกัน เคยอยู่หลังกลาง หลังที่ผมยุ แล้วเมียแอบมีกิ๊กเวลาผัวไปเข้าเวร พอผัวจับได้ก็ยิงตายคาลูกในท้อง ส่วนผัวก็ผูกคอตายตาม ยุในห้องข้างบนซึ่งเป็นห้องเรา เพราะห้องที่แม่อยู่ สองผัวเมียทำเป็นห้องพระ เพราะมันเล็กกว่า แต่เรานอนอยู่ทุกวัน กับรู้สึกน้อยกว่าคนอื่นๆ แล้วเจ้าของบ้านก็บอกว่า คิดว่าทำบุญใหญ่ไปแล้ว จะไม่อยู่แล้ว แต่พอดี แม่เราได้ทำการซื้อบ้านโครงการจัดสรร เอาไว้เลยบอกเขาว่าจะย้ายออกอยู่แล้ว เจ้าของบ้านเลยบอก ดีเลยจะได้ทุบทิ้งแล้วก็ทำใหม่ไปเลยทั้ง 3 หลัง ส่วนร้านทำผมก็ย้ายไปยุบ้านเกิดเพราะไม่ค่อยมีลูกค้า จนตอนนี้บ้านเขาก็ทุบทำใหม่ไปแล้ว เราผ่านเราก็เห็นว่าทำใหม่สวยดี และไม่ปล่อยเช่า ทำเป็นร้านตัดชุดไปเป็นที่เรียบร้อย พอเรารย้ายมาได้นาน พ่อเลี้ยงเราก็ ป่วยมากขึ้น รอยแดงมีมากขึ้น และเสียชีวิต เนื่องจากหัวใจล้มเหลว เฉียบพลันโดยเสียชีวิตไปตอน สงกรานที่ผ่านมา หลังจากย้ายบ้านได้ไม่ถึงปี ตอนนี้เราอยู่บ้านใหม่ได้ 1 ปีพอดี ณ เดือน ที่เล่าตอนนี้ และบ้านใหม่ถึงจะเป็นบ้านมือ1 แต่ของแถมก็เพียบเหมือนกัน 5555 แต่เดียวว่างๆจะมาเล่าให้ฟัง   นี่ก็เป็นเรื่องทั้งหมด ที่เคยเจออาจเล่าได้ไม่น่ากลัวเพราะสำหรับเราก็คือไม่ได้อะไรมากแต่ถ้าให้พี่สาวให้แม่เรามาเล่า ก็น่ากลัวกว่านี้เยอะ555 
    ขอขอบคุณนะครับที่อ่านจนจบ