เน้นการครองบอล ถ่ายบอลไปมาในแดนหลัง รอจังหวะ ตรงกลางพอช่องเปิดก็แทงทะลุให้กองหน้าพักบอล แล้วกองกลางขยับมารับบอล ทำชิ่งจังหวะเดียวให้กองหน้าอีกที เพื่อให้หลุดกองหลังฝ่ายตรงข้ามเข้าไปยิงประตู...
...หรือให้วิงแบ๊ค วิ่งแลปขึ้นไปโดยให้กองหลังวางบอลยาวลึกจากแดนหลังไปให้ (เมื่อวานพยายามหลายรอบ แต่น้ำหนักบอลที่ให้มามักแรงล้นไป)

...ดูแล้วเราครองบอลในแดนหลังค่อนข้างนาน ถ่ายบอลไปมา ซ้าย ขวา มีกองกลางเบอร์ 6 คอยถอยลงมาเชื่อม เคาะกับกองหลัง
..บอลทางกราบ แม้ว่าบางครั้งขึ้นไปลึกในแดนคู่แข่งแล้ว แต่เห็นว่าไม่มีช่อง หรือไม่มั่นใจก็คืนกลับหลังลึกมาให้เซ็นเตอร์ตั้งเกมส์ใหม่...

...กองหน้าหาจังหวะยิงได้น้อยมาก...ควรหากองหน้าที่เร็ว วิ่งทะลุช่องได้ดี ... ยุค อจ.หลุยส์... มาเชี่ยล กับ แรชฟอร์ด ก้าวขึ้นมาก็จากระบบนี้ โดยเฉพาะ มาเชี่ยลนี่ทำผลงานได้ดีมาก
...แดนหน้ากับกลางพอเสียบอลก็จะพยายามเข้าแย่งบอลกลับให้เร็ว แต่ไม่ได้เพลสมากเหมือนลิเวอร์พูล..
เปอร์เซ็นต์การครองบอลจะสูงกว่าคู่แข่งเป็นส่วนใหญ่ แต่โอกาสในการเข้ายิงประตูจะไม่สูงนัก เหมือนว่า ไม่ชัวร์จริงๆจะไม่เสี่ยง...

คือ ดูแล้วโดยรวมก็ดีนะครับ แต่เรื่องจังหวะเข้าทำอยากจะให้หลากหลายกว่านี้ เพราะกองหน้าเราไม่เหมือน มาเชี่ยลของแมนยู ที่ความสามารถเฉพาะตัวสูง..
..(ถ้าหน้าเราได้แบบ ศุภณัฏฐ์ เหมือนตา นี่จะเข้ากับระบบนี้มากเลย เพราะน้องหาช่องได้ดี)