แอบชอบรุ่นพี่แถวบ้านมา 10 ปีแล้วค่ะ
เราแอบชอบพี่เขามาตั้งแต่อยู่ ป.6 เจอพี่แกที่งานวัดเคยขอเบอร์พี่แกด้วยแต่ไม่กล้าโทรไป หลังจากนั้นพี่ของเพื่อนก็บอกว่าพี่แกเรียนอยู่ที่โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่งของโคราชเป็นโรงเรียนชายหญิง พอจบ ป.6 ก็ตั้งใจไปสอบที่โรงเรียนที่พี่แกเรียนทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้เรียนที่นั้น สรุปคือได้เรียน ร.ร. ที่พี่แกเรียน ก็แอบมองทุกวันหลังเลิกเรียนพี่แกจะชอบอยู่ซอยหน้า ร.ร. นี้ก็เดินผ่านทุกวันแอบมองทุกวัน ต่อมาพี่แกขึ้น ม.4 ร.ร.เดิม ตอนนั้นเราก็อยู่ ม.2 การเรียนเราก็แย่อ่ะ แต่พอเห็นพี่แกเรียนต่อที่นี้ก็ตั้งใจเรียนบวกกับที่พ่อแม่ส่งเรียนด้วยอ่ะเนาะก็เลยรีบตั้งใจเรียนเพื่อที่จะเรียน ร.ร.เดิมให้ได้ ระว่างนั้นพี่แกก็มีแฟนซึ่งแฟนแกก็คือพี่ของเพื่อนที่เราสนิท ซึ่งตอนนั้นเสียใจมาก ก ล้านตัวเลยแต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้ๆ หลังจากนั้นเราก็มีแฟนนะเพราะจะได้ไม่ต้องเสียใจมากเวลาที่เพื่อนกับพี่มาเล่าเรื่องความรักอันแสนหวานนั้น 555+ ต่อมาพี่แกก็เลิกกันจ้าเรานี้แอบดีใจเลยแต่ก็เสียใจที่เค้ากับพี่ที่สนิทเลิกกัน แต่เราก็พอมีหวังนะ หลังจากที่เลิกกันมีอยู่วันหนึ่งพาเพื่อนไปเอารถที่โรงจอดรถก็ทักพี่แกตามประสาคนรู้จัก พี่แกก็บอกว่ากลับบ้านด้วยกันได้นะ นี้กรี๊ดดดดดเลยค่ะอยากตอบว่าไปค่ะมากเลยแต่เรามีแฟนแล้ว ยังไม่เลิกกับแฟนเลยแล้วแฟนเรามารับมาส่งทุกวันเลยคือนี้เสียใจมาก ทางกลับบ้านเรากับพี่แกคือทางเดียวกัน แล้ววันนั้นพี่แกก็เห็นเรานั่งรถกลับกับแฟนด้วยงื้อ ต่อมาเราก็ได้เรียนต่อที่ ร.ร.เดิม เราอยู่ ม.4 พี่แกก็อยู่ ม.6 แล้วซึ่งทุกวันจะเจอพี่แกเพราะว่า มอปลายจะเดินเรียนแล้วเรียนตึกเดียวกันบางวิชา เจอทุกวันเขินทุกวัน มีอยู่วันหนึ่งพี่แกชอบเพื่อนเราที่อยู่ห้องเดียวกันกับเรา คือแบบเสียเส้นมากทั้งๆที่เพื่อนเราก็รู้นะว่าเราชอบแล้วนางคนบอกเองว่าไม่ชอบหรอก ผช แบบนั้น วันต่อมาจ้าเป็นแฟนกันโทรหากันให้เรารับสายให้ไอ้เราก็ไม่รู้ว่าเบอร์ใครรับสายบอกว่าเพื่อนเข้าห้องน้ำพี่แกบอกว่างั้นฝากบอกด้วยนะว่าพี่....โทรมานี้ก็เอ่ออิ
จ้าไหนไม่ชอบ วันวาเลนไทน์ซื้อของมาให้กันพี่แกให้ช่อดอกไม้นาง นางให้ช็อกโกแลตพี่แกแล้วเอามาให้กันต่อหน้าเราด้วยแหม่มดูไม่ออกจริงๆว่าไม่ชอบพี่แกเลย แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็เลิกกัน ต่อมาช่วงเรียนมหาลัยเรากับพี่แกก็เรียนกันคนละมหาลัยพี่แกเรียนมหาลัยในจังหวัดแต่เราเรียนมหาลัยต่างจังหวัด ได้แต่ส่องเฟสพี่แกพอรู้ว่าพี่แกมีแฟนก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจมากเท่าไรเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็เลิกกันแต่ที่ไหนได้ไม่เลิกกัน พอพี่แกเรียนจบได้งานทำพอรู้ว่าพี่แกทำงานอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งก็แอบไปดูเค้าทำงานเวลาลงมาบ้านคือเขินหนักกว่าเดิมอีก จนทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยบอกว่าความรู้สึกที่มีให้เลย แต่เหมือนพี่แกก็น่าจะรู้มั้งเพราะเคยคุยกับเพื่อนพี่แก เพื่อนพี่แกก็บอกๆน้องคนนี้แหละที่แอบชอบกู ซึ่งงงมากรู้แล้วทำไมไม่บอกว่ะ
