เท่าที่อ่านมาคุณเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง อยากให้ลูกรักตัวเองมากกว่าคนอื่น
มองแต่โทษคนอื่น บอกว่าตัวเองทำทุกอย่างดีที่สุด
คุณเคยนั่งคิด ถ้าคุณเป็นเด็ก แต่มาอยู่บ้านที่พ่อมีครอบครัวใหม่พร้อมหน้าพร้อมตา
เห็นภาพแม่ลูกอยู่ด้วยกัน อย่างไงเขาคือส่วนเกิน
แม่เลี้ยงอาจไม่ได้รังแก  แต่ก็คงไม่ได้ให้ความรักเขาแบบที่แสดงกับลูกตัวเอง
ภาพนี้มันทำให้น้องเขาอยากได้ความรักแบบนั้นจากแม่ เขาถึงเอาเสื้อแม่มากอด
ต้องแอบเอารูปครอบครัวไปติดที่ตู้เสื้อผ้า เพราะเขาคือแค่คนอาศัยในบ้านหลังนี้
แต่กลับต้องทนดูภาพครอบครัวใหม่ของคุณที่ติดตามจุดต่างๆในบ้าน

คุณยังไม่เข้าใจ เอาแต่โทษแม่เด็ก จริงๆคุณกับครอบครัวใหม่ก็มีส่วนทำให้น้องรู้สึกเป็นเช่นนี้

ดังนั้นเขาถึงอยากไปหาไปอยู่กับลุงและป้า เพราะที่นั่น ให้ความรัก ความอบอุ่น
ความเข้าใจ เป็นบ้านของเขา เขาปลอดภัย สบายใจ และเขาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว ไม่ใช่ผู้อาศัย

ไม่ต้องมองภาพพ่อแม่ลูกให้เห็นแล้วเกิดความเจ็บช้ำในใจ ที่ชีวิตนี้เขาไม่เคยได้รับเลย
แต่คุณก็ยังเอาแต่ใจตัวเอง อยากให้ลูกรักคุณมากกว่าคนอื่น. ทั้งๆที่ตัวคุณกลับมีสิทธิ์
ที่จะรักลูกกับเมียใหม่ แล้วทำไมน้องจะรักคนที่เลี้ยงดูเขาแบบลุงกับป้า
ซึ่ง คือสามีภรรยาที่ทำให้เขารู้สึกว่ามี พ่อกับแม่เป็นของตนเอง

ที่สำคัญไม่ใช่บ้านที่มีพ่อคอยแต่ตั้งคำถาม หงุดหงิด น้อยใจ ห้ามปรามเรื่องต่างๆ
คุณบอกว่าให้น้องทำ แต่นั่นเกิดหลังจากที่น้องเขายืนยันตามความตั้งใจเดิม
มันทำให้เขาอึดอัด เขาคงเคยพูดกับคุณ แต่คุณไม่ได้รับฟังและพยายามเข้าใจในสิ่งที่น้องสื่อสาร
นานๆไปน้องถึงเบื่อที่จะพูดเพราะอย่างไรคุณก็จะเอาตามที่ตัวเองคิด

คุณเอาแต่บ่นน้อยใจว่าลูกรักคนอื่นมากกว่า  ก็เพราะเขาก็คิดว่าคุณมีครอบครัวใหม่ มีเมียมีลูกใหม่รัก
เพราะถ้าคุณรักลูกจริงคุณจะเข้าใจ และยินดีทำสิ่งที่ลูกมีความสุข
ไม่ต้องการครอบครองชีวิต  ตามที่คุณบอกเองว่า “ถึงแม้แม่จะมาเอาน้องไปคุณก็ไม่ยอม”
แสดงทัศนคติบางอย่างระหว่างคุณกับแม่ของน้อง

เพราะแบบนั้น น้องเขาถึงคิดว่าคุณแค่เอาเขามาอยู่เพื่อเอาชนะแม่ของเขาเท่านั้นเอง
น้องน่าเห็นใจ เขารู้สึกว่าตัวเองต้องโตมา ตามความต้องการของคนที่ชื่อว่าพ่อ
คนที่เอาแต่เรียกร้องให้ลูกต้องรักตัวเอง แต่ไม่เคยรู้ว่าเขารู้สึกหรือต้องการอะไร