คือเรามีแฟนเป็นความสัมพันธ์แบบ Long distance relationship เค้าเป็นคนมาเลเซียค่ะ ตอนแรกที่จีบกันเค้าพยายามโทรหาเราทุกเช้า ร้องเพลงให้เราฟัง ช่วงระหว่างวันก็จะmessage มาถามว่าทำอะไรอยู่,กินอะไร แล้วเวลากลับถึงบ้านจะบอกเราตลอด ซึ่งเราจะวางตัวเพราะเคยมีประสบการณ์ที่ผิดหวังมาจากความสัมพันธ์ระยะไกล แต่คือเค้าดีมากใส่ใจและห่วงใย เราคิดว่าคนนี้แหละใช่แน่ๆ เพราะเค้าแตกต่างจากคนอื่น ซึ่งบางทีเราคิดว่าตัวเราซะอีกไม่ค่อยให้ความสำคัญเค้าเลยจนเราใจอ่อนตัดสินใจคบกัน บอกรักกันทุกวัน 
     
       พอคบได้ 6 เดือน เริ่มคุยน้อยลง ทักไปถามว่าโทรหาได้ไหมบอกว่ายุ่ง ถามถึงบ้านรึยังก็จะบอกว่าถึงแล้วเหนื่อยมาก เราก็พยายามเข้าใจว่าเค้าเหนื่อยจริงๆ แต่พอหลังๆมีโทรไปตัดสายแล้วบอกจะโทรกลับ สุดท้ายก็ไม่โทรกลับ  เราพยายามเป็นคนไม่งี่เง่า พยายามถามเค้าว่า"เป็นอะไรรึเปล่าหรือโกรธเรารึเปล่าพักหลังคุณเปลี่ยนไป"   เค้าก็จะตอบมาว่าไม่ไม่ได้เกี่ยวว่าเราทำอะไรผิดแต่ช่วงหลังเค้าติดเกมส์หนักมาก และอยากพักจากงาน  จนเราสงสัยว่าแล้วเราอยู่ตรงไหนในชีวิตเค้าเนี่ยในเมื่อเช้าไม่ทักเหมือนเดิม ไม่โทรไม่แชทหา โทรหาตัดสาย หรือกลับจากทำงานเค้าก็เล่นเกมส์     ซึ่งเราก็ถามเค้าว่าคุณเปลี่ยนไปรึเปล่า เลิกรักเรารึเปล่า บอกได้นะ เราเข้าใจ (คือเราเข้าใจจริงๆว่าความรักมันบังคับกันไม่ได้)

แต่เค้าก็บอกว่าเค้ายังรักเราอยู่เหมือนเดิมทุกอย่างปรกติ   อ้าวเราต้องวางตัวยังไงอะคือไม่อยากเป็นคนจุกจิก เหมือนทุกวันนี้กลายเป็นเราที่พยายามถามเค้าพยายามโทรหาเค้า พยายามที่จะทักเค้าอยู่ฝ่ายเดียว ในขณะที่เค้าไม่ทำเลย แล้วคือมันเหนือยนะ เหมือนทำไปกลายเป็นทำให้เค้ารำคาญเปล่าๆ แล้วถ้าเงียบไป ก็จะดูเหมือนประชดเรียกร้องความสนใจ คือเราพยายามประคองความรักให้มันดีที่สุด ไม่งี่เง่า ไม่จุกจิก แต่เหมือนพยายามอยู่ฝ่ายเดียว

สุดท้ายแล้วอยากจะรู้จริงๆว่าถ้าเค้ายังบอกว่ารักเรา แต่ทำไมเค้าเปลี่ยนไปหรือมันเป็นลักษณะของช่วงโปรโมชั่น แล้วเราต้องคิดหรือวางตัวยังไง หรือเค้าเลิกรักเราแล้วทำไมไม่บอกกันตรงๆ (หรือเพราะไม่อยากเป็นคนผิดแล้วให้เราเป็นฝ่ายทิ้งเค้าเอง ) 

รบกวนช่วยกันหน่อยนะคะ เรื่องนี้มันวุ่นวายจิตใจจริงๆค่ะ