เรื่องคือได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง ผ่านแอพหนึ่งเธอทักมาช่วง ปลายเดือน มี.ค หลังจากคุยกันประมาณอาทิตย์เธอก็ได้ขอไลน์ผมไป
เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ จากนั้นเข้าเดือน เม.ย ก็เปลี่ยนจากพี่น้องเป็น ตัวเอง คุยกันทุกวันจนถึงปลายเดือน มิ.ย ที่ผ่านมา แล้วก็เป็นเรื่องจนได้
อย่างแรก เลยผมเคยขอเบอร์และไอจีเธอแล้ว เธอบอกยังไม่ให้ต้องเจอกันก่อน ผมก็โอเคไม่เป็นไร
อย่างที่สอง ระหว่างคุยกับเธอก็ส่งรูปมาให้ ส่วนผมก็ส่งไปช่วงแรก หลังๆผมก็เลยโทรไลน์กับวิดิโอคอล แทน ผมเปิดกล้องแต่เธอปิด
(เธอบอกยังไม่เปิดต้องเจอกันก่อน ค่อยเปิด)ผมก็ตกลง
อย่างที่สาม ตลอดเวลาที่คุยกันแทบไม่เคยทะเลาะกันเลย เข้ากันได้ดี คุยสนุก ออกมุงมิ้ง น่ารัก ผมยอมรับว่าแพ้เลย ล่ะก็รู้สึกดีมาก
*ผมเลยนัดเจอเธอช่วงสงกานต์
คือนัดแรก แต่ตอนนั้นเธอเพิ่งกลับจาก ตจว เธอขับรถน่าจะเหนื่อย เลยบอกเธอว่าไม่เป็นไร พักก่อนค่อยเจอกัน
แล้วก็คุยกันปกติ ครั้งต่อมาผมก็นัดเธอเป็น
ครั้งที่สอง จำวันไม่แน่ชัด น่าต้นเดือน พ.ค แต่จำได้ว่าช่วงหลังที่อเวนเจอร์เข้าโรงประมาณอาทิตย์ ครั้งนี้เธอบอกว่าติดธุระ ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไร ก็คุยกันปกติผมก็ไม่ได้คิดอะไร
หลังจากนั้นก็คุยกันเหมือนเดิม แล้วเธอก็บอกผมว่าช่วงเดือน มิ.ย จะยุ่งๆนะผมก็โอเค เพราะเธอต้องไปทำธุระเรื่องเอกสารต่างๆแล้วต้องไปทำงานต้นเดือน ก.ค ผมก็เลยขอนัดเธอวันหนึ่งกลางๆเดือน แล้วเธอก็ไม่สบายก่อนวันที่นัดสองสามวัน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ใจก็เริ่มคิดล่ะ แต่ผมก็ยังรู้สึกดีเหมือนเดิม ไม่ได้ว่าหรือหงุดหงิด จากนั้น ผมก็ตกลงว่าเธอหาย ค่อยนัดกันใหม่ ผมเลยขอนัดเธอใหม่ ถามชัวร์ๆว่าเธอว่างไหม เธอบอกว่างวันนี้ บลาๆ แล้วเธอก็ผิดนัดอีกครั้ง เธอบอกว่าติดธุระช่วงบ่ายอาจจะถึงเย็น ผมเลยตอบไปว่า “อะเคร”
หลังจากนั้นความคิดที่ไม่เคยคิดก็วนเวียนมาในหัว ทำให้ผมไม่คุยกับเธอเลยช่วงบ่ายวันนั้น
เธอถามอะไร ผมไม่ค่อยตอบ จนช่วงเย็นผมตอบคำเว้นคำทำให้เธอรู้ว่า งอลนะ ผมก็รอเธอว่าจะ
พูดอะไรมั้ยแต่เธอไม่พูดอะไร ส่งสติเกอร์ยิ้ม ผมก็ส่งยิ้มกลับ เธออ่านแต่เธอไม่ตอบเลย
ผมก็เลยเงียบไปหนึ่งวันเต็มๆ วันถัดมา ผมเลยส่งไลน์ไปขอโทษเธอ บลาๆๆ เธออ่านแต่เธอไม่ตอบ
ผมเลยไม่ได้คุยอะไรต่อ ก่อนนอนผมโทรไลน์หาเธออีกครั้ง เธอไม่ได้รับสาย เธอคงหลับ เพราะเวลานั้นเธอน่าจะหลับแล้ว เช้าวันต่อมาผมก็รอดูว่าเธอจะตอบอะไรมั้ย เธอไม่ตอบเลย
