เราคบกับแฟนมา6ปี แฟนเราเรียนไม่จบ เค้าเลยหางานพาททามทำ วันละ200 เราเลยคิดว่าไหนๆจะไม่เรียนแล้ว ทำไมไม่ทำงานประจำหละ? เค้าก็เลยไปทำงานกลางคืนกับเพื่อนเค้า ได้เงินดี และช่วงที่เค้าทำ เราก็ทำพาททามตอนเย็นเหมือนกัน ต่างคนต่างมีเงินเก็บ พอเค้าทำงานกลางคืนก็มักจะมีเรื่องผู้หญิงเข้ามา มีทะเลาะกันบ่อยมาก จนเกือบจะเลิกกัน เค้าเลยตัดสินใจลาออกแบบกะทันหัน ซึ่งเราเองก็ลาออกจากงานเหมือนกัน เพราะเรียนไปด้วยแล้วมันเหนื่อย ตอนที่เค้าบอกว่าเค้าลาออก เราก็ถามเค้าไปว่า ออกไปแล้วจะทำงานอะไรหรอ เค้าก็บอกว่าไม่รู้ ยังไม่คิด หลังจากลาออกกันทั้งคู่ เราก็ใช้จ่ายกันเหมือนตอนยังทำงาน จนวันนึง เค้าไปจ่ายคืนเงินกู้ ทำให้เงินเค้าลดน้อยลง เราก็เลยบอกให้เค้าหางานได้แล้วนะ เงินที่เหลือในบัญชี ก็ต้องเผื่อไว้สำหรับก่อนได้เงินเดือนของงานใหม่ด้วย จะได้ไม่เดือดร้อน เราหางานอะไรให้ก็ไม่เอา บอกว่าไม่ชอบไม่มีคนรู้จัก เค้าเลยไปของานกับพี่ที่รู้จัก พี่คนนั้นเค้าเปิดร้านขนมเล็กๆ โดยที่ไม่รู้ว่าร้านจะมั่นคงได้แค่ไหน(ในความคิดเรา) เราก็ได้แต่คิดว่าทำไมเค้าไม่ไปทำงานที่สามารถทำได้จนแก่หละ เพราะตอนนี้เงินสะสมของเราก็หมดแล้ว เค้าบอกว่าจะไปทวงเงินจากเพื่อนที่ยืมเอง แต่แล้วเพื่อนเค้าก็ไม่ได้คืนเท่ากับตอนที่ยืม คืนทีละนิดหน่อย ไม่ทวงก็ไม่คืน เราไม่เข้าใจเค้า ทำไมเค้าไม่คิดถึงตัวเองบ้าง เค้ายังเที่ยวกลางคืน เก็บเงินไว้ซื้อบุหรี่ ขับรถไม่ค่อยระวัง พอโกรธก็ขับรถเร็ว อารมณ์ไม่ดีก็ชอบระบายในเฟซบุ๊ค กินข้าวไม่ค่อยเป็นเวลา บางทีก็กินบ้างไม่กินบ้าง เราคิดและถามเค้า ว่าถ้าแก่กว่านี้ อายุมากกว่านี้ จะมีงานมีโอาสดีดีรอเค้ามั้ย (ตอนนี้เค้าบอกเราว่าจะเอาทองไปขายค่ะ ทองที่เราบังคับให้เค้าซื้อเก็บไว้ตอนมีตังค์ ถ้าไม่วางแผนให้เค้า เค้าก็จะไม่คิดอะไรเลย) พอเราบ่นไปเยอะๆ เค้าก็รำคาญ 
ปล.เราอยู่บ้านกับเค้าค่ะ
(เค้าอยู่กับญาติ ครอบครัวเค้าแยกทางกัน ทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวเค้า เค้าจัดการเองค่ะ แม่เค้าจะมาหาเดือนละครั้ง2ครั้ง แล้วแต่ค่ะ) 
เราต้องพูดยังไงกับเค้าคะ ให้เค้าคิดถึงอนาคตตัวเอง อนาคตคนที่จะมาอยู่กับเค้า หรือเรื่องฉุกเฉินที่อาจจะเกิดขึ้น หรือให้เค้าจัดการปัญหาของเค้าเอง มันอดห่วงไม่ได้ค่ะ  
ถ้าเราจู้จี้ขี้บ่นเค้าเกินไป ให้คำแนะนำเราด้วยค่ะ
#กระทู้แรกนะคะ หากผิดพลาดตรงไหนก็ต้องอภัยค่ะ