งานหายากแต่ใช่จะหาไม่ได้..
อยู่แบบไม่มีความสุข แค่นาทีเดียวยังเหมือนทั้งปี
3 เดือนที่แล้วผมก็ตัดสินใจแบบคุณ ด้วยวัยที่ใกล้เคียงกับคุณ แล้วก็ยังไม่มีงานใหม่แบบคุณ
แต่มันก็เต็มกลืน  เดินไปลาออกดื้อๆ แบบที่คนใกล้ตัวหลายคนก็ตกใจ เพราะผมไม่เคยพูดว่าจะออกสักที
พักสมอง 1 เดือน ก็มีพรรคพวกในสายงานเดียวกันแต่คนละบริษัท ก็มาชักชวนให้ไปอยู่ด้วยกัน..
สุดท้ายก็ได้พักแค่ 1 เดือน ก็ได้กลับมาทำงานอีกครั้ง..
ทุกวันนี้ที่ใหม่ก็สบายใจมากขึ้น ตัวงานก็น่าสนใจ ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆมากมาย..

ไม่ได้แนะนำว่าให้ทำตามนะครับแค่เสนอในอีกมุมที่เป็นประสบการณ์ของผมเอง..