***ประเด็นคือ
“ผม(บล็อก)แล้วลบไลน์เธอไป ยอมรับว่าตอนกดลบนั้นไม่ยั้งคิดและพิจารณาให้ดีเลย (ส่วนตัวผมไม่ได้เป็นคนอารณ์ร้อน แต่คิดว่าเธอน่าจะไม่อยากคุยแล้วเท่านั้น โดยที่ไม่ได้ถามเธอหรือไลน์ง้อเธอเลย) มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนเย็นแล้ว ความรู้สึกคิดถึงเธอก็วนมา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะไม่รู้จะติดต่อเธอทางไหนแล้ว” ผมรู้สึกผิดมากที่ทำแบบนั้นไป ผมคงไม่มีโอกาสได้ขอโทษเธอ และผมไม่แน่ใจว่าทำถูกหรือผิด เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาคุยกันดีตลอด ตอนนี้ก็ครบ 1 อาทิตย์ล่ะผมยังถามตัวเองอยู่ว่า ถ้าผมไม่ทำแบบนั้น ทุกวันนี้ผมก็ยังคงมีโอกาสที่จะได้คุยกับเธอและอาจจะมีโอกาสเจอ อย่างน้อยก็ยังดีกว่าไม่ได้เจอเลย(สรุปไม่ได้คุยต่อและไม่ได้เจอ เพราะผมทำตัวเองหรือเปล่า) ส่วนอีกนัยหนึ่งผมก็คิดว่าถ้าเธออยากเจอ เธอก็คงชัดเจนตั้งแต่วันที่นัดกันแล้ว
*ข้อความเห็นส่วนตัวหน่อยครับว่าผมทำพลาดไปใช่มั้ย
*และก็ขออย่าพาดพิงถึงเธอนะครับ เพราะเธอไม่ได้ทำอะไรเสียหาย นิสัยเธอน่ารักครับ
ขอบคุณครับ
เรื่องทำงาน เธอต้องไปทำงานที่ ตปท นะครับ แต่ผมก็เตรียมใจไว้ตั้งแต่รู้ว่าเธอจะไปทำงานที่ ตปท แล้ว คิดว่าเราจากกันด้วยดี
ผมทำผิดพลาดไปหรือเปล่า
เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ จากนั้นเข้าเดือน เม.ย ก็เปลี่ยนจากพี่น้องเป็น ตัวเอง คุยกันทุกวันจนถึงปลายเดือน มิ.ย ที่ผ่านมา แล้วก็เป็นเรื่องจนได้
อย่างแรก เลยผมเคยขอเบอร์และไอจีเธอแล้ว เธอบอกยังไม่ให้ต้องเจอกันก่อน ผมก็โอเคไม่เป็นไร
อย่างที่สอง ระหว่างคุยกับเธอก็ส่งรูปมาให้ ส่วนผมก็ส่งไปช่วงแรก หลังๆผมก็เลยโทรไลน์กับวิดิโอคอล แทน ผมเปิดกล้องแต่เธอปิด
(เธอบอกยังไม่เปิดต้องเจอกันก่อน ค่อยเปิด)ผมก็ตกลง
อย่างที่สาม ตลอดเวลาที่คุยกันแทบไม่เคยทะเลาะกันเลย เข้ากันได้ดี คุยสนุก ออกมุงมิ้ง น่ารัก ผมยอมรับว่าแพ้เลย ล่ะก็รู้สึกดีมาก
*ผมเลยนัดเจอเธอช่วงสงกานต์ คือนัดแรก แต่ตอนนั้นเธอเพิ่งกลับจาก ตจว เธอขับรถน่าจะเหนื่อย เลยบอกเธอว่าไม่เป็นไร พักก่อนค่อยเจอกัน
แล้วก็คุยกันปกติ ครั้งต่อมาผมก็นัดเธอเป็นครั้งที่สอง จำวันไม่แน่ชัด น่าต้นเดือน พ.ค แต่จำได้ว่าช่วงหลังที่อเวนเจอร์เข้าโรงประมาณอาทิตย์ ครั้งนี้เธอบอกว่าติดธุระ ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไร ก็คุยกันปกติผมก็ไม่ได้คิดอะไร
