เรื่องของ "ฟ้าใส" ทำให้เติร์ดตัดสินใจ "เก็บ" เรื่องของตัวเองเอาไว้ก่อน ถึงแม้ก่อนหน้านั้น ชีวิตของตัวเองและค่ายก็ไม่ต่างอะไรกับคู่รัก เมื่อมาอยู่ด้วยกัน ก็ยิ่งเห็นได้ชัดว่าเข้ากันได้ดี เติร์ดเป็นคนมีระเบียบ และ โอนอ่อนผ่อนตาม ในขณะที่ค่ายไร้ระเบียบแต่ก็ช่างเอาใจ ต่างคนต่างมีจุดอ่อน และ ต่างคนต่างก็มีส่วนเติมเต็ม แต่ก็เช่นเดิม .... เมื่อความผูกพันมันใกล้เข้ามา เมื่ออะไร ๆ คล้าย ๆ จะลงตัวมันก็มักมีจุดหักมุม มีจุดหักเห ทำให้สถานการณ์เปลี่ยนแปลง

อย่างการที่ "ค่าย" พาฟ้าใสมาถึงที่ห้องและอยู่จนถึงเช้า โดยที่เติร์ดเป็นฝ่ายที่ต้องออกไปอยู่ข้างนอก หากความเจ็บช้ำสามารถกลั่นตัวเป็นหยดน้ำตา มันก็คงท่วมห้องเล็ก ๆ ที่ค่ายกับเติร์ดอยู่ด้วยกัน ตลอดสองสามวันที่ผ่านมา นอกจากการช็อปปิ้งในวันนั้น ที่เหลือ คือ ความกระอักกระอ่วนอย่างยิ่ง ดูเหมือนค่ายจะไม่เห็น หรือ ถ้ามองเห็นก็คงปิดสวิตช์ inception ตัวเองเรียบร้อย ว่า "กู" ไม่อยากรู้อะไรไปมากกว่านี้แล้ว ซึ่งปกติรายนี้ก็ไม่ใช่คนคิดมาก และ เชื่อว่าการคิดมากก็คงทำให้ปวดหัวไม่ใช่น้อย ดังนั้นก็อย่าคิดอะไรเลยดีกว่า

จึงกลายเป็นว่าคนที่ต้องปวดหัว และ ปวดใจกับคน "คิดน้อย" ก็กลายเป็นเติร์ดเหมือนเดิม เมื่อมีเรื่องของฟ้าใสในคืนก่อน คืนที่เติร์ดต้องเร่ร่อนอยู่ข้างนอกจนถึงเช้า ดูแล้วเศร้าในชะตากรรมรวมถึงการตัดสินใจอย่างน่าใจหาย ถึงเป็นคนแอบรัก ถึงเป็นคนคิดเอง ให้ความหวังตัวเอง เจ็บเอง ทั้งที่มองดูก็รู้ในข้อเท็จจริงว่าเป็นเติร์ดเองที่คิดไปไกลและมีความหวัง แต่มันก็ยังน่าสงสารมาก ๆ อยู่ดี 

ซึ่งเติร์ดก็ไม่ใช่คนโง่ ... ก็รู้ว่าควรออกมา ยิ่งฟ้าใสมาตามรังควาญ และ กลายเป็นค่ายมีเกลสาวน้อยคนใหม่มาอยู่ที่ห้อง เติร์ดดูเหมือนจะคิดได้ว่าถึงยังไง คนไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ จะชักจูงตัวเองยังไง เหตุการณ์มันก็คงเหมือนเดิม แล้วคราวนี้เห็นจะจะ เห็นคาตา แม้จะเคยค้างอ้างแรมที่ห้องกันมา ทั้งที่เคยรับรู้ว่า "ค่าย" มันก็เป็นอย่างนี้ เป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่พอมาเจอต่อหน้า ความเจ็บมันยิ่งกลายเป็นทวีคูณ

แล้วความเจ็บตรงนั้นก็ทำให้เติร์ดได้ฉุกคิด ... ว่าไม่ควรจะทรมานความรู้สึกตัวเองอีกต่อไปแล้ว เติร์ดควรจะไปจากที่นี่ เจ้าตัวหอบความชอกช้ำไปหาทู เพื่อนคนที่มีความรู้สึกเดียวกันจากเรื่องของลิน เออ ... มาอยู่ด้วยกันก่อนได้นะ จนกว่าจะหาห้องใหม่ได้ ทูว่าไว้แบบนั้น แต่แล้วใจที่แหลกสลายไปก็กลับมาคืนดีใหม่ ในวันที่เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าพร้อมจะเดินต่อก็กลายเป็นเดินวน

เมื่อค่ายเข้ามาระงับเหตุระหว่างฟ้าใสกับเติร์ด ระหว่างฟ้าใสกับเติร์ด พี่เลือกเติร์ด เออ ... พี่เลือกเพื่อน คำ ๆ นี้ทำใจของเติร์ดพองฟู และ เต้นแรง หากเติร์ดก็ยังไม่แน่ใจว่าเป็นอะไรกันแน่ หมัดเด็ดที่ฮุกเติร์ดลงไปนอนกับพื้น คือ กับผู้หญิงกูใช้ร่างกาย กับกูใช้ใจ มันไม่เหมือนกัน  แต่ถ้าจะมองให้ลึก ก็พูดง่าย ๆ ว่า กับผู้หญิงคบหาด้วยร่างกาย กับเพื่อนคบค้าด้วยจิตใจ ใช่คนละสถานะ แยกกัน ผู้หญิงก็ผู้หญิง เพื่อนก็เพื่อน มิลค์ ฟ้าใส เกล ไม่เท่ากับเติร์ดความหมายที่ซ่อนอยู่ คือ ไม่ว่าสถานะไหนก็แทนกันไม่ได้ มิลค์ ฟ้าใส เกล แทนกันได้ แต่เติร์ดก็ไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะไปแทนที่มิลค์ ฟ้าใส เกล เช่นกัน