ผมเลิกกับแฟนมาระยะนึงแล้วครับ เหงามากๆครับ เพื่อนก็ไม่มี เพราะตอนที่ผมคบกับแฟน ผมทิ้งเพื่อนแทบจะหมดเลยครับ เพื่อนๆชวนไปไหนก็ไม่ไป แต่พอถึงวันนี้พอเลิกกับแฟน เพื่อนก็ไม่มี แถมต้องทำงานไกลบ้าน พ่อแม่ก็ไม่ได้เจอ แถมพ่อแม่ก็บอกดีแล้ว ไปทำงาน (ตปท) ซึ่งผมเองก็เบื่องานที่ทำอยู่มากครับ เพราะผมเป็นคนติดบ้าน แต่ช่วงหลังๆเจ้านายสั่งให้ต้องเดินทางไป ตปท บ่อยๆ ซึ่งมันไม่ใช่ตัวผมเลย แล้วไม่มีความสุขเลยครับ ที่ผมทำเพราะติดผ่อนบ้าน ผ่อนรถ (มีภาระนั้นเอง)
แต่ปัญหาผมจริงๆแล้ว ตอนนี้ผมไม่มีความสุขกับชีวิตเลยครับ จริงๆผมเป็นมานานแล้วครับ เคยทำแบบสอบถามเกี่ยวกับโรคซึมเศร้า หรือโรควิตกกังวล ผมก็มักจะได้คะแนนที่อยู่ในอันดับสูงสุดตลอด(คือเป็นโรคซึมเศร้า ตามเกณฑ์ของแบบสอบถามครับ) ผมตั้งคำถามกับตัวเองตลอดว่า ผมมีชีวิตเพื่ออะไรครับ ผมอยากจะระบาย อยากจะพูดเรื่องบางเรื่องกับใครก็ไม่มีใครมาคอยรับฟัง พ่อแม่ผมเองก็ไม่ได้สนใจผมมากเท่าไหร่ จะไปทางน้องมากกว่า ผมเลยอยากถามเพื่อนๆพี่ๆในที่นี่หน่อยครับว่า มีใครเป็นแบบนี้บ้างครับ แล้วผ่านมันยังไง แก้ไขมันยังไงครับ ตอนนี้เหมือนผมล่องลอยมาก ใช้ชีวิตแบบผ่านไปวันๆ ไม่มีจุดหมายอะไรนอกจากหาเงินมาผ่อนบ้าน ผ่อนรถ คิดตลอดครับว่าจะตายยังไงไม่ให้ทรมาน ผมกลัวความเจ็บปวด แต่ก็ไม่อยากให้มันจบแบบนี้
ผมอยากได้แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตทีครับ
อยากขอแรงบันดาลใจเวลาที่อยู่ตัวคนเดียวหน่อยครับ
แต่ปัญหาผมจริงๆแล้ว ตอนนี้ผมไม่มีความสุขกับชีวิตเลยครับ จริงๆผมเป็นมานานแล้วครับ เคยทำแบบสอบถามเกี่ยวกับโรคซึมเศร้า หรือโรควิตกกังวล ผมก็มักจะได้คะแนนที่อยู่ในอันดับสูงสุดตลอด(คือเป็นโรคซึมเศร้า ตามเกณฑ์ของแบบสอบถามครับ) ผมตั้งคำถามกับตัวเองตลอดว่า ผมมีชีวิตเพื่ออะไรครับ ผมอยากจะระบาย อยากจะพูดเรื่องบางเรื่องกับใครก็ไม่มีใครมาคอยรับฟัง พ่อแม่ผมเองก็ไม่ได้สนใจผมมากเท่าไหร่ จะไปทางน้องมากกว่า ผมเลยอยากถามเพื่อนๆพี่ๆในที่นี่หน่อยครับว่า มีใครเป็นแบบนี้บ้างครับ แล้วผ่านมันยังไง แก้ไขมันยังไงครับ ตอนนี้เหมือนผมล่องลอยมาก ใช้ชีวิตแบบผ่านไปวันๆ ไม่มีจุดหมายอะไรนอกจากหาเงินมาผ่อนบ้าน ผ่อนรถ คิดตลอดครับว่าจะตายยังไงไม่ให้ทรมาน ผมกลัวความเจ็บปวด แต่ก็ไม่อยากให้มันจบแบบนี้
ผมอยากได้แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตทีครับ