อเมริกาแพ้แล้วพาล ฟาดหัวฟาดหางไปทั่ว

ส่วนยุโรป แพ้แล้วร่วมมือ อยากใช้ของจีน

วิญญาณนักวิทยาศาสตร์เอกของโลก คงกลุ้ม ที่อุตส่าห์วางรากฐานให้ตะวันตกอย่างแข็งแกร่ง 

แต่กลับปล่อยให้เทคโนโลยีล้าหลังประเทศที่ครั้งหนึ่งยังใช้ดาบต่อสู้ ในขณะที่ยุโรปมีปืนกล

ยี่สิบปีก่อนไปเที่ยวเมืองจีน ยังคิดอยู่เลยว่า ล้าหลังเหลือเกิน จักรยานเต็มถนนไปหมด ห้องน้ำ สุขอนามัยแย่ คนเห็นแก่ตัว สกปรก  ประเทศนี้ไม่มีทางเจริญ  กลับกลายเป็นว่า เพียงสองทศวรรษ จีนเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ งงเจงๆ 


ทำไม ตะวันตกไม่ระดมพลังสมอง คิดพัฒนาแข่ง แทนที่จะไปคอยแต่สกัดไม่ให้เขาก้าวหน้า  ลึกๆยังเชื่อว่า คนเก่งของตะวันตกมีมาก น่าจะพลิกสถานการณ์ที่เป็นรอง ให้กลับมาเป็นต่อได้