กลิ่นกาสะลอง บ่ใจ้โรแมนติกดราม่า บ่ใจ้เมโลดราม่า และยิ่งบ่ใจ้ฟีลกู๊ด แต่เป็นแทรจิดี้เน้นๆ
เงื่อนไขของความเป็นโศกนาฏกรรม (Tragedy)
คือการที่กิเลสของมนุษย์ เป็นตัวการนำไปสู่จุดจบที่โศกเศร้าหายนะ
และโศกนาฏกรรมที่มีคุณค่า เมื่อจบลงจะต้องทำให้ผู้ชมเกิดความเห็นแจ้ง (Enlightenment)
ความเห็นแจ้งนี้จึงจะเป็นสิ่งจรรโลงใจ ยกระดับความเข้าใจคุณค่าที่แท้จริงของชีวิตมนุษย์
โศกนาฏกรรมส่วนใหญ่ ตัวละครจะลุ่มหลงปักใจในความรัก ความแค้น หรืออำนาจ
แล้วกิเลสนี้ก็เป็นตัวนำพาชีวิตไปสู่ความตาย ความหายนะ ความพลัดพรากสูญเสีย
มีบางเรื่องฉากหน้าเป็นโศกนาฏกรรมความรัก แต่แท้จริงสารที่จะสื่อคือความอาฆาตบาดหมาง
อย่างเช่น โรมีโอกับจูเลียตของเชคสเปียร์ ซึ่งขึ้นชื่อเป็นโศกนาฏกรรมความรักที่โด่งดัง
แต่แท้จริงกลับสื่อถึงความไร้สาระเปล่าประโยชน์ของความอาฆาตบาดหมางระหว่างสองตระกูล
ที่บีบคั้นให้ลูกหลานวัยเยาว์ที่มีรักบริสุทธิ์เร่าร้อน แต่ยังเขลาในชีวิต ต้องดิ้นรนเพื่อรักจนไปสู่ความตาย
พอเด็กสองคนตายไป ผู้ใหญ่สองตระกูลจึงได้คิด แล้วก็หันหน้าเข้าหากัน เลิกวิวาทบาดหมาง
กลิ่นกาสะลอง ฉากหน้าเหมือนจะเป็นโศกนาฏกรรมรักสามเส้า
แต่แท้จริงเป็นเรื่องของการใช้อำนาจอย่างมืดบอดภายในครอบครัว
จนบ่มเพาะเป็นความพิกลพิการทางใจ ความอิจฉาริษยาระหว่างพี่น้อง
โดยมีความรักจากชายหนุ่มต่างถิ่นเข้ามาเป็นตัวแปร กระตุ้นให้เกิดเรื่องเลวร้าย
นายแคว้นมั่ง ตัวละครนี้คือคนที่มืดบอด บ้าอำนาจ ใช้ความรุนแรง
เขารักนางทองใบอย่างมืดบอด ฆ่าคนรักของทองใบ บังคับตัวมาแต่งงาน
พอเมียไม่รักตอบก็คั่งแค้น เกลียดชังทารกอ่อนแอที่เมียใส่ใจดูแล
เอาชนะคะคานโดยพรากแฝดอีกคนมาเลี้ยงเป็นลูกรัก ใช้อำนาจคอยให้ท้าย
ซ้องปีบ เป็นผลิตผลอันบิดเบี้ยวจากการเลี้ยงดูอย่างมืดบอดของแคว้นมั่ง
ถูกเลี้ยงให้มีปมเขื่อง เห็นตัวเองสำคัญที่สุด ต้องชนะทุกอย่าง ได้ครอบครองทุกอย่าง
เห็นคนอื่นได้มีมีสุขแล้วยอมไม่ได้
แต่กระนั้นก็มีปมขาดแม่ ต้องเห็นแม่ประคบประหงมพี่สาวโดยที่ตัวเองไม่มีโอกาสบ้าง
ก็กลายเป็นความอิจฉาริษยา ฝังใจว่าแม่ไม่รัก ฝังใจว่าพี่เป็นศัตรูแย่งชิงแม่ไป
ซ้องปีบแสวงหาการทดแทนโดยโปรยหว่านเสน่ห์ให้ผู้ชายรุมรัก
แต่สุดท้ายคือต้องการแค่คนคนเดียวที่อ่อนโยนอบอุ่น และรักตัวเองคนเดียวโดยที่พี่สาวแย่งไปไม่ได้
พอเจอว่าพี่สาวชนะอีกแล้วเลยสติแตก คิดแต่จะกำจัด จะทำลายพี่สาว
นางทองใบ เป็นตัวแทนผู้หญิงยุคเก่าที่ตกอยู่ในภาวะจำยอม ต้องอยู่ใต้อำนาจสามี
ทองใบเป็นแม่ที่ดีมากในส่วนของการอบรมเลี้ยงดูกาสะลองให้เป็นแม่ญิงดีงาม
นางมีความเข้มแข็งเด็ดขาดในการปกป้องลูกที่ถูกรังแก
