สวัสดีค่ะนี้เป็นกระทู้แรกของเรา อาจพิมพ์วกวน ต้องขออภัยนะคะ
เราคบกับแฟนมา10ปี ซึ่งเป็นแฟนคนแรกของเราเลย
แฟนทำงานเป็นวิศวกร ก่อนหน้านี้แฟนต้องไปประจำอยู่ไซส์ที่ต่างจังหวัด ย้ายไปเรื่อยๆจบไซส์นี้ไปขึ้นไซส์ใหม่ แต่ตอนนี้กลับมาอยู่ที่บ้านด้วยกัน (เราอาศัยอยู่บ้านเค้า) วัน1 เราไปเจอถุงยางอนามัย สามกล่อง มี1กล่องที่ถูกใช้ไปแล้วเหลือแต่กล่องเปล่า เราก็ไปถามเค้า สุดท้ายกลายเป็นเราที่ผิดที่ไปถามเค้า ผ่านมาได้สักพักเราไปเจอแชทไลน์ที่แฟนเราคุยกับผญ. คน1 ลักษณะการคุยคือเหมือนเป็นแฟนบอกรัก บอกคิดถึง อยู่กันไปนานๆนะไอ้อ้วน เราอ่านแล้วแม้จะเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่จับได้ตลอดระยะเวลาที่คบกันมา แต่ใจก็ยังสั่น และร้องไห้ออกมา ก่อนหน้านี้แฟนเราชอบแอบคุยกับคนอื่น จับได้ก็บอกจะเลิกคุย แล้วก็วนมาเป็นอีก พอจับได้กลายเป็นเราที่ผิด ที่แอบไปดูมือถือเค้า เราเองก็อยากจะเลิกแต่ติดตรงที่เราผูกพันธ์กับเค้ามาก แฟนคนแรกในชีวิต ผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ แต่เราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเค้าถึงไม่นึกถึงใจเราบ้าง สำหรับเราการแอบคุยกับคนอื่นเรายังไม่กล้า รู้สึกผิดที่นอกใจแฟนตัวเอง ตลอดนะยะเวลาที่คบกันมา เราคบตั้งแต่ปี1จนจบ ทำงานมา6ปี เราดูแลsupport ทุกอย่าง ช่วงที่เรียนเค้าก็ไม่ค่อยมีเงิน เราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ก็แบ่งกันใช้ จบมาเราทำงานก่อน เราก็ดูแลเค้าระหว่างที่เค้ายังไม่ได้ทำงานเป็นปีๆ พอเค้าทำงาน เวลาที่ให้กันแทบไม่มีเลย ชวนไปไหนก็ไม่อยากไป อ้างโน้นนั้นนี้  สุดท้ายก็ติดเล่นเกมส์ แค่ชวนไปกินข้าวนอกบ้าน เหมือนเรามาคนเดียวเพราะเค้าไม่สนใจเราเลย อยู่กับเราก็ติดเกมส์ พอไม่ได้อยู่กับเราก็คุยแชทกับคนอื่น ทุกวันนี้ไปไหนทำไร กินข้าว ซื้อของ ไปเที่ยว ไปวัดทำบุญ คือเงินเราออกทุกอย่าง พอเค้ามีเงินเค้าไม่เคยนึกถึงเราเลย อ้างสารพัดหลักๆก็โอนให้แม่ เพราะแม่ขอเงินลูกตลอด เค้าเอารถเราไปใช้เราไม่เคยว่า แต่เอาไปแบบน้ำมันรถเต็มถังแล้วกลับมาคือรถน้ำมันหมดแล้วเราต้องออกไปทำงาน เราก็รู้สึกว่าเรื่องแบบนี้ทำไมไม่นึกถึงเราบ้าง ทุกวันนี้อยู่บ้านเราเก็บกวาด ทำความสะอาด ซักผ้า ทำให้ทุกๆอย่าง เค้าไม่คิดจะช่วยเราเลย เห็นเรายกตะกร้าผ้าหนักๆ ก็ไม่เคยลุกมาช่วย เค้าชอบนอนตื่นสายเพราะนอนดึกมาก เราตื่นก่อนก็ต้องไปหาข้าวไว้รอ เค้าเป็นคนติดเหล้าเบียร์ ถ้าได้กินนิสัยเปลี่ยนเลย นักเลง ชอบหาเรื่อง พูดไม่เข้าหูก็ทำลายข้าวของ เคยทะเลาะกับเรา