เราเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว มีลูกมาแล้ว 2 คน(9 ขวบกับ 3 ขวบอยู่กับยาย ตจว.)มีแฟนที่คบกันมาได้เกือบ 2 ปี เขายังไม่เคยผ่านการมีครอบครัว(แฟน28เรา29 ) มีแพลนแต่งงานผูกข้อไม้ข้อมือสิ้นปีนี้ เมื่อก่อนเขาพักกับครอบครัวเขา มีแม่กับพ่อเลี้ยง และน้องชายต่างพ่อที่เพิ่งอายุ 4 ขวบ พักอยู่ห้องเช่าห่างจากหอพักเรา 20 กิโลเรารู้จักกันผ่านแอพหาคู่ ได้1 ปี ตัดสินใจให้เขามาอยู่ด้วย (ซึ่งก่อนหน้านี้เขาโกหกเรามาตลอดเป็นระยะเวลาปีกว่า ว่าเขาขึ้นมาจาก ตจว.มาทำงานกับญาติ และพักกับญาติ จนเราแอบสังเกตและจับได้ เพราะเขามักอ้างว่าปหาญาติบ่อยๆ แต่ที่จริงแล้วเขาไปหาครอบครัวเขา โดยให้เหตุผลว่า กลัวเรารับครอบครัวเขาไม่ได้ ้ด้วยหน้าที่การงานเรา ซึ่งเราโอเคร รับได้เพราะมันคงแก้ไรไม่ได้แล้ว และเห็นว่าเราน่าจะดึงเขามาได้ดีมีอนาคตได้ เพราะเขาก็ขยันมีการศึกษา มีวุฒิอนุปริญญา แต่แค่ไม่เอามาใช้ประโยชน์ จึงหางานฝากงานให้ ตั้งแต่มาอยู่ด้วยกันเราสัมผัสถึงความห่วงใยและรักครอบครัวของเขามาก ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีเลย แต่บางครั้งมันทำให้เราน้อยใจ รู้สึกเป็นคนนอก จนอยากให้เขากลับไปอยู่กับครอบครัวเขาดีกว่า เช่น
- ทุกๆวันหยุดเขาจะต้องไปหาแม่ ไปหาน้อง หรือบางทีเลิกงานก็ไป บอกไปกินข้าวกับแม่ เฉลี่ยอาทิตย์ละ 2 ครั้ง ฝนตกฟ้าร้องขนาดไหน เขาก็มีความพยายามไป ซึ่งเราก็อยากให้เขาพักผ่อน
-ห่วงน้องมาก ห่วงจนเกินเวอร์ไป 4 ขวบเพิ่งให้เข้าเรียน เพราะกลัวโควิดที่ รร.จะติดน้อง กลัวเพื่อนแกล้ง แมวข้างบ้านวิ่งผ่านมากลัวจะกัดน้อง เวลาเราไปเล่นด้วย จะบอกห้ามพาน้องไปเดินใกล้ถนน เดี๋ยวรถชน จะไปตลาดถ้าน้องไปก็ขึ้นแท็กซี่ห้ามซ้อนมอไซด์อันตราย ตามใจมากๆๆ (ค่อนข้างเหมือนเด็กสมาธิสั้น) อยากได้ไรซื้อให้หมด ของเล่นต้องซื้อจากห้างเท่านั้น ชอบบ่นกับเราว่ากลัวน้องลำบากไม่อยากให้โตมาเป็นลูกน้องใครอยากสร้างธุรกิจไว้ให้ น้องเขาค่อนข้างติดเรา ไม่ได้รังเกียจน้องเขาน่ะค่ะ เอ็นดู เพราะเห็นแล้วนึกถึงลูกตัวเอง แกค่อนข้างเป็นเด็กน่ารัก ขี้อ้อน แต่ไปทีไรแทบจะเหมือนพี่เลี้ยงเด็ก