แต่ยังไม่เข้มมากพอที่จะต่อต้านแคว้นมั่งเรื่องการเลี้ยงดูลูกสาวอีกคน
ความจำยอมและความไม่เฉลียวใจของทองใบ
มีส่วนทำให้ปมในใจของซ้องปีบยิ่งถูกตอกลึกและทวีความร้ายกาจ
กาสะลอง แม่ญิงแสนดีจนไม่รู้ว่าเกิดมาในโลกนี้ได้ยังไง คงเกิดมาใช้กรรมโดยเฉพาะ TT
แม่คงอบรมดีเกินไป พ่อกับน้องร้ายกาจขนาดนั้น กาสะลองก็ยังไม่เคยถือโกรธ
กาสะลองนับถือศาสนา รักษาธรรมเนียมมั่น เชื่อพ่อแม่ครูบาอาจารย์ วาจาสุภาพอ่อนหวาน
ยึดมั่นกตัญญู รู้รักการงาน ศึกษาเชี่ยวชาญ มานะบากบั่น ไม่เกียจไม่คร้าน บลาๆๆ
ความคิดของกาสะลองคืออยากให้ทุกคนมีความสุข ไม่อยากให้พ่อกับน้องโกรธ
ตอนแรกกาสะลองวางพ่อกับน้องไว้เหนือความรักของตัวเองกับหมอทรัพย์ด้วยซ้ำ
แต่พอมาถึงจุดที่พ่อจะบังคับแต่งงานกับคนเลว น้องจะย่ำยีไม่ให้อยู่เป็นผู้คน
กาสะลองจึงเกิดแรงฮึดที่จะต้องหนีไปให้ได้เพื่อรักษาศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงเอาไว้
ทั้งนี้เพราะแม่สนับสนุนสุดตัวด้วย ถ้าแม่ไม่ยินยอม กาสะลองก็คงไม่ไป นางกตัญญูมาก TT
หมอทรัพย์ ชายหนุ่มเชื้อจีนจากบางกอกที่หล่อเหลาน่ารัก อบอุ่นอ่อนโยน
เดินทางมาเป็นหมอที่เชียงใหม่ด้วยจิตใจที่สดใสมุ่งมั่น
รัศมีพระเอกเปล่งออกมาจากทุกองคาพยพ สาวใดเห็นปุ๊บก็ปิ๊งปั๊บ ซ้องปีบก็ไม่รอด
ฮีเกิดรักแรกพบกับกาสะลอง แต่ความเด๋อด๋าของคนต่างถิ่นทำให้เกิดการผิดฝาผิดตัววุ่นวาย
หมอทรัพย์รักเดียวใจเดียว ยึดมั่นในรัก และทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคนรัก
จริงๆเป็นคนฉลาด แต่บางทีความพาซื่อมองโลกในแง่ดีก็ทำให้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมตัวร้าย
สี่คนนี้คือส่วนประกอบสำคัญที่ทำให้เกิดโศกนาฏกรรม
โดยมี first character ที่เป็นตัวกระทำการหลัก และเป็นต้นตอของทุกอย่าง คือนายแคว้นมั่ง
ซ้องปีบที่แลดูเป็นตัวกระทำที่ร้ายกาจไม่แพ้กัน แท้จริงก็เป็นเหยื่อจากการเลี้ยงดูผิดๆ
ทองใบเป็นเหยื่อที่อยู่ในภาวะจำยอม แต่มองดีๆก็เป็นตัวกระทำเหมือนกัน
เพราะความเพิกเฉย ไม่ได้สู้เพื่อลูกอีกคน ทำให้ซ้องปีบขาดรักและกลายเป็นเด็กมีปัญหา
กาสะลองซึ่งดูเป็นเหยื่อที่น่าสงสารที่สุด สุดท้ายมีส่วนเป็นตัวกระทำโดยไม่ได้เจตนา
เพราะความเจ็บป่วยตั้งแต่เด็ก ทำให้ได้ความใส่ใจทั้งหมดจากแม่ ก่อปัญหาให้พ่อและน้อง
หมอทรัพย์ไม่ใช่เหยื่อ แต่เป็นตัวแปรที่เข้ามาทำให้ปมปัญหาของบ้านนี้ระเบิดบึ้มเป็นโกโก้ครั้นช์
พอฮีมาปลูกรักกับกาสะลอง ความอิจฉาริษยาโหยหารักของซ้องปีบก็ถูกบีบคั้นถึงขีดสุด
ส่งผลเป็นโดมิโนไปที่พ่อแม่และกาสะลองจนเรื่องราวดำเนินไปสู่ความหายนะของทั้งหมด
