เเฟนบอกว่าอยากให้เรารู้จักแยกแยะ เขาทำงานบางวันก็โทรหาบางวันก็เงียบหาย ข้ออความจะไม่ค่อยส่งมา มีแต่เราส่งไปหา ทักไปหา โทรไปหา รับสายเราทุกครั้ง แต่เขาจะบอกว่าทำงานอยู่ พี่ไม่ว่าง พี่จะทำอันนั้นพี่จะทำอันนี้ สถิติที่คุยกันนานสุดคงจะเป็นตอนทะเลาะกัน เราเหนื่อยที่ต้องเป็นผู้ใหญ่ต่อหน้าเขาตลอดเวลา เราเอาแต่ใจไม่ได้ เรางี่เง่าไม่ได้ เขาชอบบอกเราว่า ให้เรามีเหตุผลหน่อย คือมันเป็นอาการปกติของคนเป็นแฟนกันไหมคะ
แล้วถ้าเราต้องการแยกแยะ เราต้องทำอะไรบาง ?
ควรอดทนต่อหรือควรพอก่อน

ปล. เราไม่ได้อยู่ใกล้แฟนนะคะ แฟนยุกทม. เรายุ ตจว.