พระปริตรคุ้มกันภัยได้ทุกครั้งหรือไม่?

พระปริตรคุ้มกันภัยได้ทุกครั้งหรือไม่?

พระเจ้ามิลินท์ ตรัสถามท่านพระนาคเสนว่า
ข้าแต่ท่านนาคเสนผู้เจริญ สมเด็จพระศาสดาตรัสไว้ว่า ผู้ที่อยู่ในอากาศ หรือในท่ามกลางมหาสมุทร หรือในกลางภูเขา หรือไปอยู่ในที่ใด ๆ ก็ตาม ที่จะพ้นความตายไม่มี ที่ความตายจะครอบงำไม่ได้ไม่มี ดังนี้ แต่ได้ทรงแสดงพระปริตร คือ พระพุทธมนต์อันเป็นเครื่องป้องกันไว้ พระปริตรนั้น คืออะไรบ้าง
ขันธปริต ๑ สุวัตถิปริต ๑ โมรปริต ๑ ธชัคคปริต ๑ อาฏานาฏิยปริต ๑
ถ้าผู้อยู่ในอากาศหรือในท่ามกลางมหาสมุทร หรืออยู่ในกลางภูเขา ไม่พ้นจากอำนาจความตายแล้ว พระปริตรนั้นก็ผิดไป ถ้าพ้นจากความตายด้วยพระปริตร คำว่า ที่ความตายไม่ครอบงำไม่มีนั้น ก็ผิดไป ปัญหานี้เป็นอุภโตโกฏิยุ่งยากมาก ขอพระผู้เป็นเจ้าจงแก้ไขให้เห็นได้ง่ายด้วยเถิด
ขอถวายพระพร สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงตรัสไว้อย่างนั้นจริง และได้ทรงแสดงพระปริตรไว้เป็นอันมากจริง พระปริตรนั้น ย่อมป้องกันได้เฉพาะผู้มีอายุวัยเหลืออยู่ ทั้งไม่มีบุพพกรรมมาตัดรอนเท่านั้น ส่วนผู้ที่สิ้นอายุแล้ว ไม่มีความพยายาม หรือการกระทำอย่างใดที่จะให้มีอายุสืบไปได้ ขอถวายพระพร ต้นไม้ที่ตายแล้ว แห้งผุแล้ว ไม่มียางแล้ว มีเปลือกกระพี้ร่วงไปหมดแล้ว ถึงจะตักน้ำมารดวันละพันโอ่งก็ตาม ต้นไม้แห้งนั้นก็ไม่กลับสดเขียวขึ้นได้อีกฉันใด ผู้ที่มีอายุสิ้นแล้ว จะทำให้มีอายุอยู่ด้วยยาหรือด้วยพระปริตรก็ไม่ได้ฉันนั้น ยาทั้งสิ้นในแผ่นดิน ไม่มีประโยชน์แก่ผู้มีอายุสิ้นแล้ว มีประโยชน์แก่ผู้มีอายุยังเหลืออยู่เท่านั้น พระปริตรทั้งหลายก็รักษาคุ้มครองอยู่แต่ผู้ยังไม่ถึงที่ตาย ผู้ไม่มีบุพพกรรมมาตามทันเท่านั้น สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ทรงแสดงพระปริตรไว้ เพื่อผู้มีอายุยังเหลืออยู่ ทั้งไม่มีบุพพกรรมเท่านั้น ชาวนาเมื่อข้าวกล้าแก่แล้วก็กั้นน้ำไม่ให้ไหลเข้าไปในนา ส่วนข้าวกล้าที่ยังไม่แก่ก็งอกงามขึ้นด้วยน้ำที่มีอยู่ฉันใด ยากับพระปริตร ก็มีไว้สำหรับผู้ที่ยังมีอายุเหลืออยู่ฉันนั้น
ข้าแต่พระนาคเสน ถ้ามีอายุสิ้นแล้วย่อมตายไป รู้มีอายุยังเหลืออยู่ก็ยังมีชีวิตอยู่เป็นธรรมดา พระปริตรกับยาก็ ไม่มีประโยชน์อันใด
ขอถวายพระพร ผู้ที่หายโรคด้วยยา มหาบพิตรเคยเห็นหรือไม่
เคยเห็นหลายร้อยราย พระผู้เป็นเจ้า ข้าแต่ พระนาคเสน โรคย่อมหายไปด้วยการกระทำของหมอทั้งหลาย มีปรากฏอยู่
ขอถวายพระพร มหาบพิตรได้เคยทรงสดับเสียงของผู้สวดพระปริตร จนลิ้นแห้งอ่อนใจ คอแหบ แล้วหายความเจ็บไข้ทั้งปวงหายยิ้มทั้งปวง และเคยเห็นหรือไม่ว่า ผู้ถูกงูกัดตายแล้วหายด้วยอำนาจมนต์
เคยได้สดับ ผู้เป็นเจ้า เพราะในโลกได้เคยมีอย่างนี้จนกระทั่งวันนี้
ขอถวายพระพร ถ้าอย่างนั้น คำที่มหาบพิตรว่า พระปริตรหรือมนต์ไม่มีประโยชน์นั้นก็ผิดไป งูที่กัดผู้มีพระปริตรก็อ้าปากไม่ขึ้น พวกโจรที่คิดร้าย ก็มีอาวุธหลุดมือ ช้างที่ดุร้ายพอเข้าใกล้ก็หยุด ไฟที่กำลังลุกก็ดับ ยาพิษที่แรงกล้าก็หายไปด้วยยาแก้ ผู้คิดจะฆ่า พอมาถึงก็ยอมตัวเป็นทาส บ่วงหรือแร้วที่เขาดักไว้ไม่ลั่น มหาบพิตรได้เคยทรงสดับหรือไม่ว่า พญานกยูงได้เจริญพระปริตรทุกวัน นายพรานไม่อาจจับได้ตลอดถึง ๗ ปี ในวันที่ไม่ได้เจริญพระปริตร จึงไปติดบ่วงของนายพราน