ชอบใช้เราป้อนข้าวน้องหน่อย อาบน้ำให้น้องหน่อย เลี้ยงเป็นเพื่อนน้องหน่อย จนเราน้อยใจว่าลูกเรายังไม่เคยทำให้ขนาดนี้เลย ของเล่นแทบจะซื้อให้ปีละครั้งด้วยซ้ำ ไม่เลี้ยงตามใจ (ใช่ค่ะลูกใครก็ต้องเลี้ยงเอง ไม่ได้หวังให้เขามาช่วยเลี้ยงกับเรา เพราะภาระทางครอบครัวเรารับผิดชอบเองได้)
-เขาชอบมาบ่นกับเราว่าสงสารแม่ไม่อยากให้ลำบากทำงาน อยากให้อยู่บ้านเฉยๆ อยากมีเงินให้แม่เยอะๆ อยากสร้างบ้านให้แม่กับน้อง ก่อนสิ้นปีอยากเก็บเงินซื้อทองให้แม่สักบาทเงินเดือนออกเขาจะรีบโอนให้แม่ก่อนเลย ซึ่งเราไม่ก้าวก่าย แต่....มันไม่จบแค่นั้น มีให้แม่ ต้องมีให้ยายด้วย (ตอนนี้เรายังใช้เงินคนล่ะกระเป๋าค่ะ แต่ของเราไม่ได้ส่งทุกเดือนน่ะค่ะ ที่บ้านยังพอมีใช้ แม่ให้เราตั้งตัวสร้างอนาคตก่อน เพราะพึ่งช็อตช่วงหย่ากับสามีเก่ามา) ค่าใช้จ่ายเขากับเราหารกันทุกอย่าง ทั้งค่าห้อง ค่ากิน)
-เวลาที่ซื้อของหรือกินอะไร เขามักจะนึกถึงแม่ตลอด เช่น เวลาไปเดินตลาดจะต้องซื้อฝากแม่และน้องเสมอ (แม้แต่ละเดือนของเขาไม่เคยพอใช้) ถ้าเห็นเราเอฟเสื้อผ้าใหม่สวย ๆ เขาจะบอกว่าวันหลังสั่งมาให้แม่ด้วยน่ะ อยากให้แม่ใส่แบบนี้บ้าง เคยไปเดินวัตสันเห็น คสอ.ลดราคา เขาบอกให้เราเลือกเลย จะซื้อให้ แต่...หยิบอย่างล่ะ 2 ชิ้นน่ะ ให้แม่ด้วย แม้แต่อายไลเนอร์ ซึ่งแม่เขาใช้ไม่เป็นอยู่แล้วก็จะดันให้ซื้อไปด้วย อันนี้ไม่เท่าไหร่ มีไปตลาด เราอยากกินเงาะ เขาบอกว่าเดี๋ยวซื้อให้ มัน 3 โลร้อย เขาสั่งแม่ค้าให้แบ่ง 2 ถุง บอกเราว่า คนล่ะ 1.5 โลกับแม่น่ะ เดี่ยวแวะไปให้แม่ ทุกสิ้นเดือน เวลาเงินออก เราอยากจะชวนไปกิน อย่างชาบู หมูกระทะ เขาก็จะบอกว่า พาพ่อแม่น้องไปด้วยน่ะ หรือถ้าไปเห็นที่ท่องเที่ยว รีสอร์ทไหนสวย จะพูดว่าน่าเก็บเงินพาพ่อแม่น้องไปจัง เคยไปเดินห้างแล้วเจอเสื้อผ้าแบรนด์เนมลดราคา เขาก็จะซื้อไปให้แม่ พ่อ น้อง ซึ่งเป็นราคาที่เราเองยังไม่กล้าซื้อ เห็นคนที่เลือกซื้อมีแต่ระดับรวยๆดูดี (คือเอาเงินที่ซื้อไปให้แกใช้ จะใช้ได้เป็นเดือนดีกว่า) และล่าสุดวันแม่จะซื้อของขวัญให้แม่ตัวเองแต่มาขอให้เราช่วยออกคนละครึ่ง ฮัลโหล คือไร? ตอนไอโฟน 15 ออกใหม่ เราแค่แกล้งแซวเล่นว่า อยากได้อ่ะ ซื้อให้หน่อย เขาดูจริงจังมาก บอกว่าคนอย่างเขาไม่เปย์ผู้หญิ่ง ที่จริงเขาเคยซื้อกระเป๋าแบร์ดที่ลดราคาให้เราใบนึง แต่...จะบ่นตลอดว่าถ้ามีลดอีกบอกด้วยน่ะ รอบหน้าขอซื้อให้แม่บ้าง
