ความเดิมจากตอนที่ 3 https://ppantip.com/topic/39049899
____________________________________
Low Season 11 วัน...แบกเป้ถึง ย่าติง [ ตอนที่ 4 ]

Low Season 11 วันแบกเป้ถึง ย่าติง 
DAY 6 : ย่าติง ยิ่งไกล ยิ่งหนาว
https://youtu.be/ZeMr3I6iHoc
................................................
ตีตั๋วรถเหมาไปส่งย่าติง... จากที่แวะไปต่อรองราคาล่วงหน้า ณ สถานีรถบัสแชงกรีล่า ซึ่งก่อนหน้านี้เส้นทางที่จะไปย่าติงเจอพายุหิมะกระหน่ำทำให้ไม่มีรถเดินทางผ่านไปได้ โชคของเรายังดี ที่ยังพอมีรถเหมาเดินทางไปให้ ในราคาที่ต่อรองกันได้ถูกกว่าที่ตั้ง คือ 1,300 หยวน ต่อการไปส่งที่ Riwa คนแถบนั้นก็เรียกที่นี่ว่า "แชงกรีล่า" เช่นเดียวกัน  

เช้าวันเดินทาง รถที่นัดหมายก็มารับที่โรงแรม ตั้งแต่ 8 โมงเช้า (รถตู้ขนาดเล็กนั่งได้ 3แถว) คนขับชื่อ ชิลี ...แต่เราเรียก "สิริ" เพราะคิดว่าถามอะไรแถบนี้ สิริ ต้องรู้มากกว่าเรา แม้สิริจะพูดภาษาอังกฤษไม่ได้  แต่ในยามที่ชวนสิริคุย สิริจะยิ้มเก่งและตั้งใจคุยกับเรามาก แม้จะขับรถลุยโค้งขึ้นเขาให้เราก็ตาม  ...เมื่อออกจากตัวเมืองแชงกรีล่า ขึ้นเขาลูกแรกก็เริ่มสนุกกันแล้ว เมื่อเห็นรถจอดเรียงรายกันเต็มถนน
หิมะตกคลุมผิวถนนทำให้รถลื่น แต่คนแถบนี่คงจะชินรวมถึงสิริ  พอจอดรถได้ สิริก็ดึงเอาถุงโซ่ใต้เบาะแล้วจัดแจงนำโซ่ไปล๊อคล้อกันลื่น แบบเดียวกับบนดอยบ้านเราที่ถนนเป็นโคลนลื่น ๆ ในช่วงหน้าฝน ...แต่นี่หิมะ ดูไปแล้วลื่นสไลด์ได้น่ากลัวกว่า

เมื่อพ้นระยะ ที่ไม่มีหิมะ ก็ถอดโซ่จะได้ขับอย่างสบายๆ  ...ลักษณะเส้นทาง มีแต่เขากับโค้ง บางช่วงลัดเลาะไปตามแม่น้ำแยงซีเกียง สิ่งที่เห็นตามทางคืองานก่อสร้างขนาดใหญ่ ที่ว่าใหญ่คือการตัดถนนไปบนเขาหินปูน บางเส้นทางก็มีขรุขระกันบ้าง

จอดแวะทำบุญกันหน่อย คุ้น ๆ คล้ายแถบบ้านเราในบางเส้นทางต่างจังหวัดจะมีโบกรถเพื่อแวะจอดทำบุญทอดผ้าป่าบ้าง  แต่ที่นี่...เอาผ้าผูกต่อกันขึงกั้นถนนเลยครับ พอรถจอดถาดทำบุญก็มา ก่อนจะลดผ้าราบไปกับพื้นเพื่อให้รถเดินทางต่อไปได้
 
แวะพักทานมื้อเที่ยงระหว่างทาง... มื้อนี้ต้องพึ่งหนังสือคำศัพท์ท่องเที่ยวภาษาจีน เพราะไม่มีสัญญาณที่จะใช้มือถือแปลภาษา เราเปิดถามว่าอะไรเป็นหมู อะไรเป็นผัด แกง ที่เหลือก็รอว่าหน้าตาจะออกมาเช่นไร ในระหว่างนี้ เราก็คุยกับโต๊ะทหารข้าง ๆ  ที่ดูจะอยากรู้จักกับคนไทย ด้วยเพราะว่าพวกเะอเป็นแฟนคลับโทนี่จา เขาพยายามจะขอ WeChat พวกเรา ...แต่ว่าตั้งแต่โหลดมายังไม่มีใครใช้เป็นเลย 

