คือเรานอนคิดเรื่องนี้มาหลายวันแล้วคะ เราพยายามทบทวนกับตัวเองว่าเราคิดอะไรกับเพื่อนคนนี้หรือป่าว เรากับเพื่อนคนนี้รู้จักกันมาตั้งแต่ม.4 คะ แต่เรามาสนิทกันมากๆช่วงม.5 พอจบม.6 มันมาบอกเราว่ามันจะไปต่อมอเดียวกันกับแฟนมัน จริงๆตอนนั้นเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ ถ้ามันอยากไปเรียนกับเเฟนก็ไปดิ จะบอกเราทำไม แต่พอเอาเข้าจริงๆมันสอบไม่ติดรอบ3ที่เดียวกันกับแฟน มันเลยเลือกที่จะมาเรียนที่เดียวกันกับเรา เราก็ถามมันว่าทำไม ไม่เรียนที่เดียวกับแฟนละ มันบอกไม่ติด มันเลยมาลงที่นี้ไว้ก่อน รอประกาศรอบ4 ถ้าติดรอบ4 มันก็จะไปเลย แล้วสละสิทธิ์ที่นี้ไป แรกๆเราก็ไม่ได้อะไรกับมันหรอก ก็เออแล้วแต่ แต่ที่มอที่เราเรียนมันมีเข้าค่ายเตรียมก่อนเปิดเทอม เพื่อนเราก็เลยมาเข้าค่ายเตรียมกับเรา แรกๆก็ดีใจนะที่จะได้มีเพื่อนไปมอด้วยกันทุกวัน แต่เรากลับรู้สึกเซ็งเพราะเราต้องไปรับไปส่งมันทุกวัน แล้วในช่วงที่มันเข้าค่ายเตรียมก็มีบางวันที่มันทะเลาะกับแฟน แล้วเวลามันทะเลาะกับแฟนก็ต้องเป็นเราตลอดที่ค่อยปลอบ ปลอบไม่เท่าไร ทั้งมันทั้งแฟนมันก็ชอบมาระบายความรู้สึกให้เราฟัง คือบางที่เราก็ไม่เข้าใจ คนนี้ทักมาระบายๆๆๆๆ แล้วก็บอกเราว่าอย่าบอกให้แฟนเรารู้นะ แล้วอีกคนก็ทักมาระบายๆๆๆอีก แล้วก็พูดเหมือนกันว่า อย่าบอกแฟนเรานะ ไม่บอกกันแล้วมาบอกทำหมาไรว่ะ! ใครรับรู้?  กูไงไอ้! แล้วกูก็พูดห่าไรไม่ได้! ตอนทะเลาะกันโทรมาปลุกกู โทรมาหากู ค่อยให้กูปลอบ ให้กูอยู่ด้วยตลอด แต่พอดีกัน มันทิ้งให้กูอยู่คนเดียว ไอ้สัส! กูหัวร้อน! (พอจบเรื่องนี้จบไว้ก่อน เอาเรื่องความรู้สึกกูก่อน) พอวันที่ 29 เดือน พ.ค ผลก็ออกว่าใครติดที่มอนั้นบ้าง วันนั้นเราก็ไปรับมันมาเข้าค่ายตามปกติ จริงๆตอนเราไปรับมัน เรายังไม่รู้เรื่องผลประกาศรอบ4 เราเลยไม่ได้ถามมัน พอเราขับไปถึงหอมัน เราก็สังเกตุเห็นตามันแดงๆแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เพราะคิดว่ามันคงเล่นเกมส์ดึกแล้วตื่นสายเหมือนปกติ เราเลยใช้มันขับรถให้เรา ตลอดทางที่มันขับมามอมันก็บ่นว่ากูปวดตาว่ะ แสบตา เราก็ไม่ได้สงสัยอะไรหรือถามอะไร แต่เราก็ด่ามันแบบเพื่อนปกติ ว่า ไอ้โง่ แต่พอไปถึงมอ มันก็ไม่คุยกับใคร พอเริ่มเรียนมันก็มอบลงกับโต๊ะ รุ่นพี่เดินมาถามว่าเป็นไร มันบอกมันไม่สบายอยากกลับหอ รุ่นพี่คนนั้นเลยไปส่ง เราก็ไม่ได้สงสัยอะไร ก็คิดตามปกติ มันขี้เกียจเรียน เลยอยากกลับไปนอนเล่นเกมส์ที่ห้อง พอถึงเวลาเลิกเรียนเป็นช่วงกิกรรมรุ่นพี่ก็ให้ไปซ้อมการแสดง เราก็ไปเจอเพื่อนคนนึ่งโพสต์เกี่ยวกับประกาศผลรอบ 4. เราก็เลยรีบทักไปหามัน ถามว่ามันติดไม มันไม่ตอบเรา แต่บอกเราแค่ว่า เพราะงี้ไงถึงไม่อยากไปเรียน ตอนนั้นเราใจคอไม่ค่อยดีเลย เราเลยถามมันว่าโอเครไหม ให้กูไปรับมาซ้อมกับเพื่อนหรือป่าว มันบอกโอเครมารับเลย อยากระบายพอดี พอเราไปถึงหอมันปุบ ตามันแดงฉ่ำ เราก็ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากบอกว่า ยิ้มไว้นะ เพื่อนรออยู่มอเยอะเเยะเลย ยิ้มไว้ๆๆๆดูกูยิ้มสิ 555. แล้วมันก็ขำเรา(มั่งนะไม่แน่ใจ แต่คิดว่าขำนะ) พอเราไปรับมันมาซ้อม มันก็ยิ้ม ถึงจะมีหน้านิ่งไปบ้างแต่พอเราบอกมันยิ้มหน่อยมันก็ยิ้ม  พอหลังจากวันนั้นมาเราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ เป็นห่วงมันมากขึ้น ค่อยถามมันตลอดว่าเป็นอะไรหรือป่าว  เราก็เลยเริ่มสงสัยตัวเอง ว่าเราชอบมันหรอ แต่คิดไปคิดมา ถ้าเราจะชอบมัน เราก็คงชอบมันตั้งแต่ม.4-5 . แล้วไม แต่พอคิดอีกที หรือเพราะตลอดการเข้าค่าย เราชินกับการไปไหนกับมันจนเผลอชอบไม่รู้ตัว? แต่มันจะเป็นไปได้หรอ? เวลาไม่ถึง2อาทิตด้วยซ้ำ เราจะชอบมันจริงๆหรอ สนิทกันมาตั้ง 2-3 ปี แต่จะมารู้สึกช

---

อบเพราะเวลาไม่ถึง2อาทิตเนี่ยนะ มันเป็นไปได้หรอ?