กลิ่นกาสะลอง บทละครที่พัฒนาได้แน่นปึ้กตามขนบของละครโศกนาฏกรรม และยังลึกซึ้งขึ้นไปอีก
เงื่อนไขของความเป็นโศกนาฏกรรม (Tragedy)
คือการที่กิเลสของมนุษย์ เป็นตัวการนำไปสู่จุดจบที่โศกเศร้าหายนะ
และโศกนาฏกรรมที่มีคุณค่า เมื่อจบลงจะต้องทำให้ผู้ชมเกิดความเห็นแจ้ง (Enlightenment)
ความเห็นแจ้งนี้จึงจะเป็นสิ่งจรรโลงใจ ยกระดับความเข้าใจคุณค่าที่แท้จริงของชีวิตมนุษย์
โศกนาฏกรรมส่วนใหญ่ ตัวละครจะลุ่มหลงปักใจในความรัก ความแค้น หรืออำนาจ
แล้วกิเลสนี้ก็เป็นตัวนำพาชีวิตไปสู่ความตาย ความหายนะ ความพลัดพรากสูญเสีย
มีบางเรื่องฉากหน้าเป็นโศกนาฏกรรมความรัก แต่แท้จริงสารที่จะสื่อคือความอาฆาตบาดหมาง
อย่างเช่น โรมีโอกับจูเลียตของเชคสเปียร์ ซึ่งขึ้นชื่อเป็นโศกนาฏกรรมความรักที่โด่งดัง
แต่แท้จริงกลับสื่อถึงความไร้สาระเปล่าประโยชน์ของความอาฆาตบาดหมางระหว่างสองตระกูล
ที่บีบคั้นให้ลูกหลานวัยเยาว์ที่มีรักบริสุทธิ์เร่าร้อน แต่ยังเขลาในชีวิต ต้องดิ้นรนเพื่อรักจนไปสู่ความตาย
พอเด็กสองคนตายไป ผู้ใหญ่สองตระกูลจึงได้คิด แล้วก็หันหน้าเข้าหากัน เลิกวิวาทบาดหมาง
กลิ่นกาสะลอง ฉากหน้าเหมือนจะเป็นโศกนาฏกรรมรักสามเส้า
แต่แท้จริงเป็นเรื่องของการใช้อำนาจอย่างมืดบอดภายในครอบครัว
จนบ่มเพาะเป็นความพิกลพิการทางใจ ความอิจฉาริษยาระหว่างพี่น้อง
โดยมีความรักจากชายหนุ่มต่างถิ่นเข้ามาเป็นตัวแปร กระตุ้นให้เกิดเรื่องเลวร้าย
นายแคว้นมั่ง ตัวละครนี้คือคนที่มืดบอด บ้าอำนาจ ใช้ความรุนแรง
เขารักนางทองใบอย่างมืดบอด ฆ่าคนรักของทองใบ บังคับตัวมาแต่งงาน
พอเมียไม่รักตอบก็คั่งแค้น เกลียดชังทารกอ่อนแอที่เมียใส่ใจดูแล
เอาชนะคะคานโดยพรากแฝดอีกคนมาเลี้ยงเป็นลูกรัก ใช้อำนาจคอยให้ท้าย
ซ้องปีบ เป็นผลิตผลอันบิดเบี้ยวจากการเลี้ยงดูอย่างมืดบอดของแคว้นมั่ง
ถูกเลี้ยงให้มีปมเขื่อง เห็นตัวเองสำคัญที่สุด ต้องชนะทุกอย่าง ได้ครอบครองทุกอย่าง
เห็นคนอื่นได้มีมีสุขแล้วยอมไม่ได้
แต่กระนั้นก็มีปมขาดแม่ ต้องเห็นแม่ประคบประหงมพี่สาวโดยที่ตัวเองไม่มีโอกาสบ้าง
ก็กลายเป็นความอิจฉาริษยา ฝังใจว่าแม่ไม่รัก ฝังใจว่าพี่เป็นศัตรูแย่งชิงแม่ไป
ซ้องปีบแสวงหาการทดแทนโดยโปรยหว่านเสน่ห์ให้ผู้ชายรุมรัก
แต่สุดท้ายคือต้องการแค่คนคนเดียวที่อ่อนโยนอบอุ่น และรักตัวเองคนเดียวโดยที่พี่สาวแย่งไปไม่ได้
พอเจอว่าพี่สาวชนะอีกแล้วเลยสติแตก คิดแต่จะกำจัด จะทำลายพี่สาว
นางทองใบ เป็นตัวแทนผู้หญิงยุคเก่าที่ตกอยู่ในภาวะจำยอม ต้องอยู่ใต้อำนาจสามี
ทองใบเป็นแม่ที่ดีมากในส่วนของการอบรมเลี้ยงดูกาสะลองให้เป็นแม่ญิงดีงาม
นางมีความเข้มแข็งเด็ดขาดในการปกป้องลูกที่ถูกรังแก