แล้วทุบรถเรา เวลาโมโหเรามากไม่ได้ตบตีเรานะ แต่ก็กระชากเราแรงๆ เค้าเคยไปกินเหล้ากับพี่ที่ทำงานยืมรถเราไป เราก็แวะมาหาเพื่อน บอกจะมารับเราตั้งแต่สามทุ่มจนตีหนึ่ง สรุปคือเค้าบอกให้เรากลับเองเค้าบอกถ้าไปรับเราจะเจอด่าน แล้วมาบอกเราตอนตีหนึ่ง ซึ่งระยะทางไปบ้านคือ60โล!! และครั้งที่สองคือเอารถเราไปทำงานสรุปคือหายไปเลย1วัน ทั้งที่เราบอกว่าเราต้องไปหาลค. สำคัญมากถ้าพลาดคือเราอาจจะโดนไล่ออกได้ สุดท้ายเราต้องนั่งวินมอไซด์ไปยืมรถพี่ที่รู้จักซึ่งบ้านห่างกัน 10กว่าโล สรุปคือวันนั้นเมา กลับไม่ได้ และทุกวันนี้พูดจากับเราไม่ดีมากๆ ชอบขึ้นเสียง ตะคอกใส่ เวลาเรามีปัญหา อยากพูดคุยระบายกับเค้า เรื่องงานนะ เค้าก็ชอบว่าเรา ไม่เคยเป็นที่ปรึกษาได้เลย เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นๆที่เป็นพี่ เพื่อนที่ทำงานเหมือนเค้าดูรักเรามาก คนอื่นก็แซว แต่จริงๆแล้วไม่ใช่อย่างที่ทุกคนเห็นเลย อยู่ด้วยกันมา10ปี เราแทบไม่ได้อะไรจากอะไรจากเค้า ส่วนเค้าเราซื้อให้ทุกอย่าง เสื้อผ้า รองเท้า มือถือ นาฬิกา ยันกางเกงใน อยู่มาเราไม่เห็นอนาคตเลย บอกให้เก็บเงินก็ไม่ทำ อยากทำธุรกิจเราก็กู้เงินให้ลงทุน สุดท้ายก็เอาเงินไปใช้อย่างอื่นคือเอาไปซ่อมรถให้ที่บ้านหมดเป็นแสน ที่บ้านเค้ามีปัญหาการเงินคือ เป็นหนี้เยอะ เราเข้าเราเข้าใจนะ เพราะทางบ้านเราก็เป็นหนี้เหมือนกัน เค้าไม่คิดจะสร้างอนาคตร่วมกับเราเลย ไม่เคยนึกเรื่องการแต่งงาน หาเงินมาได้สุดท้ายต้องโอนให้แม่ เพราะที่บ้านเค้าแม่ชอบขอเงิน โอนให้แม้ตัวเองไม่มีเงินใช้ แล้วมาเดือดร้อนเรา แม่เค้าก็ไม่เคยนึกถึงเราเลย อยู่มานานขนาดนี้ก็ได้แต่พูดว่า อย่าเพิ่งแต่งนะตังยังไม่มีรอให้หนี้หมดก่อน คือเราไม่ได้ถามเค้านะเค้าพูดออกมาเอง ในใจเราเจออะไรหลายอย่างแบบนี้เราก็ไม่อยากแต่งแล้ว เราอยากออกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ อยากเลิกแต่ติดที่ว่า ตอนนี้เราเป็นหนี้เพราะเค้าจนชีวิตติดลบ แล้วถ้าเราออกตอนนี้ คือชีวิตเราพังมาก ที่บ้านเราไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเราบ้าง ตอนนี้ได้แต่อดทนรอว่าถ้าเราเคลียร์หนี้ให้ลดลง เราจะเลิกกับเค้า ตอนนี้บอกตัวเองว่าต้อง อดทน รอเลิกๆ
ตอนนี้เราอายุ28แล้ว ยิ่งอยู่ไปก็ยิ่งแย่ลงทุกวัน ที่พิมพ์มาข้างต้นนั้นเป็นส่วน1เท่านั้น ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ถ้าพิมพ์เล่าไปน่าจะยาวนานมากกว่านี้
เราควรที่จะทำอย่างไรกับเหตุการณ์แบบนี้ดี ใครมีความคิดเห็นอย่างไรอยากเล่าประสบการณ์พิมพ์บอกเราหน่อย