ข้านั่งดูพวกเจ้า...ที่ยอกเขาเหลียงซานรอแผ่นดินสะเทือนมา 3 ปีแล้ว
และก็ดูเหมือนว่า พวกเจ้าไม่ได้อยู่ดีกินดีขึ้นเบย....
ก็พวกเจ้ามัวแต่ดันครกขึ้นภูเขาในแต่ละวัน
หน้าพวกเจ้านั่นแลดูยิ้มแย้ม ราวกับว่า อยู่ดีกินดี มีเงินเต็มเป๋า
ก็ใช่สิ...ในเมื่อเจ้านั่น มองดูแต่กระเป๋าตัวเอง ไม่เคยมองกระเป๋าคนอื่น
และไม่เคยดูสำรับในภาชนะว่ามันคืออะไร หากเจ้ามองดูดีๆ
ผู้คนในแผ่นดินใหญ่ของเจ้า....อาจจะไม่ใช่พิซซ่า เจ้าลองเพ่งดูอีกทีใกล้ๆอีกทีสิ
ข้าว่า มันคือ เกลือ ดีๆนี่เอง....
โถ่...ข้ารอโอกาสฟ้าเปิดมานานถึง 3 ปี นั่งทับฝอยตัวเองจนมันจะออกดอกแบ้วว...

ขึ้นได้ขึ้นไปเต๊อะ....ข้าจะรอจนฝอยข้าเปลี่ยนจากดอกกลายเป็นผล ข้าก็ยอม....

เมื่อไหร่วิกฤตข้าจะลงไปหาพวกจ้าววววววววว....ห้า ห้า ห้าาาาา (เสียงหัวเราะก้องภูในหลืบภูเขา)

555555 ขออภัยดูหนังจีนเมื่อคืนแล้วมันอินไปหน่อย