สวัสดีครับ ก่อนหน้านี้เมื่อปลายปี 61 ผมเคยตั้งกระทู้ไปว่าไม่กล้าไปตรวจเลือดซึ่งเมื่อเดือนพฤษภาที่ผ่านมาผมตัดสินใจไปตรวจเลือดมาแล้วและทราบผลแล้วก่อนอื่นผมขอท้าวความก่อนนะครับช่วงระยะเวลาตั้งแต่กุมภาจนถึงมิถุนาผมใช้ชีวิตอยู่บ้านคนเดียวเพียงลำพังครับไม่ได้ทำงานอะไรเฝ้าบ้านให้ญาติเฉยๆ มีแม่มาเยี่ยมจากจังหวัดใกล้เคียงบ้างช่วงแรกๆ ช่วงนั้นผมใช้ชีวิตสุดมากครับมีผู้คนมากหน้าหลายตาเข้ามาในชีวิตผมจนถึงวันที่ 28 พค ที่ผ่านมาเพื่อนผมกลัวติดเชื้อ hiv เลยไปตรวจเลือดที่คลินิกแห่งนึงผมก็ไปเป็นเพื่อนในใจตอนนั้นคิดว่าไหนๆ ก็มาแล้วลองตรวจดูละกันผมไม่เคยตรวจเลือดหาเชื้อ hiv มาก่อนครับนั่นเป็นครั้งแรกแต่ผมทราบพฤติกรรมตัวเองมาตลอดว่าเรามีความเสี่ยงแต่ไม่คิดว่าจะติดง่ายขนาดนั้นวันนั้นผมเลยตัดสินใจตรวจเลือดไปผลปรากฏว่าผลเลือดผมเป็นบวกครับคุณหมอบอกว่าผมเพิ่งได้รับเชื้อมาไม่นานจริงๆ ผมก็แอบทำใจมาบ้างแล้วครับเพราะเราก็รู้พฤติกรรมตัวเองอยู่ในใจตอนนั้นได้แต่ตั้งคำถามว่าจากใครเพราะผมไม่ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนได้แต่นั่งคิดทบทวนย้อนกลับไปตอนนั้นไม่คิดโทษใครเลยครับรู้ว่าเป็นเพราะตัวเราเองแต่ผมก็ได้แอบไปลองถามคนที่มีอะไรด้วยในช่วง 3 เดือนที่ผ่านมาดูผมก็ลองแกล้งๆ หลอกถามเขาดูแต่ก็ด้วยความหวังดีก็บอกลองไปตรวจเลือดดูนะแล้วไม่นานมานี้ผมก็ป่วยมีภาวะซึมเศร้าครับผลมากจากความเครียดตอนนี้อยู่ในรักหว่างการรักษากินยามาได้จะ 1 เดือนแล้วครับผมจึงตัดสินใจลองบอกเรื่องนี้กับเพื่อนสนิทดูฟีดแบคที่ได้กลับมาเพื่อนบอกเสียใจมากแต่เขาไม่ต่อว่าอะไรผมเลยก็ให้กำลังใจแต่ทุกครั้งที่ผมเจอหน้าครอบครัวเจอหน้าแม่ผมอึดอัดมากครับจนบางครั้งถึงขั้นจะร้องไห้ไม่รู้จะเริ่มต้นเล่ายังไงดีไม่กล้าเปิดใจเรื่องนี้เลยจนบางครั้งผมต้องโทรไปเล่ากับสายด่วนต่างๆ เพื่อปรึกษาเรื่องตัวเองแต่ที่บ้านทราบครับว่าเป็นโรคซึมเศร้าช่วงนี้ผมก็เริ่มรับยาต้านมาได้ครึ่งเดือนแล้วก็พยายามไม่เครียดกินยาตรงเวลาทานอาหารมีประโยชน์ออกกำลังกายดูแลตัวเองให้ดีแหละครับแต่ตอนนี้ผมอึดอัดและเป็นทุกข์กับเรื่องนี้เป็นระยะเวลามาเกือบ 2 เดือนแล้วครับไม่กล้าบอกแม่เลยไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีได้แต่บอกกับตัวเองว่าพร้อมค่อยเล่าละกันเนอะ (ผมอายุ 21 ปีครับ)