ผมอายุ 40 ต้นๆปัจจุบันก็ฐานะก็พออยู่พอกินมีทรัพย์สินพอสมควรแบบอยู่ได้สบาย หลุดพ้นจากคำว่า"จน"หลายปีแล้ว แต่ได้อ่านได้เห็น"ความจน"ของคนจำนวนมากในปัจจุบัน ก็ย้อนนึกถึงอดีตของตัวเองสมัยก่อนตอนอายุ 20กว่าๆ ก็เคยจนนะ ทำงานรับจ้างค่าแรงส่งเสียเลี้ยงดูน้อง 2คนเรียน ตอนน้องจะไปเรียนต่อที่กรุงเทพเข้ามหาวิทยาลัย ผมไม่มีเงินจะให้ค่ารถ,ค่าใช้จ่ายน้องเลย เพราะปกติก็ต้องทำงานเลี้ยงเขาสองคน ผมต้องเอาทะเบียนรถมอเตอร์ไซค์สมบัติชิ้นเดียวไปจำนำ ซึ่งหาคนค้ำให้ยากมาก ต้องไปขอร้องเขามีพี่คนนึงเขาสงสารเขาก็ไปเซ็นค้ำให้ ผมเป็นคนไม่เคยเบี้ยวหนี้ใครนะ จนถึงทุกวันนี้ก็ไม่เคยเบี้ยวหนี้ใคร ไม่เคยโกงใคร ผมก็ส่งจนหมดในตอนนั้นเดือนละพันกว่าบาทสำหรับคนจนก็ถือว่าเยอะอยู่เพราะต้องเช่าบ้าน,ค่ากิน,ค่าส่งน้องเรียนในสมัยเกือบ 20 ปีที่แล้วนะ ตอนตั้งตัวก็เคยกู้ธนาคารออมสินโครงการธนาคารประชาชนรุ่นแรก กู้ 2 ครั้ง ครั้งแรก 15,000 ส่งอยู่ปีนึง ครั้งที่ 2 3หมื่น อันนี้ส่งไม่ถึงปีก็หมด เป็นคนมีวินัยประหยัดเก็บออมจนตั้งตัวขึ้นมา10กว่าปีได้
ก็เลยจะฝากบอกสำหรับคนที่ยังลำบากอยู่ คุณต้องประหยัดหาได้น้อย คุณต้องใช้น้อย หาได้100นึงคุณต้องใช้ 80 ที่เหลือคุณต้องเก็บ ถ้าหาได้มากขึ้นคุณอาจจะใช้สัก 30-40% ที่เหลือเก็บทำทุนตั้งตัวไม่นานหรอก ไม่กี่ปีคุณก็จะยืนได้ เอาไว้ถ้าคุณมีเยอะ คุณอยากใช้อะไรค่อยใช้ สิ่งที่ฟุ่มเฟือยผมจะยกตัวอย่างสัก 2-3 ข้อ
1. รถยนต์ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าเพิ่งไปออกรถ รถยนต์คันหนึ่งภาระค่าใช้จ่ายต่อเดือนเป็นหมื่น คุณจะไม่เหลือเงินเก็บเลยถ้าคุณมีหนี้5,6,7 ปีแบบนั้นได้รถเก่าๆมาคันนึง แต่ถ้าเอามาแล้วใช้ทำมาหากินได้โอเค
2. อย่าไปเดินห้างบ่อยอันไหนไม่จำเป็นอย่าไปซื้อ สมัยนี้ของกินมันเยอะ อย่าไปกินฟุ่มเฟือย กินเฉพาะที่เราหิว คนสมัยนี้หมดกับการกินใช้แบบไม่ห้ามใจตัวเอง ไอ้นั่นก็อร่อยอันนี้ก็อร่อยไปหมด เดินห้าง,ตลาดนัดร้านสะดวกซื้อทุกวัน คือใช้เงินกันตลอดเวลา ไม่จนได้ยังไงครับ จนแน่นอน
3. อบายมุขเหล้าเบียร์นิดๆหน่อยๆพอได้ การพนันถ้าจะเล่นๆไม่กี่ร้อยพอ หาเงินได้ต้องเก็บๆไว้ทำทุน จะเอาไปทำมาค้าขาย จะลงทุนอะไรซื้อหุ้นซื้อทองฯ ขอให้ได้เก็บ แล้วเอาไปต่อยอด คนไม่มีทุนทำอะไรไม่ได้หรอก คุณต้องมีทุนและก็ต้องเก็บออมเท่านั้น
วินัยทางการเงินสำคัญที่สุดต้องบอกตัวเองและครอบครัวอย่าฟุ่มเฟือย
เล่าให้ฟังครับถ้าอยากหายจนอยู่ที่พฤติกรรมการใช้จ่ายของเราล้วนๆครับ
อยากจะเล่าประสบการณ์ความจนในอดีต
ก็เลยจะฝากบอกสำหรับคนที่ยังลำบากอยู่ คุณต้องประหยัดหาได้น้อย คุณต้องใช้น้อย หาได้100นึงคุณต้องใช้ 80 ที่เหลือคุณต้องเก็บ ถ้าหาได้มากขึ้นคุณอาจจะใช้สัก 30-40% ที่เหลือเก็บทำทุนตั้งตัวไม่นานหรอก ไม่กี่ปีคุณก็จะยืนได้ เอาไว้ถ้าคุณมีเยอะ คุณอยากใช้อะไรค่อยใช้ สิ่งที่ฟุ่มเฟือยผมจะยกตัวอย่างสัก 2-3 ข้อ
1. รถยนต์ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าเพิ่งไปออกรถ รถยนต์คันหนึ่งภาระค่าใช้จ่ายต่อเดือนเป็นหมื่น คุณจะไม่เหลือเงินเก็บเลยถ้าคุณมีหนี้5,6,7 ปีแบบนั้นได้รถเก่าๆมาคันนึง แต่ถ้าเอามาแล้วใช้ทำมาหากินได้โอเค
2. อย่าไปเดินห้างบ่อยอันไหนไม่จำเป็นอย่าไปซื้อ สมัยนี้ของกินมันเยอะ อย่าไปกินฟุ่มเฟือย กินเฉพาะที่เราหิว คนสมัยนี้หมดกับการกินใช้แบบไม่ห้ามใจตัวเอง ไอ้นั่นก็อร่อยอันนี้ก็อร่อยไปหมด เดินห้าง,ตลาดนัดร้านสะดวกซื้อทุกวัน คือใช้เงินกันตลอดเวลา ไม่จนได้ยังไงครับ จนแน่นอน
3. อบายมุขเหล้าเบียร์นิดๆหน่อยๆพอได้ การพนันถ้าจะเล่นๆไม่กี่ร้อยพอ หาเงินได้ต้องเก็บๆไว้ทำทุน จะเอาไปทำมาค้าขาย จะลงทุนอะไรซื้อหุ้นซื้อทองฯ ขอให้ได้เก็บ แล้วเอาไปต่อยอด คนไม่มีทุนทำอะไรไม่ได้หรอก คุณต้องมีทุนและก็ต้องเก็บออมเท่านั้น
วินัยทางการเงินสำคัญที่สุดต้องบอกตัวเองและครอบครัวอย่าฟุ่มเฟือย
เล่าให้ฟังครับถ้าอยากหายจนอยู่ที่พฤติกรรมการใช้จ่ายของเราล้วนๆครับ