ตอนนี้เราก็อยู่ม.ปลายเเล้วค่ะ อยากจะตั้งใจเรียน อยากทำเกรดให้ดี เพราะว่าม.ต้น เกรดเราไม่น่าพอใจสักเท่าไหร่ เราเเอบชอบน้องรหัสของเราค่ะ เราชอบมาสองปีเเล้ว เรารู้นะคะ ว่ารักในวัยเรียนไม่ใช่เรื่องดี เราชอบเเต่เราไม่เคยบอกน้องเขาไปค่ะ เพราะเราเองก็ไม่อยากมีเเฟน กลัวเกรดตกด้วย เพราะเเม่เราไม่อยากให้มีด้วยค่ะ เเต่เราชอบน้องเขามากค่ะ ไม่เคยรู้สึกชอบใครขนาดนี้เลยค่ะ เราอยากจะเลิกรู้สึก เพราะชอบไปน้องเขาก็คงจะไม่ชอบเรา เราเองก็ไม่อยากมีเเฟน ประมาณว่าเเบบ ต่อให้ชอบเเค่ไหนเเต่มาขอเราเป็นเเฟนเราก็ไม่คบอะค่ะ เราก็คุยกับน้องเขาทุกวันนะคะ
คุยกันเเบบพี่น้อง คุยกันทุกวันจริงๆค่ะ เเบบหาเรื่องอะไรมาคุยไม่รู้นักหนา เเต่น้องเขาก็เหมือนจะรู้ว่าเราชอบนะคะ เเต่อาจจะเเกล้งไม่รู้เพราะว่าถ้าถามเรา อาจจะทำตัวไม่ถูกเเล้วกลายเป็นว่าไม่รู้จักกันซะงั้น เราลองอ่านมาหลายวิธีนะคะ อยากจะเลิกรู้สึกมากๆจิงๆ มันเป็นความรู้สึกที่เเบบ เออกูชอบนะ เเต่กูก็ไม่ได้อยากคบกับ เเต่คุยเเบบนี้ก็ดีเเล้ว ดีกว่าไม่สนิทกันไม่รู้จักกัน อะไรเเบบนี้อะคะ คือสับสนมึนงงกับชีวิตมากๆ อยากจะโฟกัสกับการเรียนอย่างเดียวเลยค่ะ เเต่พอจะทำอะไรก็คิดถึงไปหมดเลย ทุกอย่างจริงๆค่ะ ยิ่งคิดว่าจะไม่นึกถึง กลับกลายเป็นว่าจะทำอะไรก็นึกถึงไปซะหมดเลย ว้อยยยยยยยยยยย