สวัสดีค่ะตอนนี้หนูเรียนอยู่ม.6. ในโรงเรียนแห่งหนึ่ง(หนูเรียบเรียงคำพูดใม่ค่อยดีหากพิมพ์ผิดไปบ้างต้องขอโทษด้วยนะคะ) คืองี้ค่ะ หนูค่อนข้างสนิทกับอาจารย์ท่านนึง(อายุปะมาน60. อีก3-4เดือนจะเกษียณ)เค้าเป็นอาจารย์อยู่ห้องพยาบาลแล้วที่นี้ในคาบบ่ายหนูเรียนกับอาจารย์ท่านนั้น แล้วที่นี้มีเด็กมาทำแผล น้องเค้าล้มตั่งแต่ปะมานเที่ยง แต่ตอนนั้นบ่ายแล้ว อาจารย์เลยโกรธที่น้องเค้ามาที่อาจารย์กำลังสอน อาจารย์เรยหยิกที่แขนน้องเขาอยู่หลายที่แล้วพูดปะมานว่าทำใมไม่มาตั่งแต่เที่ยง จนน้องร้องไห้ ตอนนั้นหนูก้อสงสารน้องเค้า เรยทำหน้าเหยเกนิดหน่อย แล้วกำลังจะไปคุยกับเพื่อนว่าสงสารน้อง แต่อาจารย์หันมาก่อน แล้วบอกว่าหนูทำหน้าตาล้อเลียนอาจารย์เค้า อาจาร์เค้าดุอยู่สักพักเค้าดูโกรษมาก  ตอนนั้นหนูเสียใจมากเช่นกัน(หนูยอมรับนะคะว่าหนูเป็นคนพูดจาใม่ค่อยดี) แต่หนูรู้กาละเทศะ  มันรู้สึกอึดอัดมากค่ะ จะพูดอะใรบอกไปก้อจะร้องไห้ เพราะคิดว่าทำไมอาจารย์ถึงใม่ถามเหตุผลที่หนูทำ อาจารเอาแต่พูดว่าหนู พอหมดคาบอาจารเรียกเพื่อนกลุ่มหนูไปดูการทำแผลเพราะหนูเรียนชุมนุมพยาบาลกับอาจารย์เค้า แต่หนูใม่ไหวค่ะ วิ่งไปร้องไห้ทีห้องน้ำ มันรู้สึกอึดอัดมากค่ะ อาจารย์เค้าใม่ถามอะใร เอาแต่พูดว่าหนู หนูรู้สึกเสียความรู้สึกมากร้องให้เกือบครึ่งชั่วโมง เพื่อนก้อมาปลอบค่ะ จนผ่านมาอีกวันมีเรียนกับอาจารย์เค้า หนูใม่เข้าใจที่อาจารย์ไห้ทำงาน พอหนูไปถามอาจารย์เงียบไปปะมาก10-20วิแล้วพูดว่า  ไปคิดเอง หนูรู้สึกสตั้นนิดหน่อยค่ะ5555😂  พอผ่านมาอีกปะมาน3-4วันมีเรียนกับอาจารย์เค้า  เค้ารู้ว่าวันนั้นหนูร้องไห้ค่ะ แล้วพูดขึ้นประมานว่าท้าจะร้องไห้ต้องร้องไห้ที่จะเสียคนที่รักไป ร้องไห้พร่ำเพื่อมันใม่ใช่มันปันยาอ่อน จากนั้นอาจารย์ก้อมีพูดเเขวะหนู  พูดกระทบหนูตลอด เช่นบางที่สอนๆอยู่ก้อพูดว่า คนมันชั่วสอนยังใงก้อชั่ว เพื่อนมองหน้าหนูเรยค่ะเพราะเพื่อนรู้ว่าอาจารย์พูดถึงหนูแน่นอนค่ะ  เวลาสอนในคาบก้อคุยกับทุกคนยกเว้นหนู  แต่เหตุการณ์ที่ทำไห้สึกเสียความรู้สึกมากๆ คืออาจารย์ไห้ไปเขียนงานมา แล้วเค้าถามว่าใครเหมือนกันไห้อยู่ด้วยกัน แต่หนูกับเพื่อนอีก3คนไม่เหมือนใคร อาจารไห้เพื่อนทั้ง3อ่านแล้วหากลุ่มไห้ แล้วไห้แต่ละกลุ่มมานั่งที่พื้นห้อง  เหลือหนูแค่คนเดียวที่นั่งบนโต๊ะ แค่คนเดียวจิงๆ  บอกเพื่อนในห้องพูดปะมาว่าอาจารค่ะเหลืออีกคน  อาจารย์หันมาทำมองใม่เห็นแล้วพูว่า ใม่เห็นมีอะใรหนิ นั้นแหละค่ะ น้ำตาไหลเรย นั่งอยู่แบบนั้นประมาน10นาทีจนหมดคาบ จากนั้นอาจารย์กพูดกระทบแล้วทำเหมือนหนูใม่มีตัวตนตรงนั้นเรย วันนี้ก้อเช่นกันค่ะ ตอนเย็นหนูจะนั่งรอรถกับเพื่อนอีก2คน ของแทนว่า1และ2นะคะ   นั่งเร่นไปสักพักอาจารย์ขี่ จยยพวกหนูก้อสวัสดีค่ะ พออาจารย์ผ่านแล้วทักค่ะว่าอ่าว1'2 แต่ใม่ทักหนู แล้วก้อขี่ผ่านไป  เพื่อนทั้งสองหันมาหาทั้งที่แล้วพูดว่า. เป็นใรไหม หนูจึงยิ้มแล้วตอบว่าใม่เป้นใร ทั้งที่ในใจเจ็บมากค่ะ  หนูควจะทำใงดีค่ะ