ผมกับแฟนคบกันมา 5 ปีและกำลังจะแต่งงานกันใน 5 - 10 วันข้างหน้านี้ (แฟนผมเป็นครูหน้าตาดี ผมเป็นเจ้าของกิจการเล็กๆ หน้าตาไม่ดี อ้วน ดำ) ช่วงคบกันแรกๆ เธอก็ยังเป็นคนเฮฮาดี น่ารัก มองโลกในแง่ดีมาก พักหลังๆพอเริ่มสอบบรรจุได้ที่ กทม. และเราอยู่คนละที่ ผมอยู่ต่างจังหวัด เธอเริ่มเปลี่ยนไป บ่นให้ฟังบ่อยๆเรื่องปัญหาที่โรงเรียน(อันนี้ผมคิดว่ายังปกติ) เริ่มบ่นว่างานเยอะไม่มีเวลาทำอย่างอื่นหรอก ต้องทำงาน แม้กระทั่งตอนกลางคืนก็หอบงานมาทำที่ห้อง บ่นว่าเค้าให้งานทำเยอะและเริ่มว่าผมไม่มีเวลาให้ทั้งที่เวลาเกือบ24ชัวโมง(ถ้าไม่นับตอนนอนหลับ)เธอทำแต่งาน อย่าเรียกว่าผมไม่มีเวลาให้เลยนะครับ เธอไม่มีเวลาให้ผมเลยน่าจะถูกกว่า จนพักหลังมาเริ่มป่วย เรอ่มเครียดมากขึ้น ความดันต่ำ พักผ่อนไม่เพียงพอ ผมเคยบอกเธอแล้วว่าให้พักผ่อนบ้างถ้าเธอตายไปเค้าก็หาคนอื่นมาทำอยู่ดี หัดห่วงตัวเองบ้าง เธอก็ไม่ฟังบอกแต่ว่างานรีบ และเธอเริ่มมองผมเปลี่ยนไป (ผมประกอบอาชีพกิจการส่วนตัว) มองว่าผมไม่มีความรับผิดชอบบ้างล่ะ ไม่เข้าใจเธอบ้างล่ะ ไม่ให้คำแนะนำบ้างล่ะ ทั้งที่ผมพยายามทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว พักหลังๆบทสนทนาของเราจบลงด้วยการทะเลาะหรือไม่เข้าใจกันทุกครั้ง แพลนในหัวของเธอหลังแต่งงานเหมือนผมเป็นแค่ตัวประกอบฉาก ไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย ทุกอย่างเธอล้วนทำเพื่อครอบครัวเธอ บางทีผมก็แอบคิดนะ ว่าเธอจะรักผมจริงๆรึเปล่า..
     ผมควรต้องทำยังไง ใครเคยเจอเรื่องแบบนี้ เล่าสู่กันฟังหน่อยครับ ตอนนี้เครียดมาก ใกล้จะแต่งกันอยู่แล้วแท้ๆ กลับมาต้องนับหนึ่งความรู้สึกกันใหม่ เหมือนคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ผมควรไปต่อหรือถอยดีครับ