เช่น บุคคล บุคคลหนึ่ง สั่งสมสร้างบุญบารมี ไปเรื่อยๆ อาจไม่ถึง พระโสดาบัน เป็นแค่ ปุถุชน บุคคลทั่วไป ที่ ใฝ่ในบุญกูศล และก็คิดว่า ผลของบุญุศล ตลอดจนบารมี ที่เขาสั่งสมมานั้น ก็คงจะพอตัวอยู่ ในระดับนึง

ถามว่า ถ้าบุคคลนั้น ประพฤติตนในลักษณะนี้ ไปเรื่อยๆ คือ ตั้งใจ มุ่งมั่น ทำบุญ สร้างบารมี เพียงอย่างเดียวโดยที่เขา ไม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลกเลย คือ ทุกอย่างเลย ที่เป็นไปในทางโลก เขาจะ ไม่ยุ่ง้กี่ยวเลย ตลอดจน การงานด้วย เขาก็ไม่ทำ คือ เขาจะทำบุญ สร้างบารมี เพียงอย่างเดียวเท่านั้น.  ลักษณะ ก็ดั่งเช่นนี้ ถือว่า เขา ได้ทำ ถูกต้องไหม และ ถูกหลักการ ของทาง พระพุทธศาสนา ไหม   ครับผม

ขอบคุณครับ