เราเป็นคนนึงที่ตั้งหน้าตั้งตารอละครเรื่องนี้ อยากดูมากๆ พอดูไปก็ แอบมีเทบ้าง เพราะทนดูความง่าวของตัวละคร จังหวะนรก และความรุนแรงมากมายมหาศาลในเรื่องไม่ได้จริงๆ ปวดหัวจี๊ดๆเลย 

เรารู้สึกเสียดายและผิดหวังในละครเรื่องนี้พอสมควร ทั้งๆที่ได้นักแสดงเจ๋งๆ โปรดักชั่นดีๆมา แต่กลับมีจุดบกพร่องจุดใหญ่ที่มันเด่นชัดมากจริงๆจนผู้ชมหลายๆคนต้องออกมาบ่นเป็นเสียงเดียวกัน และนี่เป็นสิ่งที่เราเสียดายในละครเรื่องนี้ ใครมีอะไรก็มาแชร์กันได้เลยค่ะ

- ปูมหลังของตัวละคร

เรารู้สึกว่าจุดนี้ละครแสดงออกมาได้ไม่ชัดพอ จะเห็นได้ว่ามีความเห็นมากมายที่บ่นถึงความไม่มีเหตุผลของตัวละคร ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ ทำไมทำแบบนี้ โอเคค่ะ ในละครก็พอจะมีบอกอยู่ แต่ส่วนใหญ่มักจะเป็นแค่ “คำพูด” ของตัวละครเอง เราว่าถ้าขยายตรงนี้ ใส่มาหลายๆฉาก น่าจะทำให้คนดูเข้าใจตัวละครและอินได้มากขึ้น เช่น ใส่ flashback ตอนคู่แฝดเด็กๆ, เรื่องราวความรักของนายมั่งกับแม่ทองใบ เพราะเราว่าเรื่องนี้เป็นปมใหญ่เกินกว่าจะมาเล่าปากเปล่า

(ขอชื่นชมฉากกาสะลองตกน้ำแล้วซ้องปีบช่วย ฉากนี้ได้เห็นอะไรหลายอย่างมากโดยไม่ต้องพูดอะไร เห็นความอ่อนแอของกาสะลอง เห็นความเป็นห่วงของแม่ทองใบที่มีต่อกาสะลองมากกว่าซ้องปีบ เห็นความน้อยใจจากสายตาซ้องปีบ ซึ่งเราว่าควรมีฉากแบบนี้เยอะๆกว่านี้)

- ความแบนราบของตัวละคร

เราว่าตัวละครถูกแบ่งเป็นสีดำ ขาว มากเกินไป น่าจะดีไซน์ให้ออกมาเป็นมนุษย์ทั่วไปกว่านี้ เช่น นายแคว้นควรมีสายตาเสียใจ หรือเป็นห่วงกาสะลองบ้างเวลาทำร้าย หรือด่าทอ ไม่ใช่เกรี้ยวกราดใส่ทั้งเรื่องแล้วมาดวงตาเห็นธรรมตอนลูกตาย เราไม่อินค่ะ การแสดงของอาปุ๊ดีค่ะแต่บทไม่พามาทางนี้เลย เพราะไม่เคยเห้นแคว้นมั่งจะรักและห่วงใยกาสะลองมาบ้างเลยจากทั้งหมดที่ดูมา / ตัวละครซ้องปีบก็ด้วย ถึงจะไม่ถูกกัน แต่ก้อยากให้มีฉากที่แสดงความเป้นพี่น้องกันบ้าง ให้เห็นมิติของตัวละครบ้าง เช่น ฉากที่รับกาสะลองขึ้นเกวียนไปด้วย เราดูแล้วแบบ เออ ก็ดีนะยังชวนกลับด้วยกัน เพราะคนเราถึงจะเลวร้ายยังไงมันก้ต้องมีมุมดีๆบ้างจริงมั้ยคะ / กาสะลองก็เหมือนกัน โกรธบ้าง สู้บ้างก็ได้ตอนเป็นคนอะ

