เรื่องมีอยู่ว่า ก่อนหน้านี้หนึ่งวันเราป่วยจนเพ้อความคิดในใจตัวเองออกมา ซึ่งก็คือเราคิดว่า

'ตอนนี้เรามีใครอยู่ข้างเราบ้าง หลังจากนี้เราจะสูญเสียใครอีก แล้วเราจะเหลือใครอีก  เราคิดถึงความรู้สึกตอนที่เราสูญเสียความใส่ใจและความอบอุ่นจากแม่  ความไว้เนื้อเชื่อใจจากพ่อ(พ่อเคยเกือบจะข่มขืนเรา)  สูญเสียความห่วงใยจากน้า  สูญเสียความผูกพันธ์จากพี่น้อง สูญเสียมิตรภาพจากเพื่อน(เราเคยถูกเพื่อนทิ้ง เคยถูกเมินเฉย)'

มันวนเวียนซ้ำไปมา  ในวันถัดมาเล่ารื่องนี้ให้เพื่อนคนฟัง เธอบอกว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นปมลึกๆในใจของแก ต้องหาทางแก้  

มันจริงอย่างที่เพื่อนคนนั้นบอก จะบางเวลาที่เราก็แอบคิดถึงเรื่องแย่ๆในอดีต เวลาคิดถึงมันเราจะรู้สึกไม่มีความสุข  จะมีวิธีไหนบ้าง ทีเราไม่ต้องคิดถึงเรื่องพวกนี้อีก วิธีไหนที่จะแก้ปมในใจเราได้