คือพ่อขอหย่ากับแม่ ซึ่งได้หย่ากันไปเมื่อวันที่25 มิถุนายนที่ผ่านมา ขอพูดตรงๆนะคะไม่ได้มาประจานครอบครัวแต่อยากมาปรึกษา อึดอัดมากค่ะ อยากระบาย พ่อขอหย่ากับเเม่สาเหตุคือ แม่ไม่ยอมนอนกับพ่อ พอหย่าพ่อเลยไล่เเม่ไปอยู่ที่อื่น เค้าโครง- แม่เป็นคนไม่มีอะไร ทำงานไม่ได้เพราะมือแม่พืการเเต่กำเนิด แต่เมื่อก่อนที่ได้ใช้จ่ายเพราะเงินค่าสวนยางพารา และลูกๆให้ส่วนนึง พอพ่อศึกออกจากการเป็นพระมาเลยออกมาอยู่บ้าน บ้านที่พ่ออยู่จะเป็นขนำเล็กๆ อยู่ติดกันกับบ้านค่ะ ส่วนเเม่อยู่ในบ้านกับน้องสาว ซึ่งพ่อบวชไปนานเเล้วประมาณ7-8 ปี เรามีน้องสาวคนเล็กอายุ10ขวบ ซึ่งอยู่กับเเม่มาตั้งเเต่เกิด พ่อออกบวชตั้งเเต่น้องคนเล็กอายุได้1ขวบกว่าๆค่ะ ทีนี้พอพ่อเเม่หย่ากันเลยไล่ให้แม่ไปอยู่ที่อื่น ไม่มีรายได้อะไรเลย มีเเต่เงินคนพิการที่ได้เดือนล่ะ 600 บาท สงสารเเม่มากๆค่ะของที่แม่ซื้อ อย่างเช่นตู่กับข้าว อ่างล้างจาน ตู้เสื้อผ้า ตู้เก็บจองเเม่ต้องโล๊ะขายหมดเพราะไม่มีเงิน และ สงสารน้องสาวด้วยความผูกพันธุ์ที่อยู่กับแม่ น้องสาวบอกว่าน้องไม่อยากอยู่กับพ่อ น้องอยากอยู่กับเเม่มากกว่า เเต่ถ้าน้องไปอยู่กับเเม่เรื่องเงิน ค่าเล่าเรียนก็ไม่มี เลยคุยกันให้น้องอยู่กับพ่อ เพราะพ่อบังคับน้องทุกอย่าง ไม่ให้เล่นกับเพื่อนๆไม่ให้น้องไปเที่ยวเล่นที่ไหน ซึ่งที่น้องไปเที่ยวเล่นคือข้างบ้าน บ้านเพื่อนน้องที่อยู่ระแวกบ้านเท่านั้น พ่อเป็นคนอารมณ์ร้อน โมโหร้าย ไม่ฟังใคร ไม่ฟังครในบ้าน เเต่เชื่อคนอื่นมากกว่าคนในบ้าน ตอนแม่ท้องน้องคนเล็กพ่อบอกว่าน้องไม่ใช่ลูกของพ่อ แม่เครียดร้องไห้เสียใจเพราะพ่อบอกว่าถ้าคลอดแล้วจะให้น้องไปกับคนอื่นที่สนิท ตอนนั้นเราจำได้ว่าเเม่ร้องไห้จนถึงคลอด พอน้องคลอดออกมาน้องหน้าตาเหมือนพ่อทุกอย่าง พ่อทำให้เเม่เสียใจหลายครั้งเราจำได้ทุกอย่าง เราอยากมาปรึกษาว่า จะคุยกับพ่อยังไงว่าให้เเม่อยู่ที่บ้านต่อ อยู่เพื่อลูก อยุ่กับลุก เราไม่อยากให้แม่ไปไหนค่ะพ่อ อายุ78 ปี แม่49 ปีค่ะ ซึ่งก่อนหน้าที่พ่อพูกก่อนหย่า ถ้าแม่ยังอยู่ที่บ้านอีก พ่อจะขายที่ดินทั้งหมดที่อยู่ ซึ่งที่บ้านคือทั้งหมดที่มีแล้วค่ะ ถ้าเกิดขายจริงๆ ก็ได้ไปอาศัยวัดอยู่
—-ตอนหย่าแม่ไม่ได้เรียกร้องอะไรสักอย่าง ทรัพย์สินที่ดินที่มีคือสินสมรสที่สร้างกันมาหลังจดทะเบียน—-