สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เราขอระบายด้วยไม่รู้ว่าจะคุยกับใคร ความรู้สึกตอนนี้คืออึดอัด เครียด และสับสน เรื่องมีอยู่ว่า...
เมื่อประมาณสองปีก่อนเราลาออกจากงานประจำ เนื่องจากพ่อกับแม่สุขภาพไม่แข็งแรง โดยกลับมาช่วยดูแลกิจการที่บ้าน โดยคุยกับแม่ว่าเราจะมาช่วยกันขยายและพัฒนากิจการที่บ้าน กลับมาอยู่บ้านได้ 6 เดือนสามีบอกว่าขอกลับไปทำงานที่ กทม. เนื่องจากอึดอัด เค้าให้เหตุผลว่าแม่เราชอบเข้ามาก้าวก่ายครอบครัวของเรามากเกินไป เลยให้สามีกลับไปคนเดียวเราเลี้ยงลูกอยู่กับแม่ที่บ้านเนื่องจากห่วงสุขภาพของพ่อกับแม่ ตลอดเวลาที่กลับมาอยู่บ้านพ่อกับแม่ของเราทะเลาะกันทุกวัน เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ก็ทะเลาะกลายเป็นเรื่องใหญ่โตด้วยไม่มีใครยอมใคร เราห้ามก็ไม่เคยฟัง แนะนำให้หย่ากันก็ไม่หย่าเพราะอยู่กันไปก็ไม่มีความสุข ตอนนี้เราเครียดมากเพราะต้องฟังพ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน จะกลับไปอยู่กับสามี แม่ก็ชอบพูดประชดว่าถ้าอยู่กับครอบครัวสามีไม่ได้ก็อย่ากลับมาหาเค้า(แม่เราไม่ชอบครอบครัวสามี) พักหลังตัวเราเองก็ทะเลาะกับแม่บ่อยมาก เราไม่รู้ว่าเราจะทนได้อีกนานแค่ไหน
เรารู้ว่าแม่รักและหวังดีกับลูกทุกคน แต่เรารู้สึกว่าตอนนี้ความรักของแม่กำลังทำร้ายเราและพี่น้องคนอื่นๆ เนื่องจากแม่ชอบเข้าไปยุ่งและจัดการครอบครัวของลูกทุกคน แม่เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองมาก แม่ไม่เคยคิดว่าตัวเองผิด เป็นคนคิดอะไรก็พูดออกมาอย่างนั้น พูดจาไม่เคยรักษาน้ำใจใคร จู้จี้จุกจิก ตำหนิก่อนโดยไม่รอฟังเหตุผล เนื่องจากแม่เป็นคนแบบนี้ทำให้พ่อไม่ชอบอยู่บ้านมักหาเหตุผลออกนอกบ้านบ่อยๆ
ตอนนี้ตัวเราเองก็คิดว่าความอดทนของเรามันถึงที่สุดแล้ว เราเครียดจนเรารู้สึกว่าเราแทบจะบ้า ใจนึงก็ไม่อยากอยู่ อีกใจก็ห่วงด้วยว่าสุขภาพพ่อกับแม่ไม่ดีทั้งคู่ พอคิดว่าเค้าก็เหนื่อยเพราะเรามามากก็ทิ้งเค้าไม่ได้อีก เราสับสนเราไม่รู้ต้องทำยังไงต่อไปดี
ท้ายนี้ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ที่ให้เราได้ระบายความทุกข์นะคะ เพราะเราไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ขอบคุณค่ะ
กลับมาอยู่บ้านเกิดไม่ได้สุขอย่างที่คิด
เมื่อประมาณสองปีก่อนเราลาออกจากงานประจำ เนื่องจากพ่อกับแม่สุขภาพไม่แข็งแรง โดยกลับมาช่วยดูแลกิจการที่บ้าน โดยคุยกับแม่ว่าเราจะมาช่วยกันขยายและพัฒนากิจการที่บ้าน กลับมาอยู่บ้านได้ 6 เดือนสามีบอกว่าขอกลับไปทำงานที่ กทม. เนื่องจากอึดอัด เค้าให้เหตุผลว่าแม่เราชอบเข้ามาก้าวก่ายครอบครัวของเรามากเกินไป เลยให้สามีกลับไปคนเดียวเราเลี้ยงลูกอยู่กับแม่ที่บ้านเนื่องจากห่วงสุขภาพของพ่อกับแม่ ตลอดเวลาที่กลับมาอยู่บ้านพ่อกับแม่ของเราทะเลาะกันทุกวัน เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ก็ทะเลาะกลายเป็นเรื่องใหญ่โตด้วยไม่มีใครยอมใคร เราห้ามก็ไม่เคยฟัง แนะนำให้หย่ากันก็ไม่หย่าเพราะอยู่กันไปก็ไม่มีความสุข ตอนนี้เราเครียดมากเพราะต้องฟังพ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน จะกลับไปอยู่กับสามี แม่ก็ชอบพูดประชดว่าถ้าอยู่กับครอบครัวสามีไม่ได้ก็อย่ากลับมาหาเค้า(แม่เราไม่ชอบครอบครัวสามี) พักหลังตัวเราเองก็ทะเลาะกับแม่บ่อยมาก เราไม่รู้ว่าเราจะทนได้อีกนานแค่ไหน
เรารู้ว่าแม่รักและหวังดีกับลูกทุกคน แต่เรารู้สึกว่าตอนนี้ความรักของแม่กำลังทำร้ายเราและพี่น้องคนอื่นๆ เนื่องจากแม่ชอบเข้าไปยุ่งและจัดการครอบครัวของลูกทุกคน แม่เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองมาก แม่ไม่เคยคิดว่าตัวเองผิด เป็นคนคิดอะไรก็พูดออกมาอย่างนั้น พูดจาไม่เคยรักษาน้ำใจใคร จู้จี้จุกจิก ตำหนิก่อนโดยไม่รอฟังเหตุผล เนื่องจากแม่เป็นคนแบบนี้ทำให้พ่อไม่ชอบอยู่บ้านมักหาเหตุผลออกนอกบ้านบ่อยๆ
ตอนนี้ตัวเราเองก็คิดว่าความอดทนของเรามันถึงที่สุดแล้ว เราเครียดจนเรารู้สึกว่าเราแทบจะบ้า ใจนึงก็ไม่อยากอยู่ อีกใจก็ห่วงด้วยว่าสุขภาพพ่อกับแม่ไม่ดีทั้งคู่ พอคิดว่าเค้าก็เหนื่อยเพราะเรามามากก็ทิ้งเค้าไม่ได้อีก เราสับสนเราไม่รู้ต้องทำยังไงต่อไปดี
ท้ายนี้ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ที่ให้เราได้ระบายความทุกข์นะคะ เพราะเราไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ขอบคุณค่ะ