หลังจากแชร์ประสบการณ์คลอดไปแล้ว ตอนนี้ผ่านมา 6 เดือนแล้วกับการเลี้ยงเจ้าตัวเล็ก 

เกิดเหตุการณ์มากมาย ทั้งทุกข์ สุข เศร้า เหงา  จะค่อยๆ เริ่มบรรยายตั้งแต่บัดนี้เลยจร้าาาาาา

   
    3 เดือนแรกที่ต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้านต่างจังหวัด มันเป็นเวลาที่ทรมานปนกับความสุขก็ว่าได้ 

เราเลี้ยงลูกโดยมีแม่ช่วยเป็นลูกมือ และสามีช่วยในช่วง 1 เดือนแรก เสาร์-อาทิตย์ก็กลับมาช่วยดูเต็มที่ 

ด้วยความที่ฌัลล์เป็นลูกคนแรก เราไม่รู้ว่าลูกต้องการอะไร ลูกร้องโดยไม่มีสาเหตุ ร้องวันละ 4-5 ชม.

เราอดนอน เพราะต้องตื่นมาปั้มนมทุก 3 ชม. พอปั้มนมเสร็จลูกตื่น พอกล่อมลูกนอน อ่าวถึงเวลาปั้มนม ทำงานบ้านอีกละ

วนไปแบบนี้  ความเครียดอีกอย่างที่เกิดขึ้น เพราะน้ำนมมาน้อย ทั้งไปประคบร้อน ไปนวดเปิดท่อในหลายๆที่ เสียเงินเกือบหมื่น

แต่น้ำนมก็ยังเท่าๆ เดิม ซ้ำยังเครียดเพราะทัศนคติการเลี้ยงลูกไม่ตรงกับแม่ ด้วยความที่แม่เก่ง เป็นพยาบาลที่มีความรู้

เป็นวิทยากรสอนคนอื่นมามาก  เค้าแนะนำการเลี้ยงลูกให้เรา(แบบที่เค้าเลี้ยง) เช่น อย่าพยายามใส่แพมเพิส 

ถ้าลูกท้องผูกให้เหลาสบู่แหย่ๆ ตูดลูกได้  บางทีแม่ก็ไม่คิดอะไรมาก  เวลาที่คนอื่นมาอุ้มหลาน แต่ด้วยความที่เราหาข้อมูลมาเยอะ 

อ่านหนังสือบ้าง ดูยูทูปจากหมอบ้าง เราก็จะได้เกร็ดความรู้  ที่เราคิดว่า แบบนี้เราจะไม่ทำนะ หรือเราจะทำแบบที่เราคิดว่าดีกับลูก

ก็ดันมานั่งเถียงกับแม่อีก วันนึงร้องไห้ไม่รู้กี่รอบ  เครียดจนมีความคิดว่า ไม่อยากมีชีวิตอยู่ บางทีก็อยากจะหอบลูกหนีไปบ้านที่ กทม.(บ้านสามี) 

ตอนนั้นมืดไปหมด รู้สึกไม่มีคนเข้าใจ สามีก็อยู่ไกล เหมือนขาดกำลังใจ บลาๆๆๆๆ  
        
          จนในที่สุด เกือบครบ 3 เดือนก็ตัดสินใจกลับมา กทม. (บ้านสามี) เพื่อทำงาน  อาการหลายๆ อย่างก็ดีขึ้น 

กำลังใจที่สำคัญอย่างนึงในการเลี้ยงลูก บอกเลยนะคะ ว่าคนใกล้ตัว  เราโชคดีที่สามี(พยายาม) เข้าใจ แม้จะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง

แต่เค้ามีความอดทน และเป็นพ่อที่ดี  สามีพยายามปรับตัวในเรื่องการเลี้ยงลูก  รองรับอารมณ์เราช่วงที่ฮอร์โมนสวิงสุดๆ 

มีทะเลาะกันบ้าง หนักบ้าง เบาบ้าง แต่สุดท้ายก็ผ่านกันมาได้ เพราะคิดถึงลูก 

         ลูก 3 เดือนอาการที่ร้องหนักๆ ก็เริ่มคลี่คลาย เราปรับตัวเข้ากับลูกได้มากขึ้น เราได้กลับมาทำงาน ได้มาเจอเพื่อน  

เวลาที่เรามาทำงานกลายเป็นเวลาพักผ่อนของเราไปเลย เพราะการเลี้ยงลูกมันเหนื่อยมากนะคะ สำหรับเราช่วงลูกเล็กๆ 

เหนื่อยกว่างานอีก ถ้าใครไม่เคยมีลูกจะไม่มีวันเข้าใจแน่นอน แต่ความกังวลก็มีนะคะ ช่วงที่มาทำงาน กังวลว่า

คนเลี้ยงลูกจะทำได้ดีมั้ย เช่น เวลาป้อนนมต้องยกหัวสูงหน่อย กลัวลูกเป็นกรดไหลย้อน , เวลานอนพยายามให้ลูกนอนตะแคง

ถ้าลูกไม่สบายต้องป้อนยา , ต้องล้างจมูกลูกเช้า-เย็น  โอ้ยกังวลไปหมด  มีเวลาว่างก็ VDO Call ดูลูก  คุยกะลูก อิอิ

(อ้อลืมบอกไป เราให้ปู่กะย่ามาดูลูกช่วงที่เราทำงาน)  เราไม่รู้ว่าแม่ๆ คนอื่นๆเป็นเหมือนกันมั้ย หริอเรากังวลเกินเหตุ ฮ่าๆๆๆ




รอติดตามพัฒนาการของเจ้าฌัลล์ในกระทู้ถัดไปนะคะ