การปฏิบัติธรรมมุ่งปฏิบัติใน
เรื่องศีล สมาธิ ปัญญา
ศีลเป็นบาท ของ สมาธิ
สมาธิเป็นบาทของปัญญา
ใช้สติไม่มีสมาธิ ไม่เกิดปัญญา
มรรค ย่อลงมาที่ศีล สมาธิ ปัญญา
สติแค่เป็นตัวช่วย ตามระลึกรู้
แต่ไม่เกิดปัญญา
สมาธิคือ  คือสมถะกรรมฐาน
ตัวที่ทำให้เกิด
ความตั้งมั่นแห่งจิต,
ความมีใจตั้งมั่น.
ความสำรวมใจให้แน่วแน่
ไม่ฟุ้งซ่านเพื่อให้จิตใจสงบ
และวิปัสสนากรรมฐาน
เพื่อให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง.