คือว่าผมคบกับแฟนมาได้ 7 เดือนแล้วครับ
ที่ผ่านมาก็ดีกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง
แต่เราก็ตกลงกันว่าเวลามีเรื่องอะไรจะมาคุยกัน ค่อย ๆ ปรับตัวเข้าหากัน

...
เอาล่ะ เข้าเรื่องเลยดีกว่า
คือถึงแม้เวลาที่เราคบกันจะยังไม่นาน แต่ผมก็ค่อนข้างมั่นใจว่าอยากจะใช้ชีวิตร่วมกับแฟนคนนี้ไปตลอดชีวิตแล้วล่ะ
ก็มีคุยกันไว้อยู่เรื่อย ๆ ถึงการวางแผนชีวิตในอนาคต เรื่องงานที่ทำของทั้งคู่ เรื่องแต่งงาน
ผมอายุ 23 ปีครับ เป็นคนกรุงเทพ  ส่วนแฟนอายุ 24 ปี แฟนผมเป็นคนต่างจังหวัด
ที่ผ่านมาก็เคยไปที่บ้านแฟนแล้ว 3 ครั้ง
ไปหาคุณพ่อกับคุณแม่แฟน ไปรู้จักครอบครัวรวมถึงญาติ ๆ หลาน ๆ ของเค้า
ผมก็เข้ากับที่บ้านเค้าได้ดีทุกคนนะครับ คุยกันสนุกสนานกับญาติ ๆ คุณพ่อคุณแม่เค้า ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน
ผมมีความสุขดีครับ เลยอยากให้เค้ามารู้จักทางบ้านผมบ้าง
ก็พูดเปรย ๆ มาตั้งแต่ 2-3 เดือนแรกที่คบกัน ว่าอยากพาเธอไปเจอกับคุณแม่ผมบ้าง
ในช่วงแรก ๆ เธอก็ต้องทำงาน ติดธุระ ว่างไม่ตรงกันบ้าง ทำให้ไม่มีโอกาสได้พบกับคุณแม่ผม
หลังจากนั้นผมก็พยายามพูดว่า แม่เค้าก็อยากรู้จักเตงนะ ไว้เตงว่างวันไหนเรานัดไปกินข้าวกันดีมั้ย ?
แต่ก็มีเหตุต่าง ๆ นา ๆ อยู่เสมอทำให้ไม่ได้ว่าที่ภรรยาของผมไม่ได้เจอแม่ยายทู้กกที (ขอมโนหน่อยนะครับ^^)
จนทำให้ผมเองรู้สึกได้ว่า เธอพยายามหาเหตุผลบ่ายเบี่ยงอาจเพราะยังไม่พร้อมหรือไม่อยากเจอคุณแม่ก็แล้วแต่

เลยอยากจะถามคุณผู้หญิงกันหน่อยครับว่า..
ส่วนใหญ่แล้วถ้าคุณไม่อยากเจอคุณแม่ของแฟนคุณ เพราะเหตุผลอะไรกันบ้าง ??
ผมพยายามคิดในแง่ดีว่า อาจเพราะเธอคาดหวังอยากให้คุณแม่ชอบเธอ
กลัวว่าถ้าได้เจอกันแล้ว หากท่านไม่ชอบเธอ จะทำให้ต่อไปจะมีปัญหาในการคบกัน
แต่โดยส่วนตัวผมแล้ว ผมคิดว่าหากเราไปรักไปชอบลูกใครแล้ว
ผมยิ่งอยากจะทำความรู้จักครอบครัวเค้าให้มากขึ้น ไม่เคยหวั่นกับทางบ้านโน้นเลย
เพราะเรารักลูกเค้าจริง ๆ เอาความจริงใจเข้าสู้ล้วน ๆ ครับ

ทุกวันนี้เวลาคุณแม่ถามถึงแฟน ผมก็เลยต้องพูดปัด ๆ ไปก่อนตลอด
อ้างเหตุผลร้อยแปดไป ก็มีบางครั้งที่แอบคิดเหมือนนะครับ
หรือที่เค้าบ่ายเบี่ยง ไม่ยอมมาเจอ ไม่พยายาม ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย
"เพราะเธอไม่ได้รักผมจริง ๆ"