คนนอกเราอาจจะรับมือโดยการปลีกวิเวกออกมาได้ แต่คนที่พูดถึงคือคนในครอบครัวที่เจอกันทุกวัน เป็นน้าสาวค่ะ แกไม่เคยแต่งงานหรือ มีแฟนเลยซักครั้งในชีวิต ตอนแรกอยู่ไกลกันจึงไม่ได้สัมผัสและคิดว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่เมื่อราวๆ3เดือนก่อนแกมาอยู่ด้วยกัน ที่บ้านเป็นครอบครัวใหญ่ ญาติผู้ใหญ่เยอะ จึงทำให้พอสัมผัสได้ว่าท่านเป็นคนที่มีแอดติจูดลบกับทุกคน ทุกเรื่อง ไม่เคยชื่นชมหรือเห็นความดีในตัวใคร แต่จะมองทุกคนแย่และคอยตำหนิข้อบกพร่องคนอื่นๆได้เสมอ รู้สึกบรรยากาศในครอบครัวอึดอัดค่ะ โดยเฉพาะเราที่เป็นหลานสาวที่ค่อนข้างอยู่ใกล้ชิด รู้สึกเหนื่อยด้วยที่ต้องกลับบ้านมาเจอบรรยากาศด้านลบๆ ทั้งที่บ้านควรเป็นที่พักพิงแต่ตอนนี้กลับรู้สึกไม่อยากกลับบ้านซะแล้ว ส่วนเรื่องให้ท่านย้ายออกก็คงไม่ได้ บ้านเราเน้นครองครัวญาติพี่น้องเหมือนแขนขา และท่านก็ไม่มีลูกหลานที่ไหนดูแลอีก เรื่องกตัญญูจึงเป็นเรื่องใหญ่มาก

ปล.คุณน้าเป็นคุณครูวัยใกล้เกษียณค่ะ ลักษณะจะออกแนวฉันถูกคนเดียว คนอื่นที่เห็นต่างผิด อันนี้ไม่ได้โจมตีอาชีพครูนะคะ คนที่ประกอบอาชีพครูที่ดีมีมากมาย แต่อยากให้ได้เห็นถึงมุมของคนที่มีอำนาจและเคยชินกับอำนาจในห้องเรียนเป็นเอกสิทธิค่ะ 

เหนื่อยจริงๆ อยากได้วิธีคิดที่สามารถต้านทานพลังลบแย่ๆในบ้าน ให้สามารถสู้กับมันได้โดยที่จิตใจไม่ถูกทำร้ายจัง