อะไรที่ทำให้มนุษย์ต้องมีศาสนา?

  ผมนำกระทู้นี้มาเป็นกระทู้สนทนาเนื่องจากว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจ ถ้าทุกๆคนคิดว่าการไมมีศาสนานั้น เป็นการเป็นตัวของตนเอง ไม่ต้องพึ่งครูบาอาจารย์ หรือศาสดาท่านใดมาสั่งสอน เราก็สามารถที่จะเป็นคนดีใด้ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร และไม่ใช่เรื่องที่สมควรจะถูกประณามจากผู้ที่มีศาสนา การที่คนหนึ่ง ของผู้ที่ไม่นับถือศาสนา ให้เหตุผลว่าการที่เขาไม่มีศาสนานั้นเขาก็สามารถเป็นคนดีได้ เช่นเดียวกับ ผู้ที่นับถือศาสนา ซึ่งเป็นการนับถือตนเอง  ซึ่งตามความเป็นจริงแล้วมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เขาคิด

 ศาสนาสอนให้มนุษย์มีระเบียบวินัยทั้งทางจิตใจและทางการปฏิบัติตนในชีวิตประจำวัน ในสังคมของมนุษย์ ที่มีศาสนาต่างๆ สอนในเรื่องการทำความดีบนโลกนี้คล้ายๆกัน ต่างกันที่ความศรัทธาและพิธีกรรมทางศาสนา นอกจากนี้แล้วในสังคมของกลุ่มชนที่เจริญแล้ว ยังจัดระบบการปกครอง ซึ่งมีกฏหมายการปกครอง กฏหมายสวัสดิภาพ เพื่อความปลอดภัยของชุมชน กฏหมายอาชญากรรมเพื่อป้องกันบุคคลทำร้ายซึ่งกันและกัน ฯลฯ  กฏหมายเหล่านี้เป็นการจัดระเบียบวินัยในสังคมมนุษย์ ซึ่งบังคับประชาชนให้อยู่ในกรอบแห่งความดี อีกชั้นหนึ่ง  นั้นก็คือในสังคมมนุษย์นอกจากจะมีศาสนาซึ่งจัดระเบียบของมนุษย์ในการควบคุมตัวเองแล้ว ยังมีกฏหมายภายนอกอีกชั้นหนึ่ง ซึ่งผู้ปกครองชุมชนใช้ในการบังคับบุคคลให้อยู่ในวินัยของสังคมไม่ให้ทำความชั่ว  ทั้งหมดที่กล่าวมานี้เป็นสิ่งแวดล้อมของมนุษย์ที่อยู่ในสังคมที่เจริญแล้ว นั้นก็คือเป็นสิ่งแวดล้อมที่ดี 

ผู้ที่ไม่ได้นับถือศาสนาเช่นเดียวกับผู้ที่เขียนกระทู้คำถามข้างบนนี้ อ้างว่าเขาสามารถเป็นคนดีได้ในสังคมไม่ต่างจากผู้ที่นับถือศาสนาต่างๆ เขาทำบุญทำทาน ช่วยเหลือผู้อื่น มีใจเมตตากรุณาปราณีไม่ต่างจากผู้ที่นับถือศาสนา หรือกล่าวได้ว่าเขาเป็นคนดีได้ด้วยตัวของเขาเอง ซึ่งเป็นความเข้าใจที่ผิดมากทีเดียว ทั้งนี้เพราะว่าเขาโชคดีที่ได้เจริญเติบโตในสังคมมนุษย์ ซึ่งเป็นสิ่งแวดล้อมของเขา เขาก็ปรับตัวตามสัญชาตญานของมนุษย์ให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมที่มี ตัวอย่างและระเบียบวินัยบังคับเขาให้อยู่ในกรอบกฏหมายต่างๆของชุมชน ซึ่งบังคับไม่ให้เขาทำความชั่ว สิ่งแวดล้อมที่ดีที่ประกอบด้วย ผู้ที่นับถือศาสนา ทำให้ผู้ที่อ้างตนเองว่าไม่มีศาสนาเขาก็เป็นคนดีได้ ซาบซึมเข้าไปในจิตใจของเขาโดยไม่รู้ตัวตั้งแต่เด็กจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ 

สำหรับผู้ที่ไม่มีศาสนา เขาจะขาดวินัยทางจิตใจ ไม่อาจจะควบคุมความประพฤติของตัวเขาเองได้  ถ้าเขาบังเอิญเป็นทารกที่ไปเจริญเติบโตอยู่ในสิ่งแวดล้อม ที่เป็นซ่องโจร หรือ ท่ามกลางสัตว์ป่า สัญชาตญานของเขาก็จะปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม ที่มีแต่การกระทำความชั่ว การปฏิบัติเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน ทั้งนี้เพราะว่าในสังคมและสิ่งแวดล้อมเช่นนั้นเขาจะไม่รู้จักกับความเมตตาปราณี หรือความมีน้ำใจดีต่อผู้อื่น และเขาก็จะตายอย่างสัตว์ป่า ขาดผู้ดูแลจัดการศพของเขาให้สมกับความเป็นมนุษย์  หรือจะกล่าวได้อีกอย่างหนึ่งก็ได้ว่า ศาสนามีความสำคัญที่ตรงว่า ศาสนายกฐานะของมนุษย์ให้ต่างจากสัตว์เดรัจฉาน  ผู้ที่ไม่นับถือศาสนาใดๆก็เป็นตนดีได้ เนื่องจากเขาเจริญเติบภายในสิ่งแวดล้อมที่ดี ที่มีระเบียบวินัยทั้งางจิตวิญญาณและทางการจัดระเบียบของสังคมโดยกฏหมายของชุมชน  ดังนั้นผู้ทีตายอย่างไม่มีศาสนาในสังคมของผู้ที่มีศาสนา จึงไม่ได้ตายอย่างสัตว์ เพราะผู้ที่มีศาสนาจะต้องให้การดูแลซากศพของเขาไให้สมเกียรติในการที่เขาเกิดเป็นมนุษย์