ขอเล่าถึงกลุ่มเพื่อนที่เคยเรียนตอนมหาลัยด้วยกันนะครับ มีอยู่5คน บังเอิญได้งานระแวกใกล้ๆกันเลยนัดกินข้าวกัน ตัวเอกของเรื่องคือ A
ครั้งแรกที่นัดกัน ไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึง กินกัน 5 คนหมดไป 4000 กว่า
ก็หาร5กันเนอะครั้งแรก แต่ติดตรงที่ว่า A สั่งอาซาฮีมากินคนเดียวลองเช็กแล้ว 400 กว่าบาท
คนในกลุ่มที่เหลือก็ไม่ได้พูดไร มี 2-3 คนที่แอบบ่นกัน (รวมผมในนั้นด้วย)
ครั้งต่อมาก็เป็นแบบเดิมอีก แต่คราวนี้ผมช่วยเปิดแทนคนอื่น บอกไปตรงๆนายกินเบียร์อยู่คนเดียวน่าจะออกของตัวเอง
A ก็บ่นนะครับ อะไร เพื่อนกันมากินข้าว แค่เบียรแก้วสองแก้ว คิดมากหยุมหยิมไปได้ พวกผมก็เออออไปคือยังรักษาหน้าอยู่
ครั้งล่าสุดไปกิน buffet ซึ่งทุกคนกินราคาเดียวกันหมด เช่นเดิม A สั่งเบียร์มากิน extra อีกแล้ว
คราวนี้ผมไม่ต้องพูดแล้ว คนอื่นในกลุ่มพูดแทนล่ะ
สิ่งที่ได้คือ A เขวี้ยงเงินส่วนที่กินพร้อมกับเบียร์ใส่พวกผม บอกว่าครั้งหน้าไม่ต้องมากินด้วยกันอีก
"xxxxเอ๊ย พวกxxxมันแล้งน้ำใจ เพื่อนกันมันไม่คิดหยุมหยิมแบบนี้หรอก xxxมีเพื่อนเยอะแยะ ไม่จำเป็นต้องคบกับพวกxxxก็ได้"
ผมได้แต่สงสัยคือ A เห็นแก่ตัว หรือ เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติเวลาไปกินแล้วหารกัน อยากฟังความเห็นท่านอื่นครับ
ไม่แชร์ค่าเบียร์นิ่คือคนคิดมาก แล้งน้ำใจกับเพื่อน เหรอครับ
ครั้งแรกที่นัดกัน ไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึง กินกัน 5 คนหมดไป 4000 กว่า
ก็หาร5กันเนอะครั้งแรก แต่ติดตรงที่ว่า A สั่งอาซาฮีมากินคนเดียวลองเช็กแล้ว 400 กว่าบาท
คนในกลุ่มที่เหลือก็ไม่ได้พูดไร มี 2-3 คนที่แอบบ่นกัน (รวมผมในนั้นด้วย)
ครั้งต่อมาก็เป็นแบบเดิมอีก แต่คราวนี้ผมช่วยเปิดแทนคนอื่น บอกไปตรงๆนายกินเบียร์อยู่คนเดียวน่าจะออกของตัวเอง
A ก็บ่นนะครับ อะไร เพื่อนกันมากินข้าว แค่เบียรแก้วสองแก้ว คิดมากหยุมหยิมไปได้ พวกผมก็เออออไปคือยังรักษาหน้าอยู่
ครั้งล่าสุดไปกิน buffet ซึ่งทุกคนกินราคาเดียวกันหมด เช่นเดิม A สั่งเบียร์มากิน extra อีกแล้ว
คราวนี้ผมไม่ต้องพูดแล้ว คนอื่นในกลุ่มพูดแทนล่ะ
สิ่งที่ได้คือ A เขวี้ยงเงินส่วนที่กินพร้อมกับเบียร์ใส่พวกผม บอกว่าครั้งหน้าไม่ต้องมากินด้วยกันอีก
"xxxxเอ๊ย พวกxxxมันแล้งน้ำใจ เพื่อนกันมันไม่คิดหยุมหยิมแบบนี้หรอก xxxมีเพื่อนเยอะแยะ ไม่จำเป็นต้องคบกับพวกxxxก็ได้"
ผมได้แต่สงสัยคือ A เห็นแก่ตัว หรือ เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติเวลาไปกินแล้วหารกัน อยากฟังความเห็นท่านอื่นครับ