เคยได้สดับพระผู้เป็นเจ้า เพราะเรื่องนี้รู้กันอยู่ทั้งโลกมนุษย์และสวรรค์
มหาบพิตร เคยได้ทรงสดับหรือไม่ว่า มีทานพ คือ ยักษ์ตนหนึ่ง เมื่อจะรักษาภรรยาไว้ให้ดี ก็เอาภรรยาใส่ลงในสมุค แล้วกลืนเข้าไว้ในท้อง คราวนั้น มีวิชาธรตนหนึ่งเข้าไปในปากทานพนั้นไปร่วมรักกับภรรยาของทานพนั้น เมื่อทานพเปิดสมุคขึ้น วิชาธรก็หนีไปตามสบาย
เคยได้สดับพระผู้เป็นเจ้า เพราะเรื่องนี้มีผู้รู้กันอยู่ในโลก
ขอถวายพระพร วิชาธรนั้น พ้นจากการถูกจับไปได้ด้วยกำลังพระปริตรไม่ใช่หรือ
ใช่ พระผู้เป็นเจ้า
ถ้าอย่างนั้น มหาบพิตรเคยได้ทรงสดับว่า กำลังพระปริตรมีอยู่หรือไม่ว่า มีวิชาธรอีกตนหนึ่ง ลอบไปทำชู้กับพระอัครมเหสีของพระเจ้าพาราณสี เวลาจะถูกจับก็ทำตัวหายวับไปด้วยกำลังมนต์
เคยได้สดับ พระผู้เป็นเจ้า
วิชาธรนั้นพ้นจากการถูกจับด้วยกำลังพระปริตรไม่ใช่หรือ
ใช่ พระผู้เป็นเจ้า
ถ้าอย่างนั้นกำลังพระปริตรก็มีอยู่
ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า พระปริตรรักษาได้ทุกคนไปหรือ
ไม่ ทุกคนไป บางพวกก็รักษาได้ บางพวกก็รักษาไม่ได้
ข้าแต่พระนาคเสน ถ้าอย่างนั้นพระปริตรก็รักษาไม่ได้หมด
ขอถวายพระพร โภชนาหารรักษาชีวิตได้ไว้ทั้งหมดหรือ
ได้ก็มี ไม่ได้ก็มี พระผู้เป็นเจ้า
เพราะเหตุไร มหาบพิตร
เพราะเหตุว่า พวกที่กินมากเกินไปถึงกับเสียดท้อง แน่นท้องตายไปก็มี
ขอถวายพระพร ถ้าอย่างนั้นโภชนาหารก็รักษาชีวิตของบุคคลทั้งปวงไม่ได้หมด
ข้าแต่พระนาคเสน โภชนาหารทำให้สิ้นชีวิตได้ด้วยเหตุ ๒ ประการ คือ กินมากเกินไป ๑ ไฟย่อยอาหารอ่อนเกินไป ๑ โภชนาหารย่อมทรงไว้ซึ่งอายุ แต่นำไปเสียซึ่งชีวิต ด้วยเหตุอย่างที่ว่านี้ก็มี
ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละมหาบพิตร คือ พระปริตรรักษาบุคคลได้เป็นบางจำพวก ไม่ได้เป็นบางจำพวก พระปริตรรักษาไม่ได้ด้วยเหตุ ๓ ประการ คือ มีบุพพกรรมกางกั้น ๑ มีกิเลสกางกั้น ๑ ไม่เชื่อถือ ๑ ผู้ที่มีเหตุ ๓ ประการนี้ ประการใดประหนึ่งก็ตาม พระปริตรก็รักษาไม่ได้ ขอถวายพระพร ธรรมดามารดาย่อมเลี้ยงบุตรผู้อยู่ในครรภ์ของตน เมื่อบุตรเกิดมาแล้ว เจ็บไข้ไม่สบาย มารดาก็เอาใจใส่รักษา ล้างเช็ดมูตรคูถ น้ำลาย น้ำมูกด้วยความไม่เกลียดชัง แล้วหาของหอมมาลูบไล้ให้ ต่อมาภายหลังเมื่อบุตรนั้นไปด่าว่าฆ่าตีบุตรของผู้อื่น เมื่อเขาจับได้นำไปหาเจ้านายให้ลงโทษเฆี่ยนตี ส่วนผู้เป็นมารดาถูกจับไปลงโทษเฆี่ยนตีด้วยหรือไม่
ไม่ พระผู้เป็นเจ้า
ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละมหาบพิตร คือพระปริตรก็ไม่รักษาผู้ได้ทำความผิดไว้ ป้องกันผู้มีบุพพกรรมไม่ได้
ถูกแล้ว พระนาคเสน ปัญหานี้พระผู้เป็นเจ้าแก้ดีแล้ว.

จบเรื่อง มนต์คุ้มกันภัย
พบกันใหม่โอกาสหน้า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่