แอบชอบรุ่นพี่แถวบ้านมา 10 ปี
เราแอบชอบพี่เขามาตั้งแต่อยู่ ป.6 เจอพี่แกที่งานวัดเคยขอเบอร์พี่แกด้วยแต่ไม่กล้าโทรไป หลังจากนั้นพี่ของเพื่อนก็บอกว่าพี่แกเรียนอยู่ที่โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่งของโคราชเป็นโรงเรียนชายหญิง พอจบ ป.6 ก็ตั้งใจไปสอบที่โรงเรียนที่พี่แกเรียนทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้เรียนที่นั้น สรุปคือได้เรียน ร.ร. ที่พี่แกเรียน ก็แอบมองทุกวันหลังเลิกเรียนพี่แกจะชอบอยู่ซอยหน้า ร.ร. นี้ก็เดินผ่านทุกวันแอบมองทุกวัน ต่อมาพี่แกขึ้น ม.4 ร.ร.เดิม ตอนนั้นเราก็อยู่ ม.2 การเรียนเราก็แย่อ่ะ แต่พอเห็นพี่แกเรียนต่อที่นี้ก็ตั้งใจเรียนบวกกับที่พ่อแม่ส่งเรียนด้วยอ่ะเนาะก็เลยรีบตั้งใจเรียนเพื่อที่จะเรียน ร.ร.เดิมให้ได้ ระว่างนั้นพี่แกก็มีแฟนซึ่งแฟนแกก็คือพี่ของเพื่อนที่เราสนิท ซึ่งตอนนั้นเสียใจมาก ก ล้านตัวเลยแต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้ๆ หลังจากนั้นเราก็มีแฟนนะเพราะจะได้ไม่ต้องเสียใจมากเวลาที่เพื่อนกับพี่มาเล่าเรื่องความรักอันแสนหวานนั้น 555+ ต่อมาพี่แกก็เลิกกันจ้าเรานี้แอบดีใจเลยแต่ก็เสียใจที่เค้ากับพี่ที่สนิทเลิกกัน แต่เราก็พอมีหวังนะ หลังจากที่เลิกกันมีอยู่วันหนึ่งพาเพื่อนไปเอารถที่โรงจอดรถก็ทักพี่แกตามประสาคนรู้จัก พี่แกก็บอกว่ากลับบ้านด้วยกันได้นะ นี้กรี๊ดดดดดเลยค่ะอยากตอบว่าไปค่ะมากเลยแต่เรามีแฟนแล้ว ยังไม่เลิกกับแฟนเลยแล้วแฟนเรามารับมาส่งทุกวันเลยคือนี้เสียใจมาก ทางกลับบ้านเรากับพี่แกคือทางเดียวกัน แล้ววันนั้นพี่แกก็เห็นเรานั่งรถกลับกับแฟนด้วยงื้อ ต่อมาเราก็ได้เรียนต่อที่ ร.ร.เดิม เราอยู่ ม.4 พี่แกก็อยู่ ม.6 แล้วซึ่งทุกวันจะเจอพี่แกเพราะว่า มอปลายจะเดินเรียนแล้วเรียนตึกเดียวกันบางวิชา เจอทุกวันเขินทุกวัน มีอยู่วันหนึ่งพี่แกชอบเพื่อนเราที่อยู่ห้องเดียวกันกับเรา คือแบบเสียเส้นมากทั้งๆที่เพื่อนเราก็รู้นะว่าเราชอบแล้วนางคนบอกเองว่าไม่ชอบหรอก ผช แบบนั้น วันต่อมาจ้าเป็นแฟนกันโทรหากันให้เรารับสายให้ไอ้เราก็ไม่รู้ว่าเบอร์ใครรับสายบอกว่าเพื่อนเข้าห้องน้ำพี่แกบอกว่างั้นฝากบอกด้วยนะว่าพี่....โทรมานี้ก็เอ่ออิ จ้าไหนไม่ชอบ วันวาเลนไทน์ซื้อของมาให้กันพี่แกให้ช่อดอกไม้นาง นางให้ช็อกโกแลตพี่แกแล้วเอามาให้กันต่อหน้าเราด้วยแหม่มดูไม่ออกจริงๆว่าไม่ชอบพี่แกเลย แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็เลิกกัน ต่อมาช่วงเรียนมหาลัยเรากับพี่แกก็เรียนกันคนละมหาลัยพี่แกเรียนมหาลัยในจังหวัดแต่เราเรียนมหาลัยต่างจังหวัด ได้แต่ส่องเฟสพี่แกพอรู้ว่าพี่แกมีแฟนก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจมากเท่าไรเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็เลิกกันแต่ที่ไหนได้ไม่เลิกกัน พอพี่แกเรียนจบได้งานทำพอรู้ว่าพี่แกทำงานอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งก็แอบไปดูเค้าทำงานเวลาลงมาบ้านคือเขินหนักกว่าเดิมอีก จนทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยบอกว่าความรู้สึกที่มีให้เลย แต่เหมือนพี่แกก็น่าจะรู้มั้งเพราะเคยคุยกับเพื่อนพี่แก เพื่อนพี่แกก็บอกๆน้องคนนี้แหละที่แอบชอบกู ซึ่งงงมากรู้แล้วทำไมไม่บอกว่ะ