ไม่รู้ว่าที่รู้สึกคืออาการเฟลหรือกลัวการออกจากคอมฟอตโซนไม่รู้ค่ะ จขพ อายุ 33 งานที่กำลังจะลาออกเป็นงานจับฉ่ายเพราะออฟฟิสเล็ก(ไม่ถึง 5 คน) ตำแหน่งที่ทำคือเลขาฯดูแลเรื่องจิปาถะของทั้งนาย ครอบครัว และออฟฟิส ควบกับ ประสานงานลูกค้า ผู้ผลิต และบริษัทภายนอกที่เกี่ยวข้องกับสายโลจิสติกส์ สวัสดิการเป็นชิ้นเป็นอันจริงๆไม่มี ประกันสังคมขาดไปนานแล้ว แต่มีโอกาสได้ตามนายไปต่างประเทศบ้าง นายกินใช้อะไร พักที่ไหนก็ได้ทำสิ่งนั้นด้วย ทำมา 8 ปี ฐานเงินเดือนอยู่ที่ 30K ถ้าเดือนไหนมีค่าคอมก็จะได้เพิ่มประมาณ 8K-15K แต่ก็มีบ้างบางเดือนที่ไม่ได้เลย เนื้องานจริงๆตอนนี้ลงตัวแล้ว ไม่ได้มีปัญหาทั้งงานและเพื่อนร่วมงาน เพียงแต่ไม่เห็นว่าจะมีความรู้หรือพัฒนาตัวเองได้มากกว่านี้ เพราะมันวนลูปเดิมๆ 

งานใหม่ที่เค้าตอบรับมา เป็นสายงานโลจิสติส์เหมือนเดิม เป็นตำแหน่ง Customer Service ของบริษัทต่างชาติ ฐานลูกค้าเป็นต่างชาติ 90% เงินเดือนโปร 33K เมื่อผ่านโปรคือ 35K ไม่ได้ค่าคอม มีประกันสังคม ประกันกลุ่ม โบนัส 1 เดือน ยังไม่มีกองทุนเลี้ยงชีพฯแต่เขาบอกจะทำในอนาคต เนื้องานที่คุยๆกันคือ เราจะได้ทำงานเจาะลึกในเรื่องเตรียมเอกสาร การเดินพิธีการนำเข้าส่งออก บริหารสต๊อก โกดังและขนส่ง เพราะบริษัทนี้มีบริการพวกนี้เป็นของตัวเอง ไม่ได้คอนแทรคกับบริษัทภายนอก ออฟฟิสนี้มีพนักงานไม่น่าเกิน 15 คน เป็นสาขาย่อยที่อยู่ในเมืองไทย

ในเรื่องของงานและหน้าที่ เรารู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ทำงานใหม่ เพราะที่ผ่านมาเราก็ได้แค่ยกหู ประสานให้ชิปปิ้งเอย รถบรรทุกเอย ทำงานให้ แค่สั่งว่าอยากให้ของจากที่นี่ไปส่งที่นั่นวันที่เท่านี้ อยากให้เคลียร์ของออกมาจากท่าเรือวันนี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าเค้าทำยังไง ซึ่งที่ใหม่เราจะได้เจาะลึกมากกว่าเดิม ซึ่งก็น่าจะเป็นประโยชน์ในอนาคตถ้าอยากขยับขยายไปตำแหน่งที่สูงขึ้น แต่ก็ยังกลัวว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะถูกต้องรึเปล่า..รู้สึกไม่ค่อยดีเลย มีแต่คนบอกว่าที่เก่างานสบาย เงินเดือนเยอะกว่า การแข่งขันก็ไม่มี จะออกทำไม แต่ก็ยื่นออกไปแล้วง่า...ช่วงเปลี่ยนงานมีใครใจแกว่งๆ เฟลๆบ้างมั้ยคะ