- ฉากรุนแรงเยอะเกินไป 

มีหลายฉากมากๆ แถมเป็นคนในครอบครัวทำร้ายกันเอง เราว่าไม่ควรทำให้มันเยอะและนานขนาดนี้ เอาพีคๆแค่ฉากสองฉากพอแล้ว ตอนนี้ภาพจำของละครเรื่องนี้ของใครหลายๆคนคือเป็นความรุนแรง เข้าใจค่ะว่าเป็นแนวโศกนาฏกรรม แต่เราว่ามันน่าจะมีวิธีอื่นที่ทำให้เรารู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแบบที่ไม่ต้องโจ่งแจ้งและยาวนานขนาดนั้น ดูแล้วเครียด และอยากมีให้รับผิดชอบสังคมบ้าง นึกถึงเด็กๆที่รับชมหน่อยค่ะ

- จังหวะนรกที่มากเกินไปแบบมากๆๆ

อันนี้เหมือนเป็นจุดขายของเรื่องนี้เลย ตัวร้ายเหมือนอยู่ทุกสารทิศ ไม่ว่าจะขยับตัวไปทางไหนต้องเจอตลอด จังหวะที่กาสะลองไม่มีปัญญาจับผ้าคลุมหัว ซ้องปีบก็ต้องมาเห็น! จังหวะที่กำลังจะหนี ก็ต้องมีอุปสรรคมากมายก่ายกองเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า! คือเราคงไล่ไม่หมดแต่มันมีทุกอีพีจริงๆ แล้วเป็นจังหวะที่แบบ คิดอยากจะใส่ก็ใส่อะ แค่อยากจะเป็นอุปสรรคให้ตัวละครก็แค่นั้น ตัวร้ายเหมือนวาร์ปไปได้ทุกที่ ไม่มีเหตุผล แค่อยากจะใส่ๆมาว่าตัวร้ายมาเจอ เช่น ฉากที่เหมยกับมั่นฟ้ามาบอกหมอ ซ้องปีบก็มาได้ยิน ทั้งๆที่เราไม่คิดว่านิสัยอย่างนางจะออกจากบ้านมาแถวนี้เวลานี้หรอกนะ / หรือฉากที่นายแคว้นกับลูกน้องมาป๊ะพอดี คือแบบบ อะไรจะพอดีขนาดนั้น555555 แล้วมันเป็นอย่างนี้ทั้งเรื่อง จังหวะนรกตั้งแต่ช่วงหมอยังไม่รู้เรื่องแฝดแล้ว 

เหนื่อยแล้วค่ะ555555 เหมือนเรามาบ่นเฉยๆเลย จริงๆมันมีอีกหลายจุดมากๆ แต่รอเพื่อนๆมาช่วยกันแสดงความเห็นแล้วกันนะคะ ฮืออ

สำหรับเรา ถามว่าละครเรื่องนี้ดังมั้ยมีกระแสมั้ย มีค่ะ ปฏิเสธไม่ได้ แต่ถามว่าเป็นละครที่ดีมั้ย ดีในนิยามของเรามันต้องจรรโลงใจ มีข้อคิด ให้สาระแก่คนดู ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่ค่อยอินจากเรื่องนี้ (แต่ส่วนดีก็มีนะ ที่เห็นได้ชัดๆก็เรื่องครอบครัว) แต่หลายๆเรื่องก็ต้องยอมรับว่ายังไม่มากพอจะสะกิดใจคนดู กลับทำให้คนดูประชดประชันเสียอีกว่า จะทำดีไปทำไมถ้าจะเป็นแบบกาสะลอง? ทำเลวแค่ไหนก็ได้แค่จิตก่อนตายดีก็คงไม่เป็นไรสินะ เป็นต้น ก็แอบเสียดายนิดนึงค่ะที่เราคงเรียกละครเรื่องนี้ว่า ดี ได้ไม่เต็มปาก T_T

ปล. ไม่แน่ใจว่าพลาดบางฉากไปหรือเปล่า เรื่องการสับสุกมีผลอะไรมั้ยคะ ตอนแรกนึกว่าจะมีประโยชน์เรื่องการแยกตัวซะอีก สรุปใส่มาเฉยๆหรอคะ