เราเข้าใจมนุษย์เป็นสัตว์สังคม แต่เวลาก้มหน้าก้มตาหาเงิน เจ็บไข้ได้ป่วย ยามลำบาก เวลาเครียดมาก็มาลงกับคนที่บ้าน ถึงเวลาไม่พอใจก็ขับไล่เขาเหมือนหมูเหมือนหมา คิดว่าเก่ง คิดว่าเท่มั่ง แบบนี้เขาเรียกไม่ใช่ผู้ชาย  ถามจริงสังคมให้อะไรบ้าง ความเชิ่ดหน้าชูตาหรอ ความเท่ โดดเด่นในสังคมหรอ ก็เห็นเวลาอยู่รวมกันก็คุยทับกัน ลับหลังก็ด่ากันยิ่งกว่าสังคม ผญ อีก แต่ก็แปลกนะต่อหน้าพูดจาดีเอาใจไปมาจนรู้สึกว่าเหมือนสังคมจอมปลอมยังไงก็ไม่รู้  ผญ ที่อยู่ด้วยใครเขาจะทนได้เห็นแก่หน้าตาทางสังคม จอมปลอม ค่ะ กลับบ้านมาใครหาข้าวให้กิน ใครซักผ้าให้ ใครดูแลยามเจ็บป่วย เวลาดีใจก็นึกถึงแต่สังคมกันนะ ไอผู้ชาย ผญ เขาก็ทำหน้าที่ของด้วยถึงเขาจะรับเงินจากมันก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะต้องรับแต่สิ่งไม่ดี การถูกละเลย การโดนดูถูกและคุณก็นึกถึงเขาเป็นคนสุดท้าย ไม่รู้บ้านไหนเป็นบ้างค่ะ บ้านนี้เบื่อมากเกลียดมาก ผู้ชายที่เห็นแก่ตัวแบบนี้ อยู่ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นคนดี ลับหลังก็นะ แต่เราก็ไม่รู้อยู่ยืดยาวมั่นคงอะไรขนาดนี้สงสัยเวรกรรมมั้ง ถึงต้องชดใช้ไม่รู้จักจบสิ้น พอจะไปก็ห่วงมันกลัวมันจะทำงานเยอะๆคนเดียวไม่ไหว ทำไมๆไม่นึกถึงตอนที่มันโขลกสับเราบ้างนะ ไอความทนอยู่นี่ก็อยู่แบบทั้งรักทั้งเกลียด