หลังจากนั้นก็คุยกันเหมือนเดิม แล้วเธอก็บอกผมว่าช่วงเดือน มิ.ย จะยุ่งๆนะผมก็โอเค เพราะเธอต้องไปทำธุระเรื่องเอกสารต่างๆแล้วต้องไปทำงานต้นเดือน ก.ค ผมก็เลยขอนัดเธอวันหนึ่งกลางๆเดือน แล้วเธอก็ไม่สบายก่อนวันที่นัดสองสามวัน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ใจก็เริ่มคิดล่ะ แต่ผมก็ยังรู้สึกดีเหมือนเดิม ไม่ได้ว่าหรือหงุดหงิด จากนั้น ผมก็ตกลงว่าเธอหาย ค่อยนัดกันใหม่ ผมเลยขอนัดเธอใหม่ ถามชัวร์ๆว่าเธอว่างไหม เธอบอกว่างวันนี้ บลาๆ แล้วเธอก็ผิดนัดอีกครั้ง เธอบอกว่าติดธุระช่วงบ่ายอาจจะถึงเย็น ผมเลยตอบไปว่า “อะเคร”
หลังจากนั้นความคิดที่ไม่เคยคิดก็วนเวียนมาในหัว ทำให้ผมไม่คุยกับเธอเลยช่วงบ่ายวันนั้น
เธอถามอะไร ผมไม่ค่อยตอบ จนช่วงเย็นผมตอบคำเว้นคำทำให้เธอรู้ว่า งอลนะ ผมก็รอเธอว่าจะ
พูดอะไรมั้ยแต่เธอไม่พูดอะไร ส่งสติเกอร์ยิ้ม ผมก็ส่งยิ้มกลับ เธออ่านแต่เธอไม่ตอบเลย
ผมก็เลยเงียบไปหนึ่งวันเต็มๆ วันถัดมา ผมเลยส่งไลน์ไปขอโทษเธอ บลาๆๆ เธออ่านแต่เธอไม่ตอบ
ผมเลยไม่ได้คุยอะไรต่อ ก่อนนอนผมโทรไลน์หาเธออีกครั้ง เธอไม่ได้รับสาย เธอคงหลับ เพราะเวลานั้นเธอน่าจะหลับแล้ว เช้าวันต่อมาผมก็รอดูว่าเธอจะตอบอะไรมั้ย เธอไม่ตอบเลย
***ประเด็นคือ
“ผม(บล็อก)แล้วลบไลน์เธอไป ยอมรับว่าตอนกดลบนั้นไม่ยั้งคิดและพิจารณาให้ดีเลย (ส่วนตัวผมไม่ได้เป็นคนอารณ์ร้อน แต่คิดว่าเธอน่าจะไม่อยากคุยแล้วเท่านั้น โดยที่ไม่ได้ถามเธอหรือไลน์ง้อเธอเลย) มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนเย็นแล้ว ความรู้สึกคิดถึงเธอก็วนมา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะไม่รู้จะติดต่อเธอทางไหนแล้ว” ผมรู้สึกผิดมากที่ทำแบบนั้นไป ผมคงไม่มีโอกาสได้ขอโทษเธอ และผมไม่แน่ใจว่าทำถูกหรือผิด เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาคุยกันดีตลอด ตอนนี้ก็ครบ 1 อาทิตย์ล่ะผมยังถามตัวเองอยู่ว่า ถ้าผมไม่ทำแบบนั้น ทุกวันนี้ผมก็ยังคงมีโอกาสที่จะได้คุยกับเธอและอาจจะมีโอกาสเจอ อย่างน้อยก็ยังดีกว่าไม่ได้เจอเลย(สรุปไม่ได้คุยต่อและไม่ได้เจอ เพราะผมทำตัวเองหรือเปล่า) ส่วนอีกนัยหนึ่งผมก็คิดว่าถ้าเธออยากเจอ เธอก็คงชัดเจนตั้งแต่วันที่นัดกันแล้ว
*ข้อความเห็นส่วนตัวหน่อยครับว่าผมทำพลาดไปใช่มั้ย
*และก็ขออย่าพาดพิงถึงเธอนะครับ เพราะเธอไม่ได้ทำอะไรเสียหาย นิสัยเธอน่ารักครับ
ขอบคุณครับ
เรื่องทำงาน เธอต้องไปทำงานที่ ตปท นะครับ แต่ผมก็เตรียมใจไว้ตั้งแต่รู้ว่าเธอจะไปทำงานที่ ตปท แล้ว คิดว่าเราจากกันด้วยดี