***อย่าเอาชีวิตไปผูกไว้กับคนที่เราไม่รู้จัก จนทำให้ตัวเราและคนที่รักเราต้องทุกข์
เพราะเมื่อเราทุกข์จากคนที่เราไม่รู้จัก หรือ เกลียดเรา มันคือการทำร้ายคนที่รักเรา

โลกโซเชียลหน้าที่ของมันมีแค่ รับ  -  ส่ง ข้อมูล
เวลาหิวข้าวโลกโซเชียลก็ไม่ได้ทำให้เราอิ่ม (หน้าที่มันคือส่งข้อมูลสั่งอาหารได้)

บ้างคนเอาชีวิตมาผูกติดกับโลกโซเชียลจนลืมชีวิตจริง

ถ้าเราถามคนที่เกลียดเราว่าเราทำได้ดีหรือยัง ต่อให้ดีแค่ไหนเขาก็บอกไม่ดี
โลกโซเชียลเราไม่รู้หลอกว่าใครรักเราหรือเกลียดเรา

''คอมเมนต์ตำหนิแบบมีคุณภาพจะมาหาเราเอง ในช่องทางที่ถูกต้อง''
ตัวเราเองจะรู้ดีที่สุดว่าเราทำอะไร ทำทำไม ทำเพื่อใคร แล้วเราทำเต็มที่กับมันหรือยัง
อย่าให้คนอื่นมาบอกเราว่าต้องทำยังไง ชีวิตเราจงเลือกเดินด้วยตัวเองจะผิดจะถูกก็ลองด้วยตัวเอง ผิดก็ให้มันผิดจากที่เราเลือกเอง

จงมีชีวิตอยู่กับชีวิตจริงๆ อยู่กับสิ่งที่ทำ อยู่กับคนรอบๆตัวเราในชีวิตจริง ใช้ชีวิตให้เติมที่
***เราจะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เพราะงั้นเอาเวลาไปหาความสุขสะ***

ป.ล.สิ่งที่หน้ากลัวที่สุดคือเราไม่กล้าที่จะทำเพียงเพราะคนแปลกหน้าบอกว่าเราทำได้ไม่ดี
ตราบใดที่ไม่หยุดเดินยังน้อยเราก็ไม่ได้อยู่กับที่แต่จะไปได้ไกลแค่ไหน.......ไม่มีใครรู้