-พ่อแม่เขาชอบซื้อของเงินผ่อน(ไม่ได้หมายถึงไม่ดี แต่..) มีภาระงวดรถกระบะคันเก่ายังติดไฟแนนซ์ แต่อยากได้ป้ายแดง4ประตูใหม่ ไปยืมเงินดาวน์ญาติ แล้วให้แฟนช่วยใช้หนี้ให้ ผ่อนทุกอย่าง ตู้เย็น ทีวี เครื่องกรองน้ำ พอถึงกำหนดจ่ายต้องมายืมแฟนทุกเดือน เงินออกคือต้องโอนให้ทั้งเงินที่ส่งกับเงินยืมพร้อมกัน ได้คืนบ้าง ไม่ครบบ้าง ฝากซื้อของก็ไม่เคยได้เงินคืน เขาไม่เคยปฏิเสธครอบครัวเลย ยอมอดข้าวไปทำงานโดยที่ไม่บอกแม่ว่าไม่มีเงินเหมือนกัน เขาก็จะมาขอยืมกับเราต่อ ตรงนี้ที่เราไม่โอเคร เวลามีปัญหาเขานึกถึงเรา แต่ครอบครัวเขาไม่เคยขอความช่วยเหลืออะไรได้เลย ถ้าช่วยก็ต้องมีค่าจ้าง เคยซื้อตู้เย็นมือสองในเพจ ต้องไปขนเอง ระยะทางแค่ 10 โล แต่เราไม่มีรถ เลยให้พ่อเขาไปขับขนให้ ตู้เย็น 1000 แกเอาค่าน้ำมัน 500 ค่าขับ 300 (เกิดมาก็พึ่งเคยเห็น แค่นิดๆหน่อยๆ) แฟนขับรถเป็นน่ะค่ะ แต่พ่อเขาห่วง ไม่ให้จับ
-เขาเคยถูกหวยครั้งหนึ่งก้อนใหญ่ เชื่อไหมว่ามันไม่เหลือเลย เขาบอกให้เจ้าหักค่าหวยพ่อด้วย บอกพ่อไม่มีเงินจ่าย(เห็นตัวเลขแล้วทำไมกล้าซื้อ ถ้าไม่ถูกล่ะ)แบ่งให้น้า ป้า ยาย แม่
-เขาบอกอยากส่งเสียน้องให้เรียนจบดีๆ แม่เลี้ยงโตมาแล้ว เราก็ต้องเลี้ยงน้องต่อ (เราก็มีน้อง แต่ที่บ้านสอนมาว่าหน้าที่เลี้ยงน้องคือแม่ไม่ใช่พี่ ) พี่แค่ค่อยช่วยซัพพอร์ตก็พอแล้วมั้ง
+++สรุป คือเขาเป็นคนดี ดีมาก รักครอบครัว แต่ที่เราติดคือ เขาเอาแต่ครอบครัวตัวเอง จนลืมไปว่าเราก็มี พ่อ แม่ น้อง และลูก อีก ใครก็อยากให้พ่อแม่พี่น้องสุขสบายแหละ แต่คนเราก็ต้องสร้างอนาคตของตัวเองด้วย ไม่เคยพูดเลยว่าจะเก็บเงินออม ออกรถ ซื้อบ้าน มีแต่ แม่ๆๆๆๆๆ ที่บอกว่าดี ขยัน แต่ไม่มีอนาคต คือ ภาระเขาเยอะจน ไม่เห็นทางจะสร้างครอบครัวตัวเองได้เลย ขยันให้ตายก็ไม่เหลือ เราใจแคบไปหรือเปล่า+++
แฟนจน ขยัน และเป็นคนดี แต่ไม่มีอนาคต...
