เล่าเรื่องกิน | กินทำไม มีแค่เส้นกับซอส “ซารุ ราเมน”

กระทู้สนทนา

ผมไม่เคยคิดจะสั่ง “ซารุ ราเมน” เพราะมันมีแค่เส้นกับซอส ไม่เคยเห็นแม้แต่เศษเนื้อสัตว์ บวกกับราคาที่แทบไม่หนีกับราเมนชามอื่นใน “ฮะจิบัง ราเมน”

และที่ต้องสั่งครั้งแรกก็จำเหตุผลไม่ได้ คล้ายความรักที่เริ่มต้นคลุมเครือ พอเวลาผ่านไปเส้นราเมนค่อยๆ โอบรัดตัวผมอย่างเยือกเย็น จนถึงวันที่พอจำความได้มันก็เกินเลยจะขัดขืนแล้ว โอ้ว ซารุ

ตั้งแต่วันนั้นผมสั่งแต่ ซารุ ราเมน ลูกเดียว รสชาติที่ยั่วยวนของเธอทำเอาหัวนมผมแตกพาน ผมรู้สึกโตขึ้นอีกระดับในเส้นทางราเมนลูกผู้ชาย

แค่เส้นกับซอสก็พอแล้ว ผมค่อยๆ จุ่มเส้นราเมนกลมๆ ลงไปในน้ำซอสที่ต้มจากปลาแห้งและสาหร่ายคมบุ ส่วนเครื่องเคียงหัวไชเท้าขูด ต้นหอมซอย และวาซาบิ ผมใส่ลงไปทั้งหมด

ความเย็นของซอสทำให้ความเหนียวนุ่มของเส้นยิ่งกระชับ ตัวเส้นหอมแป้งจางๆ เคลือบด้วยน้ำซอสใสรสสดชื่น ทุกอย่างนัวเนียจนผมเผลอตัวไปชั่ววูบ ก่อนความเคลิบเคลิ้มจะถูกตัดด้วยความฉุนของวาซาบิ

คำต่อคำผมกินสลับกับ “ทาโกะยากิ” ร้อนๆ ผิวนอกกรอบ ไส้แป้งนุ่ม กัดไม่วืดชิ้นปลาหมึก