ในระหว่างทาง ...ก็มีเรื่องสนุกที่ตอนเจอด่านทหาร ที่ทุก ๆ คน ต้องลงจากรถเข้าไปนั่งในป้อมรุมล้อมไปด้วยทหาร พยายามสื่อสาร ในขณะที่ Google Translate ไม่ทำงาน ทหารให้กรอกรายละเอียดแบบฟอร์มอะไรสักอย่าง ในระหว่างนั้น เราก็ขอน้ำชาอุ่นๆ ดื่มไปพราง ๆ ดูทหารทุกคนจริงจังมากกับการทำหน้าที่ เมื่อเรายกมือถือขึ้นถ่ายหน้าอาคาร ก็ขอดูรูปแล้วก็ขอให้ลบ...ห้ามถ่าย ซะงั้น กำลังจะขอเซลฟี่ทั้งด่านอยู่แล้วเชียว 

แวะเข้าห้องน้ำระหว่าง ซึ่งน่าจะเป็นจุดชมวิวหมู่บ้านเลี้ยงสัตว์ ...อากาศหนาวมาก ขนาดน้ำตกยังกลายเป็นน้ำแข็งกันเลยทีเดียว ...ส่วนห้องน้ำ ณ จุดนี้ แบ่งซอยเป็นช่อง ๆ มีฉากปูนกั้นสูงระดับหน้าอก พร้อมรูระบายสี่เหลี่ยม มองลอดลงไปก็กลายเป็นน้ำแข็งกันหมดแล้ว  

ลิงซ์ยูเรเชีย...แมวป่าชนิดหนึ่งในวงศ์เสือและสิงโต ที่มักอาศัยในพื้นที่ที่มีอากาศเย็นและเขาสูง ...โชคดีที่ได้เจอ อยู่รวมกัน 2-3 ตัว 

ใกล้ถึง Riwa ถนนดูใหม่ใช้ได้ คดเคี้ยวเป็นงู คล้ายโค้งปิ้งงูที่ภูพาน แต่ขนาดใหญ่กว่า 

แวะวัดระหว่างทาง ...เดินได้ไม่นาน รู้สึกหนาวและอยากถึงที่หมายโดยเร็ว จึงรีบเดินทางต่อไป  

ถึงแล้วจ้า ...Riwa Town อาคารโดยส่วนใหญ่คล้ายกันไปหมดเลย ถ้าจะนับไปแล้วเหมือนหลายเมืองถูกบล๊อกให้สร้างในแบบเดียวกัน จะบอกว่าเป็นเอกลักษณ์ประจำเมืองนั้นก็ว่าได้ แต่ก็เหมือนกันจนเกินไปนิดนึง ...สิริ ขับวนหาโรงแรม ก่อนที่จะต่อรองราคาได้ 80 หยวน/ห้อง (แบบไม่เอามื้อเช้า)    

มื้อค่ำ จัดเป็นกระทะร้อน ๆ กับหม้อไฟ  สั่งหมู ไก่ ผัก เป็นจาน ๆ รวมราคาแล้วประมาณ 200 หยวน

ก่อนกลับเข้าที่พัก แวะซื้อเสบียงทั้งเครื่องดื่มให้พลังงาน ขนม บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ข้าวกล่องชนิดอุ่นเอง และอ๊อกซิเจนกระป๋อง  เพราะเชื่อว่าข้างในอุทยาน ราคาน่าจะแพงกว่า

DAY 7 : เข้าสู่อุทยานย่าติง ดิ่งถึงทะเลสาบไข่มุก
_______________________________

ตื่นเช้ามา ...สิริ มาส่งที่หน้าทางเข้า เราให้สิริเพิ่มอีก 50 หยวน ...เมื่อถึงด้านหน้าเดินเข้าตัวอาคาร ขึ้นลิฟท์ ไปชั้น 2 เดินออกไปยังอาคารฝั่งซ้าย ที่มีจะมีสะพานทอดไปถึงตัวอาคาร เดินเข้าไปข้างในยังช่องขายตั๋ว ซ์้อตั๋วค่าเข้าอุทยานในราคา 60 หยวน/คน , ค่ารถบัสในอุทยาน 60 หยวน/คน ก่อนจ่ายเงิน ถามเจ้าหน้าที่ให้แน่ใจว่าตั๋วนี้ใช้ได้ทั้ง 3 วัน เพราะก่อนหน้านี้ โรงแรมจะขายให้ค่าเข้า 120 หยวน และรถบัสอีก120 หยวน แถม...ที่อ่านรีวิวมาก็ไม่ใช่ราคาที่เราจ่ายไป ต้องขอบคุณสิริ ที่ขัดจังหวะโรงแรมว่าจะไปส่งเอง

    
ในรถเปิดวิดีโอแนะนำระวังอ้วก ห้ามกินอะไรที่เสี่ยงต่อการอ้วก แถมถุงอ้วกที่แขวนไว้ตามจุดต่างๆ  เส้นทางสวยมากมีหิมะระหว่างเส้นทาง แต่จ้องนาน ๆ ก็มึน ใช้เวลา 1 ชั่วโมง รถบัสก็พาไปถึงจุดเดินไปยังทะเลสาบ แม้เราจะบอกก่อนรถออกให้จอดสถานีที่มีโรงแรม ...เราก็ลงตาม ๆ เขาไป สุดท้ายเจ้าหน้าที่ก็ให้เรากลับขึ้นบัสแล้วถึงวนกลับไปส่งยัง ป้ายรถสถานีที่ 5 พร้อมโทรตามโรงแรมที่อยู่ใกล้ ๆ มาเจรจา 

จบลงตรงที่ขนกระเป๋าขึ้น 3 ล้อ แล้วเดินตามไปดูห้องพัก ขึ้นเนินเขาไปอีก 300 เมตร ดูห้องแล้วสรุปราคา ได้ที่ 120 หยวน/คืน ที่พักเป็นชาวบ้านดูแลและทำธุรกิจเอง มารู้ตัวอีกที เอ้า!!! ในห้องไม่มีผ้าขนหนู ต้องซื้อผ้าขนหนูแบบใช้แล้วทิ้ง ดีที่ฝ่ายสามีเจ้าของโรงแรมให้ฟรีมา 2 ผืน แล้วห้ามบอกภรรยา ...เราเก็บสัมภาระแล้วทานบะหมี่ถ้วยไป เตรียมตัวไปยังทะเลสาบไข่มุกและวัดชงกู่

เดินออกมารอที่ป้ายรถบัส เกือบชั่วโมง ...เนื่องจากช่วง Low รถจะทิ้งระยะกันพอสมควร จนกระทั่งมีรถตู้ของทางอุทยาน ฯ ซึ่งความเป็นจริงการเดินรถบริการ ภายในอุทยาน เป็นบริษัทเอกชนสัมปทานทั้งหมด ...รถตู้ดังกล่าววิ่งไปส่งคนบนรถปลายทาง และวนกลับมารับเราไปส่งปลายทางเช่นกัน ( ห่างออกไปประมาณ 3 กิโลเมตร )

ตามลำธารน้ำกลายเป็นน้ำแข็งอยู่เป็นระยะ และมีละอองหิมะตกเบา ๆ เป็นช่วง ๆ 

ทางเดิน เป็นตะแกรงเหล็กมีรอยหยักให้ยึดเกาะกับรองเท้า และเป็นช่องๆ  ให้หิมะตกทะลุลงข้างล่าง บางจุดจะเว้นให้ต้นไม้โต หรือก้อนหินที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้

ธงมนตรา ที่พบได้ตลอดทาง 

เส้นทางนี้ ผ่านวัดชงกู่ และเดินไป-กลับ รวมระยะทาง 3 กิโลเมตร  แต่ก็เล่นเอาหอบหายใจเป็นช่วง ๆ เพราะต้องเดินขึ้นที่สูงกว่าระดับ 4,200 เมตร และจะพบนกต่าง ๆ โดยเฉพาะกระรอก ที่ชอบวิ่งตามเราไปบนราวบันไดเรื่อย ๆ 

ระหว่างทางแต่ละจุดมักจะพบ ตู้โทรศัพท์ฉุกเฉิน รวมถึงกล้องวงจรปิดตลอดทาง


อีก 200 เมตร ถึงทะเลสาบไข่มุก

ถึงทะเลสาบไข่มุก ..ที่กลายเป็นน้ำแข็ง 100%



วัดชงกู่...ที่เราแวะขากลับจากทะเลสาบไข่มุก เพื่อกลับไปให้ทันรถเวลา 17.30 น.  ที่ช่วงนี้ รถจะหมดเร็วกว่าปกติ  เมื่อขึ้นรถบัสกลับ ก็มีนักท่องเที่ยวชาวจีนที่เดินไปยังทะเลสาบน้ำนม ที่ขึ้นมานั่งใกล้ ๆ ชวนคุย และถามเราว่ามีน้ำมีขนมหรือไม่ ซึ่งเราก็ได้แบ่งให้ไป ...นั่นก็ทำให้รู้ว่าวันพรุ่งนี้ เราต้องเตรียมตัวเดินไปยังทะเลสาบน้ำนม ที่ไกลที่สุด อย่างไร 
......................
ติดตามตอนสุดท้าย
https://ppantip.com/topic/39134042