- ทุกๆวันหยุดเขาจะต้องไปหาแม่ ไปหาน้อง หรือบางทีเลิกงานก็ไป บอกไปกินข้าวกับแม่ เฉลี่ยอาทิตย์ละ 2 ครั้ง ฝนตกฟ้าร้องขนาดไหน เขาก็มีความพยายามไป ซึ่งเราก็อยากให้เขาพักผ่อน
-ห่วงน้องมาก ห่วงจนเกินเวอร์ไป 4 ขวบเพิ่งให้เข้าเรียน เพราะกลัวโควิดที่ รร.จะติดน้อง กลัวเพื่อนแกล้ง แมวข้างบ้านวิ่งผ่านมากลัวจะกัดน้อง เวลาเราไปเล่นด้วย จะบอกห้ามพาน้องไปเดินใกล้ถนน เดี๋ยวรถชน จะไปตลาดถ้าน้องไปก็ขึ้นแท็กซี่ห้ามซ้อนมอไซด์อันตราย ตามใจมากๆๆ (ค่อนข้างเหมือนเด็กสมาธิสั้น) อยากได้ไรซื้อให้หมด ของเล่นต้องซื้อจากห้างเท่านั้น ชอบบ่นกับเราว่ากลัวน้องลำบากไม่อยากให้โตมาเป็นลูกน้องใครอยากสร้างธุรกิจไว้ให้ น้องเขาค่อนข้างติดเรา ไม่ได้รังเกียจน้องเขาน่ะค่ะ เอ็นดู เพราะเห็นแล้วนึกถึงลูกตัวเอง แกค่อนข้างเป็นเด็กน่ารัก ขี้อ้อน แต่ไปทีไรแทบจะเหมือนพี่เลี้ยงเด็ก ชอบใช้เราป้อนข้าวน้องหน่อย อาบน้ำให้น้องหน่อย เลี้ยงเป็นเพื่อนน้องหน่อย จนเราน้อยใจว่าลูกเรายังไม่เคยทำให้ขนาดนี้เลย ของเล่นแทบจะซื้อให้ปีละครั้งด้วยซ้ำ ไม่เลี้ยงตามใจ (ใช่ค่ะลูกใครก็ต้องเลี้ยงเอง ไม่ได้หวังให้เขามาช่วยเลี้ยงกับเรา เพราะภาระทางครอบครัวเรารับผิดชอบเองได้)
-เขาชอบมาบ่นกับเราว่าสงสารแม่ไม่อยากให้ลำบากทำงาน อยากให้อยู่บ้านเฉยๆ อยากมีเงินให้แม่เยอะๆ อยากสร้างบ้านให้แม่กับน้อง ก่อนสิ้นปีอยากเก็บเงินซื้อทองให้แม่สักบาทเงินเดือนออกเขาจะรีบโอนให้แม่ก่อนเลย ซึ่งเราไม่ก้าวก่าย แต่....มันไม่จบแค่นั้น มีให้แม่ ต้องมีให้ยายด้วย (ตอนนี้เรายังใช้เงินคนล่ะกระเป๋าค่ะ แต่ของเราไม่ได้ส่งทุกเดือนน่ะค่ะ ที่บ้านยังพอมีใช้ แม่ให้เราตั้งตัวสร้างอนาคตก่อน เพราะพึ่งช็อตช่วงหย่ากับสามีเก่ามา) ค่าใช้จ่ายเขากับเราหารกันทุกอย่าง ทั้งค่าห้อง ค่ากิน)
-เวลาที่ซื้อของหรือกินอะไร เขามักจะนึกถึงแม่ตลอด เช่น เวลาไปเดินตลาดจะต้องซื้อฝากแม่และน้องเสมอ (แม้แต่ละเดือนของเขาไม่เคยพอใช้) ถ้าเห็นเราเอฟเสื้อผ้าใหม่สวย ๆ เขาจะบอกว่าวันหลังสั่งมาให้แม่ด้วยน่ะ อยากให้แม่ใส่แบบนี้บ้าง เคยไปเดินวัตสันเห็น คสอ.ลดราคา เขาบอกให้เราเลือกเลย จะซื้อให้ แต่...หยิบอย่างล่ะ 2 ชิ้นน่ะ ให้แม่ด้วย แม้แต่อายไลเนอร์ ซึ่งแม่เขาใช้ไม่เป็นอยู่แล้วก็จะดันให้ซื้อไปด้วย อันนี้ไม่เท่าไหร่ มีไปตลาด เราอยากกินเงาะ เขาบอกว่าเดี๋ยวซื้อให้ มัน 3 โลร้อย เขาสั่งแม่ค้าให้แบ่ง 2 ถุง บอกเราว่า คนล่ะ 1.5 โลกับแม่น่ะ เดี่ยวแวะไปให้แม่ ทุกสิ้นเดือน เวลาเงินออก เราอยากจะชวนไปกิน อย่างชาบู หมูกระทะ เขาก็จะบอกว่า