พนักงานร้านกาแฟกับคุณลูกค้าคนรวยซึ่งลูกค้ากลุ่มนี้มากัน6คนมีผู้หญิง4ผู้ชาย2 ซึ่งผู้ชาย2คนอายุประมาณ45+ทั้ง2คนได้แยกนั่งซึ่งสั่งกาแฟแล้ว2แก้วแล้วตะโกนพูดดังๆว่าเก็บเงินกับโต๊ะนุ้นนะโต๊ะผู้หญิงก็หัวเราะแล้วผู้ชาย2คนออกออกไปนั่งกินกาแฟนอกร้านซึ่งร้านใหญ่พอสมควร แล้วทันใดนั้นกลุ่มโต๊ะผู้หญิงซึ่งผู้หญิงอายุราว45+ 2คนและอายุประมาณ23อีก1คนและเด็กอายุ13อีก1คน ซึ่งโต๊ะนี้สั่งกาแฟ3แก้ว แต่สั่งแค่คนเดียวคือผู้หญิงอายุ45+ผมยาวเหมือนสั่งให้กัน และพอทำกาแฟเสร็จก็เอาไปเสริฟที่โต๊ะ ผู้หญิงผมยาวพูดว่าเอาอีกแก้วไปให้ผู้ชายข้างนอกนะ เด็กเสริฟบอกครับ แต่พี่ผู้ชายเค้าสั่งกาแฟคนละแก้วแล้วนะครับ ทันใดเสียงผู้หญิงอายุราว45+พูดขึ้นเสียงแบบห้วนๆบวกกับหน้าตาโกรธแล้วพูดว่าแล้วทำไมไม่บอก!! สั่งมาเกินจะทำยังไงมันเกินมาเนี้ยด้วยสีหน้าและอารมณ์โมโหเด็กเสริฟเลยพูดขึ้นว่า ผมก็ไม่รู้ครับพี่ผู้หญิงเค้าสั่งผมก็รับออเดอร์ไปทำผมไม่รู้ ว่าพี่เค้าสั่งให้ใครครับ แล้วเด็กเสริฟก็เดินออกมายื่นที่เค้าเตอร์ด้วยในใจที่คิดว่าเค้าผิดอะไร เค้าต้องรับผิดชอบกับเรื่องนี้หรอ!! แต่ในใจเด็กเสริฟก็คิดว่าเค้าเป็นลูกค้าไม่เป็นไร แต่ตลอดเวลาที่เดินออกมาผู้หญิงผมสั้นมองมาที่เด็กเสริฟซึ่งระยะห่างกันประมาณ6ก้าวแล้วจิกด้วยสายตา ทำหน้าโมโหซึ่งแล้วก็พูแบบกระชากอารมณ์มากๆ มองด้วยสายตาจะเอาเรื่องเด็กเสริฟคนนี้ และปากของผู้หญิงคนนั้นก็ขยับตลอดเวลา ซึ่งในใจเด็กที่ไปเสริฟกาแฟก็คงยอมแต่ลูกค้าผมสั้นคนนั้นก็ไม่หยุดมอง แล้วพูดๆๆ จนกระทั้งเด็เสริฟคนนั้นอดทนไม่ไหวเพราะมันเหมือนการดูถูกกันเกินไปซึ่งเค้าเฉยๆแล้วแต่ก็ยังไม่หยุดที่จะพูดว่าเด็กเสริฟ เลยเดินเข้าไปหาลูกค้าคนนั้นระหว่างนั้นลูกค้าก็ยังมองและไม่ละสายตาย และปากก็ยังขยับบวกกับหน้าตาที่เกรี้ยวกราด เด็กเสริฟคนนั้นเดินเข้าไปประชิดแล้วถามว่า..เมื่อกี้พูดว่าอะไรหรอครับ หญิงผมสั้นก็ชักสีหน้าแล้วพูดคำเดิมว่า มันเกินมาแล้วจะทำไงว่ะ เด็กเสริฟก็ตอบไปว่าก็พี่ผู้หญิงเค้าสั่งผมก็ไม่รู้ว่าเค้าสั่งให้ใคร ทันใดเสียงหญิงผมสั่นก็พูดขึ้นอีกแล้วทำไมไม่บอกว่ะว่าข้างนอกสั่งแล้ว เด็กเสริฟก็พูดเสียงเเข็งขึ้นว่าอ้าว!! ก็พี่ผู้หญิงเค้าเป็นคนสั่งผมจะรู้ไหมว่าเค้าสั่งให้ใคร ผมไม่รู้หรอกครับ จากนั้นเด็กเสริฟก็เดินมาที่เดิม จากนั้นผู้ผมยาวที่สั่งเดินถือแก้วกาแฟตรงมาที่เด็กเสริฟยืนอยู่ซึ่งเป็นทางผ่านเพื่อจะเดินออกไปหาผู้ชาย2คนข้างนอก ตอนเดินผ่านมาตรงเด็กเสริฟหญิงผมยาวที่สั่งพูดว่า. สั่งแล้วก็ไม่บอกเดียวตบเลย!!ด้วยหน้าที่เกรี้ยวกราดเช่นกัน ซึ่งเด็กเสริฟใจตอนนั้นก็สติหลุดเหมือนกันเลยเดินไปอยู่หลังร้านอยากบอกทุกคนไว้นะครับ เด็กเสริฟก็คนมีอารมณ์โมโหเหมือนกันมีชีวิตจิตใจเหมือนกัน คุณลูกค้าไม่ใช่พระเจ้านะครับที่ถึงจะถูกไปทุกเรื่อง อย่าดูถูกอย่ามองด้วยสายตาที่คิดว่าคนอื่นด้อยกว่า แล้วจะไม่กล้าด่าคุณกลับ ทุกวันนี้เสรีแล้วครับลูกค้าดีๆมีเยอะลูกค้านิสัยเหมือนอยู่คนเดียวบนโลกแบบนี้ถ้าทุกคนเจอเเบบที่เด็กคนนี้โดนจะทำไง  ถ้าเจอคนประเภทนี้ ผมไม่รู้ว่าเด็กเสริฟผิดอะไรจริงๆ