ไปต่อหรือพอแค่นี้

ตอนนี้เรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าแล้ว เริ่มเรื่องจาก ความผิดขอเราเลยนะ เพราะแรกเริ่มเขาดีมาก  ช่องเดือนหลังๆเราเริ่มคุยกับคนอื่น แต่ไม่ได้อยู่ในจุดที่เกินเลยนะ เห็นเขาเป็นเพื่อนคนนึงที่รับฟังอะ ในครส คือ เออก็คุย ทักมาก็ตอบ ไอเรกไอจีมาก็ตอบ  เวลาเราไม่สบายใจก็คิดนะ เออถ้าไปเล่าให้มันฟังเราคงโล่งอกไปในระดับนึง เพราะเพื่อนสนิทๆของเรา เกิดไม่ชอบแฟนของเราคนนี้ เพราะหลังๆมาทะเลาะแรง เขาอะแรงพูดแรง เริ่มใช้ความรุนแรง แล้วก็เป็นแบบนี้เป็นอาทิตย์ จนเขารู้ก็มีปากเสียงกันไปรอบนึงเราก็ไม่ได้คุยกับคนนั้นอีกเลย  โดยส่วนตัวก็ตัดได้อยู่แล้วไม่ได้จะอะไรขนาดนั้น ก็จบเรื่องนี้ไป แต่หลังจากนี้นี่แหละ ไม่ว่าจะทะเลาะกันเรื่องอะไร เล็กแค่ไหนก็จะมีเรื่องมีมาปน โยงมาทะเลาะได้ทุกๆครั้ง แม้แต่เรื่องที่ไม่เข้าใจกันแค่ความคิดอะ คิดไม่ตรงกันก็ลากไปเรื่องใหญ่ได้ ในขณะเดียวกันเขาก็กลับไปคุยกับแฟนเก่าที่มาขอเขาคืนดี  ไปหา ให้คนนั้นมารับ ไปนอนที่บ้าน ไปเจอแม่คนนั้น โดยให้เหตุผลว่าเขาคิดกีบคนนั้นแค่เพื่อน เพื่อนแฟนเก่าก็เป็นคนดีคนนึง แล้วแบบเห้ยได้หรอ  ก้ปล่อยเลยตามเลย เพราะยังไงเขาก็อยู่กับเขา กลับมาคบกันแล้วเขาก็ไม่ได้มีการติดต่ออะไรกับคนนั้นอีก แต่ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดไง   เข้าเรื่องเลยละกัน คือเราทะเลาะกับเขาบ่อยมาก แทบทุกวัน คืนไหนถ้าทำให้ไม่พอใจ หรือเกิดไปขัดใจเขาแบบไม่ทันตั้งใจนะ ตื่นเช้ามาจะเห็นไลน์เข้า ทักมาบอกเลิกละ ทั้งๆที่นอนอยุ่ข้างๆกันนะ  เป็นแบบนี้มา4-5ครั้งละ วันเว้นวันได้เลยอะ แล้วก้วนไดอาลอปเดิมพอเราเห็น เราก็ต้องเป็นคนไปถามอีกว่าเป็นไร ทำไม อะไรยังไง ต้องอธิบายว่าทำไมถึงเป็นงี้จนเข้าใจ แต่กว่าจะได้พูดกันเคลียๆ ทุกๆคำพูดที่เขาพูดออกมาอะ มีแต่ทำร้ายใจกันอะ เช่น คบกับชีวิตกูไม่มีอะไรดีขึ้น เสียเวลา ถ้าไม่เข้ามาตั้งแตาแรกชีวิตกูคงดีกว่านี้  มันก็เป็นแค่ขยะเปียก  ไม่มีค่าอะไรทั้งนั้น   กูไม่ต้องการ ไม่เคยต้องการ  สาระแน สันดานแบบกูไม่เอา  ยิ้มกับชีวิตกู และในทุกๆครั้งเราเจ็บมากนะ ที่คำพูดพวกนี้มันออกมาจากปากของคนที่เรารัก คิดในใจนี่หรอวะคนที่เรารัก  นี่หรอวะคนที่เรานอนด้วยทุกคืน ทั้งๆที่เราไม่เคยจะใช้คำพูดแบบนี้ใส่เลยสักนิด แต่ทำได้แค่คิด ร้องไห้นะ ร้องไห้ออกมาให้เห็นว่ามันเจ็บ มันทนกับอะไรแบบนี้ไม่ได้แล้ว  และทุกๆครั้งก็จบด้วยการที่เราเข้าไปขอโทษ ขอทำตัวใหม่ จะไม่ขัดใจ ซึ้งเราก็พยายามนะ ระวังตัว ต้องตามใจทุกอย่าง  จนตอนนี้แค่รู้สึกว่าเราไม่ใช่เรา ในร่างจองเราไม่มีความคิดที่เป็นตัวเราเองเลย มีแต่คำสั่งที่ว่าบอกอะไรก็ต้องทำ  จนล่าสุดเมื่อวานทะเลาะกันแค่เรื่องไปกินข้าว แล้วคำพูดที่เขาพูดออกมาทำให้เราเสียใจมากที่สุดคือ ไปตายซะไอ ยิ้ม   คือตอนนี้ไม่รู้แล้วว่าเรารู้สึกยังไง อยุ่กับอะไร อยุากับคำว่าทนหรอ หรือ เพราะรัก  แต่บอกครั้งเขาก็ทำตัวดี พูดดี อ้อน เป้นแฟนที่น่ารักคนนึง แต่พอถึงเวลาที่ไม่พอใจเมื่อไหร่ ก็จะเป็นเราที่รองรับอารม รองรับคำพูดที่ทำร้ายจิต  เลยไม่แน่ใจว่าจริงๆแล้วเขายังรักรึป่าว  หรือเป็นเพราะเราเองที่ไม่ยอมปล่อยมือเขา 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่