เราเรียนจบมาสักพักแล้ว ก่อนหน้านี้เราทำงานบริษัทนึงแล้วลาออกมา เราออกมาแบบไม่มีงานใหม่รองรับ เวลาว่างก็มีไปรับจ็อบทำงานพาร์ทไทม์บ้าง แต่ไม่มีงานตลอด เราอยู่บ้านแทบจะตลอด มีไปสมัครงานใหม่บ้าง ไปสัมภาษณ์แต่ก็ยังไม่ได้ แต่ก็สมัครไปไม่กี่ที รู้ตัวอีกทีเราก็อยู่บ้านมาหลายเดือนแล้ว เราไม่รู้ว่าเราอยู่บ้านนานจนเราเริ่มซึมเศร้ารึเปล่า เราไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อน เพราะทุกคนต่างทำงาน. เรากลายเป็นคนเฉื่อยชา ใช้ชีวิตไปวันๆ  เรารู้ว่าเราต้องไปทำงานแต่เราก็ไม่อยากทำ เราไม่มีความฝัน ไม่รู้ว่าอยากทำอะไรหรือชอบอะไร เราไม่อยากเข้าสังคม เราไม่อยากไปเจอเพื่อน เราไม่อยากคิดเดินหน้าต่อ สมองเราคืออยากอยู่เฉยๆ ไม่มีแรงบันดาลใจอะไรเลยและที่ยิ่งไปกว่าเรารู้สึกว่าตัวเองไร้ความสามารถและคงไม่มีใครจ้างเราทำงาน เราไม่รู้เลยว่าอาการแบบนี้เราเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า เรารู้สึกว่าเราไม่ค่อยมีความสุข คิดย้อนแต่อดีตชีวิตวัยเด็กวัยเรียนว่ามันมีความสุขขนาดไหน พอมาคิดถึงตอนนี้รู้สึกไม่มีความสุขและรู้สึกว่าทำไมความสุขมันถึงมียากจัง เราไม่รู้ว่าเราควรไปยังไงต่อ เราอยากกลับมามีแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตอีกครั้ง เราอยากมีงานทำแต่ตอนนี้เหมือนคนเฉื่อยชาที่ไม่อยากทำอะไร. เราอยากรู้ว่าเราเข้าข่ายคนเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า 
แล้วจะทำยังไงให้เรารู้สึกดีขึ้นคะ อยากขอคำปรึกษาเพื่อนๆหน่อยค่ะ