เรื่องนี้มันเกิดขึ้นตอนเรายังเด็ก พ่อกับเเม่ของเราเลิกกันเเล้วพ่อก็ให้เเม่เราเลี้ยงเราคนเดียว เเต่เเม่ก็ให้ตากับยายเราเลี้ยงเเล้วก็ไปทำงาน ตอนนั้นเราไม่รู้เรื่องอะไรหรอกเพราะเรายังเเบเบาะอยู่ด้วยซ้ำ เเต่ตามาเล่าให้ฟัง แกบอกว่าตอนที่พ่อกับเเม่เลิกกันไม่มีใครอยากเลี้ยงเราเลยลุงของเราเลยบอกให้ตาฆ่าเราทิ้งเพื่อให้พ่อสำนึกผิด เเต่ตาก็ไม่ทำเลี้ยงเรามาจนโต ซึ่งเราไม่เเน่ใจว่าเรื่องนี้เป็นเหตุให้เรารู้สึกว่าเเม่กับเราเป็นเหมือนเค่ญาติกันไม่ใช่ครอบครัวกันในปัจจุบันหรือเปล่า พอเรารู้เรื่องนี้เราเลยคิดว่าทุกครั้งที่อยู่กับเเม่เเล้วเเม่มีเเต่อารมณ์เสียใส่เราเป็นเพราะเราหน้าเหมือนพ่อหรือเปล่า หรือเราคล้ายพ่อเกินไปทั้งนิสัยท่าทาง  (ปัจจุบันเเม่มีครอบครัวใหม่ เเละพ่อก็มีครอบครัวใหม่เเต่เมื่อ5-6ปีที่เเล้วพ่อเรามาเอาพี่ชายไปอยู่ด้วย) สุดท้ายนี้เราไม่รู้ว่าใครจะอ่านปัญหาปัญญาอ่อนของเรามั๊ยเเต่เราอยากให้มีคนให้คำปรึกษาเราบ้าง เพราะบางครั้งเราก็คิดว่าตัวเองเริ่มมีปัญหาทางจิตเพราะไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เเละก็เหมือนสลับอารมณ์ไปมาได้เร็วเกินไป  เเต่เราคิดว่าคงเพราะเราเครียดเรื่องเรียนหรือคิดไปเองก็ได้