วันนี้ไปข้างนอกมา ร้านเปิดใหม่เยอะมาก ร้านอาหาร ร้านข้าว เฟรนชาย โอ้ยสาระพัดจะร้าน
เจ้าของร้านหน้าเด็กลงเรื่อยๆ บางคนมีทุนจากทางบ้าน หลังเรียนจบไม่อยากเป็นลูกน้องใคร
ไม่อยากทำงานออฟฟิศเลยมาเปิดร้านเองเป็นนายตัวเอง
บางคนหนักเลยไปกู้ธนาคารมา หรือยืมเงินคนอื่นมาเปิดร้าน ร้านอาหารเยอะมากกกกกกก
บางทีขับรถผ่าน จะเจอร้านที่ขายแบบเดียวกันประมาณ 3 ร้าน ห่างกัน 500 เมตร มีแต่คนขายแบบนี้
คนไม่ค่อยสนใจงานออฟฟิศที่มีแต่ความกดดัน เหนื่อยเพื่อให้คนนึงรวยแต่ตัวเองไม่รวยกันแล้ว
อยากเหนื่อยเพื่อตัวเอง เหนื่อยเท่าไหร่ได้เท่านั้น อยากหยดเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ส่วนมากพอเงินเข้ามือแล้วก็มีความสุข ทำได้ทุกวัน
แบบนี้สังคมออฟฟิศไม่แย่เลยหรอ ไม่มีคนไทยทำงานเพราะทุกวันนี้หลายบริษัทในไทยส่วนใหญ่ลดพนักงาน
อัดงานเพิ่มให้กับคนที่มีอยู่หลายงาน บางคนทนได้ก็ทำไป สร้างกำลังใจให้ตัวเองให้ผ่าน
จบไปวันๆ พรุ่งนี้เริ่มใหม่ งานจบวันต่อวัน พอป่วยก็พึ่งประกันสังคมห่วยๆ
ที่อาจจะดีกว่าบัตรทองไม่เท่าไหร่ บางคนทนไม่ได้ก็ออกไปทำอะไรเอง
บางคนอยากฝากชีวิตไว้กับความมั่นคงก็แห่กันไปสอบ กพ รับใช้หลวงที่จะถูกเลี้ยงจนตาย ที่บริษัทให้สิ่งเหล่านี้ไม่ได้
ทุกวันนี้ส่วนมากบริษัทที่เป็นพวกโรงงาน 60% เป็นแรงงานเพื่อนบ้านกันหมดแล้ว คนไทยไม่เอาไม่ทำ ออกไปทำเองดีกว่า
ถ้ามีแต่คนออกมาทำอะไรเอง มีร้านซ้ำๆเยอะๆ ของกินก็ซ้ำๆเยอะๆ ใครๆก็ขาย สภาพเศรษฐกิจจะเป็นยังไงหรอ
ปล ตอนนี้ใครมีแผนที่จะลาออกจากงานไปทำธุรกิจส่วนตัวบ้าง แล้วออกไปทำอะไรกันหรอ
ตลาด ร้านค้าต่างๆไม่ว่าจะในห้างหรือตามร้านที่เปิดใหม่ถ้ามีแต่คนออกมาทำธุรกิจส่วนตัว ต่อไปสภาพสังคมการใช้จ่ายจะเป็นยังไง
เจ้าของร้านหน้าเด็กลงเรื่อยๆ บางคนมีทุนจากทางบ้าน หลังเรียนจบไม่อยากเป็นลูกน้องใคร
ไม่อยากทำงานออฟฟิศเลยมาเปิดร้านเองเป็นนายตัวเอง
บางคนหนักเลยไปกู้ธนาคารมา หรือยืมเงินคนอื่นมาเปิดร้าน ร้านอาหารเยอะมากกกกกกก
บางทีขับรถผ่าน จะเจอร้านที่ขายแบบเดียวกันประมาณ 3 ร้าน ห่างกัน 500 เมตร มีแต่คนขายแบบนี้
คนไม่ค่อยสนใจงานออฟฟิศที่มีแต่ความกดดัน เหนื่อยเพื่อให้คนนึงรวยแต่ตัวเองไม่รวยกันแล้ว
อยากเหนื่อยเพื่อตัวเอง เหนื่อยเท่าไหร่ได้เท่านั้น อยากหยดเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ส่วนมากพอเงินเข้ามือแล้วก็มีความสุข ทำได้ทุกวัน
แบบนี้สังคมออฟฟิศไม่แย่เลยหรอ ไม่มีคนไทยทำงานเพราะทุกวันนี้หลายบริษัทในไทยส่วนใหญ่ลดพนักงาน
อัดงานเพิ่มให้กับคนที่มีอยู่หลายงาน บางคนทนได้ก็ทำไป สร้างกำลังใจให้ตัวเองให้ผ่าน
จบไปวันๆ พรุ่งนี้เริ่มใหม่ งานจบวันต่อวัน พอป่วยก็พึ่งประกันสังคมห่วยๆ
ที่อาจจะดีกว่าบัตรทองไม่เท่าไหร่ บางคนทนไม่ได้ก็ออกไปทำอะไรเอง
บางคนอยากฝากชีวิตไว้กับความมั่นคงก็แห่กันไปสอบ กพ รับใช้หลวงที่จะถูกเลี้ยงจนตาย ที่บริษัทให้สิ่งเหล่านี้ไม่ได้
ทุกวันนี้ส่วนมากบริษัทที่เป็นพวกโรงงาน 60% เป็นแรงงานเพื่อนบ้านกันหมดแล้ว คนไทยไม่เอาไม่ทำ ออกไปทำเองดีกว่า
ถ้ามีแต่คนออกมาทำอะไรเอง มีร้านซ้ำๆเยอะๆ ของกินก็ซ้ำๆเยอะๆ ใครๆก็ขาย สภาพเศรษฐกิจจะเป็นยังไงหรอ
ปล ตอนนี้ใครมีแผนที่จะลาออกจากงานไปทำธุรกิจส่วนตัวบ้าง แล้วออกไปทำอะไรกันหรอ