พาพ่อแม่น้องไปด้วยน่ะ หรือถ้าไปเห็นที่ท่องเที่ยว รีสอร์ทไหนสวย จะพูดว่าน่าเก็บเงินพาพ่อแม่น้องไปจัง เคยไปเดินห้างแล้วเจอเสื้อผ้าแบรนด์เนมลดราคา เขาก็จะซื้อไปให้แม่ พ่อ น้อง ซึ่งเป็นราคาที่เราเองยังไม่กล้าซื้อ เห็นคนที่เลือกซื้อมีแต่ระดับรวยๆดูดี (คือเอาเงินที่ซื้อไปให้แกใช้ จะใช้ได้เป็นเดือนดีกว่า) และล่าสุดวันแม่จะซื้อของขวัญให้แม่ตัวเองแต่มาขอให้เราช่วยออกคนละครึ่ง ฮัลโหล คือไร? ตอนไอโฟน 15 ออกใหม่ เราแค่แกล้งแซวเล่นว่า อยากได้อ่ะ ซื้อให้หน่อย เขาดูจริงจังมาก บอกว่าคนอย่างเขาไม่เปย์ผู้หญิ่ง ที่จริงเขาเคยซื้อกระเป๋าแบร์ดที่ลดราคาให้เราใบนึง แต่...จะบ่นตลอดว่าถ้ามีลดอีกบอกด้วยน่ะ รอบหน้าขอซื้อให้แม่บ้าง
-พ่อแม่เขาชอบซื้อของเงินผ่อน(ไม่ได้หมายถึงไม่ดี แต่..) มีภาระงวดรถกระบะคันเก่ายังติดไฟแนนซ์ แต่อยากได้ป้ายแดง4ประตูใหม่ ไปยืมเงินดาวน์ญาติ แล้วให้แฟนช่วยใช้หนี้ให้ ผ่อนทุกอย่าง ตู้เย็น ทีวี เครื่องกรองน้ำ พอถึงกำหนดจ่ายต้องมายืมแฟนทุกเดือน เงินออกคือต้องโอนให้ทั้งเงินที่ส่งกับเงินยืมพร้อมกัน ได้คืนบ้าง ไม่ครบบ้าง ฝากซื้อของก็ไม่เคยได้เงินคืน เขาไม่เคยปฏิเสธครอบครัวเลย ยอมอดข้าวไปทำงานโดยที่ไม่บอกแม่ว่าไม่มีเงินเหมือนกัน เขาก็จะมาขอยืมกับเราต่อ ตรงนี้ที่เราไม่โอเคร เวลามีปัญหาเขานึกถึงเรา แต่ครอบครัวเขาไม่เคยขอความช่วยเหลืออะไรได้เลย ถ้าช่วยก็ต้องมีค่าจ้าง เคยซื้อตู้เย็นมือสองในเพจ ต้องไปขนเอง ระยะทางแค่ 10 โล แต่เราไม่มีรถ เลยให้พ่อเขาไปขับขนให้ ตู้เย็น 1000 แกเอาค่าน้ำมัน 500 ค่าขับ 300 (เกิดมาก็พึ่งเคยเห็น แค่นิดๆหน่อยๆ) แฟนขับรถเป็นน่ะค่ะ แต่พ่อเขาห่วง ไม่ให้จับ
-เขาเคยถูกหวยครั้งหนึ่งก้อนใหญ่ เชื่อไหมว่ามันไม่เหลือเลย เขาบอกให้เจ้าหักค่าหวยพ่อด้วย บอกพ่อไม่มีเงินจ่าย(เห็นตัวเลขแล้วทำไมกล้าซื้อ ถ้าไม่ถูกล่ะ)แบ่งให้น้า ป้า ยาย แม่
-เขาบอกอยากส่งเสียน้องให้เรียนจบดีๆ แม่เลี้ยงโตมาแล้ว เราก็ต้องเลี้ยงน้องต่อ (เราก็มีน้อง แต่ที่บ้านสอนมาว่าหน้าที่เลี้ยงน้องคือแม่ไม่ใช่พี่ ) พี่แค่ค่อยช่วยซัพพอร์ตก็พอแล้วมั้ง
+++สรุป คือเขาเป็นคนดี ดีมาก รักครอบครัว แต่ที่เราติดคือ เขาเอาแต่ครอบครัวตัวเอง จนลืมไปว่าเราก็มี พ่อ แม่ น้อง และลูก อีก ใครก็อยากให้พ่อแม่พี่น้องสุขสบายแหละ แต่คนเราก็ต้องสร้างอนาคตของตัวเองด้วย ไม่เคยพูดเลยว่าจะเก็บเงินออม ออกรถ ซื้อบ้าน มีแต่ แม่ๆๆๆๆๆ ที่บอกว่าดี ขยัน แต่ไม่มีอนาคต คือ ภาระเขาเยอะจน ไม่เห็นทางจะสร้างครอบครัวตัวเองได้เลย ขยันให้ตายก็ไม่เหลือ เราใจแคบไปหรือเปล่า+++