แต่ยังไม่เข้มมากพอที่จะต่อต้านแคว้นมั่งเรื่องการเลี้ยงดูลูกสาวอีกคน
ความจำยอมและความไม่เฉลียวใจของทองใบ
มีส่วนทำให้ปมในใจของซ้องปีบยิ่งถูกตอกลึกและทวีความร้ายกาจ
กาสะลอง แม่ญิงแสนดีจนไม่รู้ว่าเกิดมาในโลกนี้ได้ยังไง คงเกิดมาใช้กรรมโดยเฉพาะ TT
แม่คงอบรมดีเกินไป พ่อกับน้องร้ายกาจขนาดนั้น กาสะลองก็ยังไม่เคยถือโกรธ
กาสะลองนับถือศาสนา รักษาธรรมเนียมมั่น เชื่อพ่อแม่ครูบาอาจารย์ วาจาสุภาพอ่อนหวาน
ยึดมั่นกตัญญู รู้รักการงาน ศึกษาเชี่ยวชาญ มานะบากบั่น ไม่เกียจไม่คร้าน บลาๆๆ
ความคิดของกาสะลองคืออยากให้ทุกคนมีความสุข ไม่อยากให้พ่อกับน้องโกรธ
ตอนแรกกาสะลองวางพ่อกับน้องไว้เหนือความรักของตัวเองกับหมอทรัพย์ด้วยซ้ำ
แต่พอมาถึงจุดที่พ่อจะบังคับแต่งงานกับคนเลว น้องจะย่ำยีไม่ให้อยู่เป็นผู้คน
กาสะลองจึงเกิดแรงฮึดที่จะต้องหนีไปให้ได้เพื่อรักษาศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงเอาไว้
ทั้งนี้เพราะแม่สนับสนุนสุดตัวด้วย ถ้าแม่ไม่ยินยอม กาสะลองก็คงไม่ไป นางกตัญญูมาก TT
หมอทรัพย์ ชายหนุ่มเชื้อจีนจากบางกอกที่หล่อเหลาน่ารัก อบอุ่นอ่อนโยน
เดินทางมาเป็นหมอที่เชียงใหม่ด้วยจิตใจที่สดใสมุ่งมั่น
รัศมีพระเอกเปล่งออกมาจากทุกองคาพยพ สาวใดเห็นปุ๊บก็ปิ๊งปั๊บ ซ้องปีบก็ไม่รอด
ฮีเกิดรักแรกพบกับกาสะลอง แต่ความเด๋อด๋าของคนต่างถิ่นทำให้เกิดการผิดฝาผิดตัววุ่นวาย
หมอทรัพย์รักเดียวใจเดียว ยึดมั่นในรัก และทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคนรัก
จริงๆเป็นคนฉลาด แต่บางทีความพาซื่อมองโลกในแง่ดีก็ทำให้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมตัวร้าย
สี่คนนี้คือส่วนประกอบสำคัญที่ทำให้เกิดโศกนาฏกรรม
โดยมี first character ที่เป็นตัวกระทำการหลัก และเป็นต้นตอของทุกอย่าง คือนายแคว้นมั่ง
ซ้องปีบที่แลดูเป็นตัวกระทำที่ร้ายกาจไม่แพ้กัน แท้จริงก็เป็นเหยื่อจากการเลี้ยงดูผิดๆ
ทองใบเป็นเหยื่อที่อยู่ในภาวะจำยอม แต่มองดีๆก็เป็นตัวกระทำเหมือนกัน
เพราะความเพิกเฉย ไม่ได้สู้เพื่อลูกอีกคน ทำให้ซ้องปีบขาดรักและกลายเป็นเด็กมีปัญหา
กาสะลองซึ่งดูเป็นเหยื่อที่น่าสงสารที่สุด สุดท้ายมีส่วนเป็นตัวกระทำโดยไม่ได้เจตนา
เพราะความเจ็บป่วยตั้งแต่เด็ก ทำให้ได้ความใส่ใจทั้งหมดจากแม่ ก่อปัญหาให้พ่อและน้อง
หมอทรัพย์ไม่ใช่เหยื่อ แต่เป็นตัวแปรที่เข้ามาทำให้ปมปัญหาของบ้านนี้ระเบิดบึ้มเป็นโกโก้ครั้นช์
พอฮีมาปลูกรักกับกาสะลอง ความอิจฉาริษยาโหยหารักของซ้องปีบก็ถูกบีบคั้นถึงขีดสุด
ส่งผลเป็นโดมิโนไปที่พ่อแม่และกาสะลองจนเรื่องราวดำเนินไปสู่ความหายนะของทั้งหมด