อินทรวิเชียรฉันท์ 11 11    011                                   001    011   ไม้ทอง

เก็บงานเก่า เฝ้ารวม ร่วมกระทู้ เทียวค้นดู เดิมนาม เฝ้าตามหา ติดโทษแบน แสนอาวรณ์ งานก่อนมา หน้า nana_tjj ถูกเททิ้ง หลายหมายเลข สมาชิก เขาติ๊กฆ่า สิ้นสมญา นามเก่า เศร้าใจยิ่ง รอยอักษร ย้อนหลัง คิดอ้างอ

* ยามเย็น เห็นฟ้าทอง เรืองรอง ธรรมชาติสวย รุ่มรวย ด้วยสรรพสิ่ง พึ่งพิง เกื้อกูลกัน บันดาล วงวัฏจักร เตือนตระหนัก ตื่นรู้ สมศิษย์ พุทธะผู้ ดับสิ้น ตัว"กู"

เหนื่อยหนัก สักแค่ไหน ใครจะรู้ กัดฟัน ยิ้มอยู่ ที่มองเห็น รอยแผล รอยช้ำ กระอักกระเซ็น นิ่งเงียบ เยียบเย็น ไม่เป็นไร เพียงพิง กิ่งก้าน หลบมุมร่ม ต้นซุก ดอกดม รับลมไหว ชั่วครู่ ชั่วยาม พักกายใจ ลุกขึ้น

...ยามเช้าเฝ้าสุรีย์รุ่ง............สาดแสงพุ่งพ่างฟ้า สิ่งสรรพรับ"รักหล้า"............ตระหนักซึ้งธรรมคง ...จึ่งดำรงสมดุล...............เจือจุนรักโอบเอื้อ เกิดดับสานสืบเชื้อ.............ช่ว

อัตตาคือตัวตน แต่ว่าตามความเข้าใจทั่วไปแล้ว ก็คือตัวเอง ตัวของเรา การรับรู้ของเรา ตัวเราตัวเขา ยาวไปถึง ว่าเราคือใคร เขาคือใคร โดยเราจะตระหนักถึงเราใน2กรณีด้วยกันคือ 1)เมื่อจะพยายามไขว่คว้าเพื่อตัวเอง

เขียนจากอินเดียเมื่อปี 1935 ไม่นานหลังจากท่านโยคานันทะไปเยือนแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ ส่งมาถึงศิษย์และกัลยาณมิตรทั้งหลายแห่งเซลฟ์ รีอะไลเซชั่น เฟลโลว์ชิพ จากเยรูซาเล็มและอินเดีย ด้วยพลังและคำสอนแห่งท่านผู

........................ยามเช้า กลอนหก ...ยามเช้า เฝ้าดู สุรีย์รุ่ง............แสงพุ่ง พ่างฟ้า หล้าไสว สิ่งสรรพ ขานขับ ประทับใจ........ตระหนักใน พระคุณ ธ หนุนนำ โคลงสี่สุภาพ ....จึ่งข้าฯ ร่ำพร่ำร้

https://www.youtube.com/watch?v=LxpGCqQ2LpMhttps://www.youtube.com/watch?v=G2vgJ0MGOlg๏ ... ห้องฝากฝัน ... ๏ 17.14 น. ฝากฝัน วันโลกสวย  -ด้วย- อักษรศิลป์มาลัยวัลย์กวินท์