เรื่องราวชีวิตของผมก็เริ่มต้นจากการคบหาเด็กสาวคนหนึ่ง เธอเป็นหญิงห้าวๆดื้อๆแต่จริงใจเธอเป็นสาวม.6ตัวเล็กๆน่าร๊าก เราคบกันมาครึ่งปีก็แต่งงานกัน พอเธอเรียนจบเธอก็ได้ตั้งท้องให้กับลูกของเรา จนมาถึงวันฝากครรภ์เขาและผมในถานะพ่อกับแม่ของเด็กก็มานั่งเขียนประวัติพร้อมกับโดนหมอซัดประวัติจนถึงคำถามคำถามหนึ่งที่จี้จุดผม ใจแทบสลายตรงที่หมอยิงคำถามมาคือ
- คุณแม่มีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกตอนอายุเท่าไรครับ
ผม ; 18ครับ ( ตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจและไม่ได้คิดอะไรมาก )
แฟน ; 15ค่ะ
เรามองหน้ากันสักพักหนึ่งละผมก็เดินออกจากห้อง.
เป็นเรื่องที่ผมอธิบายความรู้สึกใจสลายณ ตอนนั้นไม่ถูกเลย....

ในช่วงที่ขับรถกลับบ้านเราทั้งคู่ต่างเงียบจนผมได้ถามถึงเรื่องราวในอดีตของเธอทั้งหมด ซึ่งแน่นอนครับเธอเป็นคนจริงใจและซื่อสัตย์ เธอเล่าทุกเรื่องราวและทุกสถานการ์ณทุกเรื่องเร้าใจของเธอกับแฟนจนผมเห็นภาพ เรื่องราวของเธอทำให้ผมแอนตี้ทุกสถานที่ท่องเที่ยวที่เธอมีอดีต โรงแรม รีสอท ห้องพัก ที่เธอเคยมากับเขา หลังจากที่ผมรู้ว่าแม้กระทั่งในห้องนอนที่บ้านของเธอ ผมเลยกลับมาอยู่ที่บ้านครับ นับแต่นั้นมาผมไม่มีอะไรกับเธอมานานพอสมควร จนสุดท้ายลูกของเราก็ได้กำเนิดขึ้น แต่แทนที่ผมจะเพลาเรื่องรับไม่ได้วนอดีตของเขาผมกลับคิดหนักจนถึงขั้นเลิก.

แต่พ่อแม่ของเราทั้งสองก็พยายามประคับประคองและให้เราทั้งสองปรับความเข้าใจจนกลับมาคบกันจนตอนนี้ผ่านมา 3ปีความรู้สึกเล่าและภาพเหตุการณ์ของเขากับอดีตตามมาหลอกหลอนผมในทุกคืน บางคืนผมนอนหลับไปพร้อมน้ำตา บางคืนก็แอบคิดว่าอยากเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนที่ไร้อดีต ไร้การมีเพศสัมพันธ์ทางกายหยาบ หากทางความรู้สึกเรืองนั้นคนเราย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้การชอบ การรัก ปลื้มแน่นอนผมยอมรับตรงนี้ได้ แต่การที่เขามีอดีตลึกซึ้งทำให้ผมรู้สึกไม่เต็มที่กับเขาและทำตัวห่างเหินตลอดเวลา
อยากให้พี่ๆรบกวนแนะนำเรื่องนี้ให้ผมหน่อยได้ไหมครับ ? ว่าเราจะลบความทรงจำและลืมในสิ่งที่เขาเล่าในวันนี้นได้อย่างไร เพราะขีวิตผมก่อนที่จะรับรู้ช่างมีความสุขเหลือเกิน....

#เดียวมาต่อ